تراکتورِ بخش خصوصی تبدیل به یک مدعی پر ستاره شده بود و توانست یک جام قهرمانی حذفی را نیز به دست آورد. در چنین شرایطی تی تی ها به چیزی کمتر از قهرمانی در لیگ برتر راضی نبودند و این موضوع کار مدیران تیم را سخت تر از قبل می کرد.

همه چیز خوب پیش می رفت تا اینکه کرونا چرخه روان تراکتور را دچار اختلال کرد. همه گیری ویروس کووید -19 اقتصاد جهانی را برهم زد تا تراکتور بخش خصوصی دیگر آن تیم دست به جیب قبلی نباشد و از طرفی هواداران پر تعداد این تیم از ورزشگاه ها دور ماندند و قدرت اصلی تراکتور از بین رفت. غیبت هواداران در صحنه حقیقی باعث شد تا یک جو کاملا مجازی، فضای هواداری را در اختیار بگیرد و اختلافات بین سکان داران مجازی و تراکتور آغاز شد تا محمدرضا زنوزی بعنوان یک سرمایه گذار در فوتبال هر روز دلسرد تر از قبل شود.

بحث انتقال مالکیت کلید خورد ولی هر چه ادعاهای مدیریتی بیشتر می شد، هیچ عملیات اجرایی به چشم نمی آمد تا موضوع انتقال مالکیت با عدم استقبال خریداران کم کم رنگ باخته و به صورت نامحسوس منتفی شود. دوری مالک باشگاه تراکتور از این تیم نیز باعث شد تا هر روز شرایط بدتر از قبل شود و تراکتور دوباره در مکانی از جدول باشد که انتظارش نمی رفت. این گونه بود که هر آنچه که بخش خصوصی آورده داشت، دود شد و تنها یک کمپ مجهز ورزشی ماند و یک تیم ناامید و بحران زده.

امروز تراکتور میزبان مس رفسنجان خواهد بود و هواداران این تیم نیز پس از دوری حدودا 800 روزه به ورزشگاه خواهند آمد تا تراکتور واقعی را در یادگار امام شاهد باشیم. این بازگشت بدون مالک چندان برای پیشکسوتان تراکتور قابل قبول نبود. اعتقاد آنها این بود که تنها حمایت مالی کافی نیست و مالک بایستی حمایت معنوی را نیز از تراکتور داشته باشد. به همین منظور جمعی از این پیشکسوتان در دفتر کار مالک تراکتور حضور یافتند تا شاید او را برای بازگشت به تیمداری ترغیب کنند.

در ماه های گذشته برخلاف دوری شخص محمدرضا زنوزی از تراکتور، هزینه های سرسام آور این تیم پرداخت شد و پرونده های بین المللی مختومه و تمامی بدهی های خارجی و داخلی توسط بخش خصوصی پرداخت شد تا تیم بدون بدهی وارد نقل و انتقالات زمستانی شود.

مالک باشگاه نیز در این دیدار از مشکلات تیم داری و مشکل سازی های عمدی گلایه کرد ولی به رغم رنجش ها در نهایت به درخواست بزرگان تراکتور، زنوزی رضایت داد تا به همراه آنها راهی اردوی تیم شده و بعد از سال ها دوباره در کنار تراکتور باشد و برای خروج تراکتور از بحران کمک کند. بازگشت هواداران به ورزشگاه و برگزاری مراسم آشتی مالک با هواداران که توسط پیشکسوتان انجام شد می تواند یک استارت دوباره برای تراکتور در قرن جدید باشد و این تیم را به تنظیمات کارخانه ای دوران طلایی که خیلی از آن دور نشده بازگرداند.