شناسهٔ خبر: 52818205 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: اعتماد آنلاین | لینک خبر

زلنسکی، احمد مسعود اوکراین

لطفا روسو‌فیل‌ها و طرفداران پر و پا قرص روس‌ها نگران الگوی مقاومت و ایستادگی ولادیمیر زلنسکی نباشند، نگران رهبر معلوم‌الحالی چون ولادیمیر پوتین باشند که بار دیگر دموکراسی و پرنسیب‌های آن را به تمسخر گرفته است.

صاحب‌خبر -

صلاح‌الدین هرسنی، کارشناس بین‌الملل نوشت:

به گزارش جهان صنعت، وقتی کابل در ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ در سایه دکترین توحش طالبان سقوط کرد، اشرف غنی رییس‌جمهور وقت افغانستان به همراه سایر همفکرانش به بهانه آنکه حمام خونی راه نیفتد‌، کابل را ترک کرد و در عمان پناهنده شد تا دست طالبان به او نرسد.

در این میان فقط دره پنجشیر بود که به رهبری احمد مسعود به تنها هسته اصلی و کانون مقاومت در برابر توحش طالبان تبدیل شد. حالا و در شرایطی که روسیه به اوکراین حمله کرده است، ولادیمیر زلنسکی قرار را بر فرار ترجیح داده و حتی لباس رزم بر تن کرده و به نماد مقاومت در برابر میراث‌دار ارتش سرخ تبدیل شده است.

در این ارتباط، تردید‌هایی برای تبدیل شدن زلنسکی به نماد مقاومت در کی‌یف پایتخت اوکراین به وجود آمده و حتی این‌گونه در‌باره‌اش گفته‌اند که زلنسکی نه مانند فرزند احمد شاه مسعود کاریزما دارد و نه جرات و جنم و جسارت مدافعان دره پنجشیر را. حتی برخی به استهزاء در‌باره او این‌گونه نوشته‌اند که:‌

وقتی شما کمدینی چون ولادیمیر زلنسکی را آن هم بدون رد شدن از سد بزرگی چون نظارت استصوابی، رییس‌جمهور می‌کنید، فقط دو اتفاق می‌تواند بیفتد: اول اینکه دموکراسی به خطر می‌افتد و تبدیل به جوک و کمدی می‌شود و دوم اینکه امنیت ملی ذبح و قربانی می‌گردد. بنابر‌این کسانی که به یک دلقک و کمدین رای می‌دهند، دیگر نباید بخندند و لاجرم باید گوشت جلوی توپ دشمن شوند و اشک بریزند و مردمش نباید در مقابل میراث‌دار ارتش سرخ یعنی ولادیمیر پوتین بجگند، قطعا روی سنگ مزار کشته‌شدگان فتنه پوتین و بازی کمدی زلنسکی خواهند نوشت: شهدای راه گسترش ناتو به شرق اروپا!!

چنین نگرشی قطعا مفهومی جز روسیه‌دوستی و به سخره گرفتن مفهوم مقدسی چون مقاومت و ایستادگی ندارد. در این ارتباط اگر زلنسکی نیز مثل اشرف غنی فرار می‌کرد، چه چیزی باید درباره‌اش گفته و نوشته می‌شد؟ بی‌غیرت، بی‌رگ و لمپنیسم کمترین توهینی بود که می‌توانست از سوی اوکراینی‌ها نثارش شود. حال آیا اینکه او ولادیمیر پوتین را دعوت به مذاکره در مینسک می‌کند، اینکه دست به دامان ماکرون، بایدن، جانسون و حتی نفتالی بنت در تل‌آیو برای خروج از بحران می‌شود و اینکه قدرتمند در کنار مردمش ایستاده و به دعوت فرار از اوکراین از سوی پاریس و آمریکا پاسخ نه می‌گوید، باید او را به استهزاء گرفت و اینکه او نمی‌تواند درس ایستادگی و مقاومت به دیگران بیاموزد؟

