طبق تحقیقات اتحادیه اروپا، "مسافران ایرلندی" از بدترین تبعیض و فقر در بین گروه‌های قومی این قاره رنج می‌برند.
به گزارش عصرایران به نقل از بی بی سی، "مسافران ایرلندی" سابقه طولانی در کوچ نشینی دارند اما قوانین آنها را مجبور به "استقرار" در سایت‌های ویژه و بسته کرده است. سایت‌هایی که امکان خروج کوچ‌نشینان سابق و استقرار یافتگان کنونی از آن بدون هماهنگی و به صورت خودسرانه ممنوع است. این قوانین باعث شده تا آنها سنت‌های نمادین و حرفه‌های اجدادی خود مانند پرورش اسب و زندگی در کاروان‌ها را کنار بگذارند.
اعضای جامعه "مسافران ایرلندی" می‌گویند که فرهنگ آنها در حال فرسایش است.
برخی از افراد این جامعه می‌گویند که حضور آنها در مجموعه‌ای حصار کشی شده، برخوردهای تبعیض‌آمیز و نژادی بر سلامت روان آنها تاثیر داشته است.
علت 11 درصد مرگ‌ها در ایرلند خودکشی است و امید به زندگی این کشور 15 سال کوتاه‌تر است کشورهای پرجمعیت‌تر دیگر است.
"رز ماری موگان" که با جنبش "مسافران ایرلندی" و 40 سازمان دیگر همکاری دارد، در این باره گفت: که نرخ خودکشی جامعه مسافران و کوچگران ایرلندی 7 برابر بیشتر از جوامع مستقر در شهرها و روستاها است.
به گفته موگان تنها 3 درصد از جامعه مسافران ایرلندی بیشتر از 35 سال زندگی میکنند و 80 درصد آنها بیکار هستند.
وی افزود: اگر این اتفاق در هر جامعه دیگر ایرلند رخ می‌داد، توجهات بین‌المللی را برمی‌انگیخت.
28 نفر از اعضای خانواده "مگز کیسی" مدیر شبکه ملی سلامت روان مسافران ایرلندی خودکشی کرده‌اند.
همسر برادرش در ژانویه 2012 درگذشت و دو سال بعد برادرش خود را کشت زیرا نتوانست با غم از دست دادن همسر کنار آید.
مگز می‌گوید: با اولین خودکشی در خانواده، دنیا را پایان رسیده دیدم.
او گفت: چنین اتفاقاتی اعتیاد، فروپاشی خانواده، غم و اندوه مارپیچ را به همراه دارد و جوانانی باقی می‌گذارد که نمی‌دانند چگونه با این غم کنار آیند.
"دیوید فریل" یک جوان 24 ساله از شهرستان دونگال ایرلند می‌گوید: اولین فرد از مسافران شمال غربی ایرلند است که به مدرک کارشناسی ارشد دست یافته است.
تنها یک درصد از اعضای جامعه "مسافران و کوچگران ایرلندی" به تحصیلات مقاطع بالاتر می‌رسند. این در حالیست که بیش از نیمی از مردم جوامع معمولی به تحصیلات بالاتر دست می‌یابند.
دیوید در این باره گفت که اعضای جوان جامعه مسافران و کوچگران سابق تلاش دارند تا حس هویت خود را با خواسته‌های تعلق در جامعه ایرلندی به تعادل برساند.
وی افزود: او به عنوان عضوی از جامعه مجبور به استقرار دائم، باید از این شرایط بگذرد.
پدربزرگ فریل 100 اسب پرورش می‌داد اما خانواده او برای نگهداری از یک اسب مشکل دارند.
وی افزود: در این شرایط شما خود واقعیتان نیستید. شما دو زندگی دارید و هیچ کس قادر به حفظ شرایط اصلی و اولیه نیست.
"مگز کیسی" در حالیکه دیوارهای بلند محل مجبور به اسکانش را نشان می‌داد، گفت: این دیوارها محل اقامت مسافران و کوچگران سابق را از شهرک‌های اطراف جدا میکنند.
او گفت: این دیوارها را عمدا در اطراف ما قرار دادند تا دورمان را حصار بکشند. مسوولان می‌خواهند ما را از دید و یاد مردم دور نگه دارند.
دیوید فریل از اعضای جامعه مسافران می‌گوید: در ایرلند پذیرش نژادپرستی علیه مسافران کاملا جا افتاده است.
وی افزود: اگر به معلمان، پلیس ایرلند و سیاست نگاه کنیم، مسافران ایرلندی هیچ نماینده‌ای ندارند.