شناسهٔ خبر: 53294153 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: سرپوش | لینک خبر

نجوم و فضا

هابل دورترین ستاره را رصد کرد

تلسکوپ فضایی هابل ناسا نور ستاره ای را که در نخستین ۱ میلیارد سال پس از تولد کیهان در بیگ بنگ به وجود آمده است را شناسایی کرده است.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایسنا، ناسا خاطرنشان کرد که تلسکوپ فضایی هابل (Hubble Space Telescope) موفق به شناسایی دورترین ستاره ای شده که تا کنون رصد شده، گشته است.

تلسکوپ هابل دورترین ستاره ای را که تا الان دیده شده است را شناسایی کرده است. پایگاه خبری اسپیس در این مورد نوشت:با ایرندل( Earendel)، ستاره ای که ۱۲.۹ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، آشنا شوید.

واشنگتن پست در این مورد نوشت:ستاره شناسان می گویند ایرندل کمتر از ۱ میلیارد سال بعد از بیگ بنگ شکل گرفته است.

دانشمندان نام مستعار ستاره را ایرندل گذاشته اند به دلیل آن که معنای قدیمی این واژه" ستاره صبح" یا" نور در حال طلوع" است. ایرندل که نام فنی آن WHL۰۱۳۷- LS است، حداقل ۵۰ برابر جرم خورشید و میلیون ها بار روشن تر از آن است.

این ستاره تازه کشف شده که توسط تلسکوپ فضایی هابل ناسا شناسایی شده است، به قدری دور است که نور آن ۱۲.۹ میلیارد سال طول کشیده تا به زمین برسد.

برایان ولچ( Brian Welch)، اخترفیزیکدان دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور و نویسنده اصلی این مطالعه بیان کرد:این یافته به ما فرصتی می دهد تا یک ستاره را با جزئیات در کیهان اولیه مطالعه کنیم.

دانشمندان ایرندل را با کمک یک خوشه کهکشانی عظیم به نام WHL0137- 08 که بین زمین و این ستاره تازه کشف شده قرار داشت، شناسایی کردند. کشش گرانشی این خوشه کهکشانی عظیم، تار و پود فضا و زمان را خم کرد و در نتیجه یک ذره بین طبیعی قدرتمند به وجود آمد که نور اجرام دور پشت کهکشان مانند ایرندل را به شدت تقویت می کرد. این همگرایی گرانشی نور کهکشان میزبان ایرندل را به هلال درازی که پژوهشگران آنرا " کمان خورشید" نامیده اند، خم کرده است.

همگرایی گرانشی هنگامی روی می دهد که نور یک چشمه درخشان بسیار دور( مانند یک اختروش) در مسیرش تا رصدگر، از کنار جسم پرجرم دیگری( مانند یک خوشه کهکشانی) بگذرد و مسیرش خمیده شود. جسم میانی عدسی گرانشی نامیده می شود. این پدیده یکی از پیش بینی های نظریه نسبیت عام اینشتین است. طبق نسبیت عام، جرم میتواند فضازمان را خمیده کند و در نتیجه میدان گرانشی ای بسازد که میتواند نور را منحرف کند.

" هابل" پروژه مشترک ناسا و آژانس فضایی اروپا و کانادا است و بیش از سه دهه به رصد فضا پرداخته است. این تلسکوپ بیش از ۱.۵ میلیون رصد انجام داده و بیش از ۱۸ هزار مقاله علمی براساس داده های آن منتشر شده است. هابل با سرعت ۲۷ هزار و ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت مدار زمین را دور می زند و در فاصله ۵۴۷ کیلومتری زمین قرار دارد. این تلسکوپ در ماه آوریل سال ۱۹۹۰ از پایگاه فضایی کندی در فلوریدا به فضا ارسال شد." هابل" یکی از بزرگترین و پرکاربردترین تلسکوپ ها به شمار می آید.

۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ناسا تلسکوپ قدرتمند دیگری موسوم به" جیمز وب" را که اغلب بعنوان جانشین" هابل" از آن یاد می شود، پرتاب کرد." وب" اغلب بعنوان جانشین یا جایگزین" هابل" توصیف می شود، اما به رغم تعداد انگشت شماری مشکل در طول این سال ها ، ابزارهای علمی" هابل" هم چنان قوی هستند. نمی توان گفت" وب" جایگزین" هابل" خواهد شد، به دلیل آنکه " هابل" کماکان در حال رصد کیهان است و ناسا امیدوار است تا چند سال دیگر، احتمالا تا دهه ۲۰۳۰ نیز بتواند از آن استفاده کند.

نظر شما