چه کسی گفته است که یک کمدین نمی‌تواند رییس‌جمهور شود؟ چه کسی گفته است که یک معلم تاریخ نمی‌تواند به رییس‌جمهوری برسد؟ مگر دونالد ترامپ اهل کازینو، رییس‌جمهور آمریکا نشد؟ رییس‌جمهوری که انتخابش هیچ شباهتی به جمهوریت و نخبه‌گرایی حزبی پیوند نداشت. چگونه است که گاری کاسپاروف قهرمان دنیای شطرنج برای به خاک مالاندن پوزه پوتین برای ریاست‌جمهوری ثبت نام می‌کند؟

چگونه است که ژرژوه‌آ فوتبالیست و بازیکن باشگاه آ.ث. میلان در حال حاضر به‌ عنوان بیست و پنجمین رییس‌جمهور لیبریا مشغول به فعالیت است؟ چگونه است که خوزه لوئیس چیلاورت دروازه‌بان تیم فوتبال کشورش در پاراگوئه و حتی مارادونای فقید در آرژانتین برای کاندیدای ریاست‌جمهوری قرار بود خیز بردارند؟ چگونه است که عمران خان قهرمان کریکت جهان نخست‌وزیر پاکستان شده و سکان هدایت را به دست گرفته است؟

چگونه است اغلب قهرمانان ورزشی در کشورمان کرسی‌های سیاسی را تصاحب کرده‌اند؟ حال که زلنسکی در اوکراین به نماد و هسته مقاومت تبدیل شده است، دلقک و کمدین خوانده می‌شود و قرار است دستمایه طنز و تمسخر روسو‌فیل‌ها شود؟

شاید زلنسکی همانند احمدشاه‌ مسعود و پسرش احمد مسعود، کلیله و دمنه و یا شاهنامه را نخوانده باشد، اما قطعا به جهت معلمی در درس تاریخ، از مقاومت سلطان محمد جلال‌الدین خوارزمشاه در برابر حمله چنگیز آگاه است.

طبعا او نیز مثل ما این قسمت از تاریخ را این‌گونه خوانده است که: جلال‌الدین با عده کم سپاهیان خویش با چنگیز به مقابله مردانه برخاست و وقتی متوجه شد که هیچ‌گونه امیدی برای پیروزی یا نجاتش وجود ندارد، تازیانه بر اسب زده و خود را بر آب عظیم سند افکند و در برابر تعجب چنگیز با اینکه او را پیاپی با تیر هدف قرار می‌دادند، از آب سهمگین سند گذشت و خود را به ساحل رسانید و اجازه نداد که توفان مغول به او برسد.

قطعا رییس‌جمهوری در حد و قامت زلنسکی که از دل یک انتخابات تماما دموکراتیک از صندوق رای در‌آمده است، از تاریخ درس گرفته که ملتش را در برابر نئوتزار روس سپر انسانی نسازد.

زلنسکی محصول انتخابات نظام سلطه، ایادی امپریالیسم و اصلاح‌طلبان ایران نیست. او نتیجه و محصول انتخاب آزاد مردم اوکراین است و نیازی به تحقیر و کوچک شمردنش در مقابل نئوتزار روسیه نیست. در سطحی دیگر گیریم که تحولات اوکراین طبق انتظارات روسو‌فیل‌ها رقم بخورد و زلنسکی نیز بخواهد مانند اشرف غنی فرار کند، اما آیا دولت روسی‌گرایی که قرار است روی کار آید، چه گلی قرار است بر سر مردم ۴۰ میلیونی اوکراین بزند؟ قطعا دولتی که قرار است بعد از زلسنکی بر سر کار آید، به مراتب ناتوان‌تر و منفورتر از دولت ویکتور یانکوویچ خواهد بود، یعنی همان دولت روسی‌گرایی که در جنبش یورو میدان در سال ۲۰۱۴ سرنگون شد.

لطفا روسو‌فیل‌ها و طرفداران پر و پا قرص روس‌ها نگران الگوی مقاومت و ایستادگی ولادیمیر زلنسکی نباشند، نگران رهبر معلوم‌الحالی چون ولادیمیر پوتین باشند که بار دیگر دموکراسی و پرنسیب‌های آن را به تمسخر گرفته است.

 

نظر شما