عصر ایران؛ فرزانه احمدی ــ کارگران و کارمندانی که حقوق پایه می‌گیرند، امسال باید با حقوقی معادل پنج میلیون و 700 هزار تومان خرج زندگی‌شان را بدهند، این رقم 57 درصد بیشتر از رقم سال گذشته است. رقمی که حالا حرف و حدیث زیادی درست کرده است.
بعضی کارشناسان اقتصادی و البته کارآفرینان می‌گویند به دلیل خالی بودن دست کارفرمایان یا همان مشکل نقدینگی شرکت‌ها، افزایش حقوق امسال دریافتی بعضی کارگران را بالا می‌برد اما بعضی دیگر را بیکار می‌کند، درواقع کارفرمایان برای اینکه بتوانند حقوق سال جاری را به کارگران و کارمندان بدهند، عده‌ای دیگر را تعدیل می‌کنند.
علاوه بر آن افزایش نقدینگی در دست کارگران می‌تواند عرضه و تقاضا را دچار تغییراتی کند که در نهایت به گران شدن بیشتر کالاها بیانجامد که در نهایت به ضرر کارگران است.
در سوی دیگر ماجرا نمایندگان کارگران معتقدند تورم در ایران ساختاری است و مستقل از میزان افزایش حقوق رخ می‌دهد و بنابراین اضافه نکردن حقوق به میزانی که سبد مایحتاج زندگی کارگران را پر کند، اجحاف در حق این طبقه است.
در این میان چاره چیست؟ این گزارش را ببینید تا بیشتر بدانید.