گروه فرهنگی - سید محسن عبدالهی: بهروز افخمی که به عنوان عضوی از هیأت انتخاب فیلم های حاضر در چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر مسئولیت داشته تا بهترین آثار را برای رقابت در بخش سودای سیمرغ برگزیند، در جدیدترین مصاحبه خود مسائلی را مطرح کرده است که بیش از پاسخگویی به انتقادات و شفاف سازی، صلاحیت خود و همکارانش در این جمع را زیر سوال برده است.

به گزارش بولتن نیوز، افخمی در این مصاحبه و در پاسخ به چرایی حضور دو فیلم «ماهان» و «لایه های دروغ» در جشنواره گفته است که این دو فیلم و چند اثر دیگر را ندیده و به نظر همکارانش در این هیأت اعتماد کرده است. سوال من از استاد این است که مگر ایشان موظف نبوده اند در مدت زمانی مشخص، شصت فیلم داوطلب برای حضور در جشنواره را تماشا کنند؟! آیا امکان تماشای مجزای این فیلم ها برای ایشان فراهم نبوده است؟! اگر بنا بود که جنابشان با نظر دیگران فیلم انتخاب کنند، دیگر چه نیازی به هیأت انتخاب بود؟! خود دبیر جشنواره هر چه دلش می خواست را برمی گزید و در انتها ایشان و ما به نظرش اعتماد می کردیم.

اما علت اصلی نگارش این مطلب، بخش دیگری از سخنان بهروز خان افخمی است. ایشان در توضیح این که چرا به جای «ماهان» و «لایه های دروغ» که ما قبل سینما هستند، فیلم هایی مانند «میرجاوه» و «ستون چهارده» در بخش رقابتی حضور ندارند، به ناقص بودن این دو اثر و فقدان موسیقی و کامل نبودن صداگذاری نسخه ای که به دفتر جشنواره ارسال شده است، اشاره کرده اند. قاعدتا ما باید این استدلال را بپذیریم اما مشکل این جا است که کمی بعد خود ایشان حرف هایشان را نقض می کنند.

جناب افخمی مدعی هستند نسخه ای که از «مرد بازنده» محمدحسین مهدویان تماشا کرده اند، بر خلاف آن چه که در جشنواره پخش می شود و زمانی 120 دقیقه ای دارد، تنها 75 دقیقه بوده و اصلا فیلم آماده نبوده است! حالا آقای افخمی باید پاسخ بدهند چگونه ممکن است فیلم هایی که تنها در دو مبحث موسیقی و صداگذاری کامل نشده اند، با برچسب ناقص بودن پذیرفته نمی شوند، اما اثری که اصلا 45 دقیقه آن وجود ندارد و دیده نشده است، مورد تأیید قرار می گیرد؟! استاد که اهل مصاحبه هستند و دوست دارند در هر زمینه ای اظهارنظر کنند، لطفا به این سوالات هم پاسخی بدهند و تکلیف ما را با این تناقضات روشن کنند.