دکتر مرتضی نظری،تحلیل‌گر مسائل نظام آموزشی می گوید: نظام‌های آموزشی موفق مانند فنلاند، سنگاپور و کره جنوبی همه اعصاب و روان جامعه را صرفِ ماراتن نفس‌گیر المپیادها ننموده و اصول و اولویت‌های آموزش را به پای مدال‌آوری فدا نکردند. بماند که حدود ۷۵ درصد دانش‌آموزان دارای مدال طلای المپیاد ایران را ترک کرده‌اند.
مدال‌آوری در جای خود ارزشمند است اما آیا ما در دسترسیِ برابر «همه دانش‌آموزان ایران» از جمله دانش‌آموزان عشایری، روستایی و مناطق کم برخوردار به فرصت‌ها و امکانات آموزشی موفق عمل کردیم؟
آیا رتبه ضعیف ایران در آزمون‌های بین المللی خواندن، نوشتن و سواد علوم و ریاضی جای تأمل ندارد؟ آیا افزایش بیسوادی سفید و فقر مهارتی در جوانان نگران کننده نیست؟
اولویت کجاست؟