گروه ورزشی/ رومن آبراموویچ دست‌هایش را به نشانه رضایت به هم مالید، لحظه‌ای که سال‌ها انتظارش را می‌کشید، فرا رسیده بود. در حالی که پاهایش را روی هم انداخته و در جایگاه VIP ورزشگاه بن زاید در ابوظبی نشسته بود با دستیارش شادی را تقسیم کرد و لبخندی تمام صورتش را فرا‌گرفت، لبخندی که از زیر ماسک سیاه رنگ او مشخص نبود اما وقتی ماسک را پایین آورد که آب بنوشد نمایان شد.چلسی با پیروزی مقابل پالمیراس فاتح جام جهانی باشگاه‌ها شد. ارزش این جام شاید در اروپا خیلی نباشد اما برای چلسی مهم بود و برد 2-1 مقابل تیم برزیلی که در وقت‌های اضافه با گل کای هاورتز به دست آمد، جای خالی یک جام را در کلکسیون چلسی و البته مالک روس آن پر کرد. حالا چلسی بهترین باشگاه جهان به حساب می‌آید.این یک لحظه خاص در دوران 19 ساله ماجراجویی آبراموویچ در تیم لندنی بود، کسی که در سال 2003 چلسی را با این هدف خرید که آن را تبدیل به بهترین باشگاه جهان کند، تیمی که همه جام‌ها را در تالار خود داشته باشد.روشی که آنها این بار با آن به قله فوتبال جهان رسیدند و بیست و یکمین جام در دوران مالکیت آبراموویچ با آن رقم خورد نماد کاملی از تأثیر پول‌هایی است که رومن در همه این سال‌ها با دست و دلبازی برای تیمش خرج کرده است: دو بازیکن از سه بازیکن گرانقیمت تاریخ باشگاه چلسی در این بازی گلزنی کردند، روملو لوکاکوی 97.5 میلیون پوندی با یک ضربه سر و کای هاورتز هافبک 71 میلیون پوندی با یک پنالتی نفسگیر در دقیقه 117. بین این دو گل، پالمیراس با گل ویگا از روی نقطه پنالتی بازی را به وقت‌های اضافه کشاند.آبراموویچ بعد از قهرمانی به سمت زمین رفت، در کنار او مارینا گرانوفسکایا، مدیرعامل باشگاه قرار داشت. این دو به سمت توماس توخل سرمربی تیم رفتند و به او تبریک گفتند، مربی‌ای که 24 ساعت قبل از بازی فینال و بعد از پشت سر گذاشتن بیماری کرونا خودش را به ابوظبی رسانده بود تا این جام را برای تیمش به ارمغان بیاورد. سپس آبراموویچ مکالمه‌ای طولانی با مدیر فنی و اجرایی تیم، پتر‌چک داشت.زمانی که چلسی اولین فینال خود در جام جهانی باشگاه را باخت، پتر چک دروازه‌بان تیم بود، درست یک دهه قبل و مقابل دیگر تیم برزیلی کورینتیانس. به همین دلیل این بار در ابوظبی و قبل از شروع مسابقه فینال، پتر چک برای بازیکنان در یک جلسه تمرینی مفصل حرف زد تا هم از تجربیات خود بگوید و هم اینکه آنها را متوجه کند که چه فرصت بی‌نظیری را برای افتخار آفرینی در اختیار دارند، فرصتی که اگر از دست می‌رفت شاید دوباره یک دهه دیگر برای آن باید انتظار می‌کشیدند.سال 2012 پتر چک به این نتیجه رسید که چلسی جام جهانی باشگاه‌ها را دست کم گرفت، به این دلیل که اعضای این تیم فکر می‌کردند جام‌های دیگر ارزش بیشتری نسبت به این تورنمنت دارند. ضمن اینکه با توجه به فرم خوبی که چلسی در آن روزها داشت بازیکنان این تیم فکر می‌کردند قطعاً برنده بازی خواهند بود و اگر هم اینطور نشد در یکی، دو سال بعد از آن می‌توانند به این جام برسند. چک دوران باشکوهی را در فوتبالش سپری کرد اما تا زمان خداحافظی از مستطیل سبز هرگز دستش به جام جهانی باشگاه‌ها نرسید.
فقط پنج باشگاه توانسته‌اند به همه جام‌های مهم در فوتبال دست پیدا کنند: یوونتوس، آژاکس، منچستریونایتد، بایرن مونیخ و حالا چلسی فقط این تیم‌ها به دلیل حضور در لیگ اروپا(جام یوفای سابق)، این جام را هم در کنار سایر جام‌های بزرگ در کارنامه دارند. این همانجایی است که آبراموویچ انتظارش را می‌کشید، حضور در جمع بزرگان. او برای رسیدن به این هدف با روش بی‌رحمانه استخدام و اخراج مربیان بزرگ و سرمایه‌گذاری بیش از 2 میلیارد پوندی پیش رفت و در نهایت به خواسته خود رسید.هواداران چلسی معمولاً این شعار را در ورزشگاه استنفورد‌بریج می‌خوانند: «ما همه افتخارات را برده‌ایم.»، حالا این شعار آنها به واقعیت تبدیل شده است.صحبت‌های آبراموویچ با پترچک ادامه داشت در حالی که بازیکنان چلسی دور کاپیتان سزار آسپیلیکوئتا جمع شدند تا او جام را بالای سر ببرد. چند دقیقه بعد، میلیاردر روس کمی دورتر از همه ایستاده بود، دست‌هایش را پشت کمرش گره زده بود و به جشن بازیکنان نگاه می‌کرد، پتر چک او را رها کرد و به جمع بازیکنان رفت تا در شادی آنها شریک باشد. مأموریت انجام شد و پروژه رومن آبراموویچ جواب داد، او با آرامش به قهرمانی بازیکنان نگاه کرد و در نهایت، وقتی زمین خلوت‌تر شد، عکسی به یادگار با جام انداخت.