محسن ماندگاری در یادداشتی تلگرامی با عنوان «غرور بر باد رفته ما ایرانیان» نوشت:

حالا که آقای رئیسی از سفر مسکو بازگشته، راحت تر می توان این چند نکته را نوشت:

1. روسیه حاضر به دعوت از آقای رئیسی برای “سفر رسمی” به مسکو نبوده و صرفا ایشان را برای “سفر کاری” دعوت کرده است. در عرف دیپلماتیک، دیدارهای خارجی رهبران کشورها به ترتیب اهمیت، دیدار دولتی (state visit)، دیدار رسمی (official visit)، دیدار رسمی کاری (official working visit) دیدار کاری (work visit) است.

آنطور که سفیر ایران در روسیه گفته سفر آقای رئیسی “سفر کاری” بوده.

خب در سفر کاری که پروتکل های تشریفاتی کاهش می یابد خبری از مراسم استقبال رسمی نیست، نه در ورود به کرملین و نه خروج. پس انتظار اینکه پوتین تا پله های کاخ پایین بیاید و به رسم استقبال از دیگر همتایان خارجی خود از میهمانش استقبال کند انتظار بجایی نیست چون مسکو قبلا به سفیر ما اعلام کرده که حداکثر در حد «سفر کاری» میزبان آقای رئیسی خواهد بود. اما آقای پوتین حاضر نشده حتی یک عکس یادگاری هم بگیرد، چیزی که در سفرهای کاری و حتی غیررسمی هم متداول است. حتی از خبرنگاران هم برای پوشش دیدار دعوت نکرده اند. تصاویر دیدار دو رئیس جمهور هم فقط دو قطعه عکس از میز کنفرانسی است که دو طرف با فاصله از هم نشسته اند و یک ویدئوی بخشی از مذاکرات که در سایت کرملین منتشر شده. پس از پایان دیدار بیانیه مشترکی صادر نشده و روسای جمهور دو کشور کنفرانس مطبوعاتی هم نداشته اند که البته در دیدارهای کاری، الزامی در برگزاری آن نیست. بدتر آنکه از فرودگاه تا اتاق ملاقات هم هیچ کجا اثری از پرچم ج.ا.ا ایران دیده نمی شود.

2. متاسفانه تحمیل پروتکل های تشریفاتی طرف روسی به جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر تازگی ندارد. قبلا نیز پوتین در سفر به تهران برای شرکت در اجلاس سران گازی، پروتکل های خودش را به ایران تحمیل کرده و تابع برنامه های تنظیم شده میزبان نبود!
3. فیلم کوتاه دیدار رئیسی و‌ پوتین نشان می دهد رفتار پوتین اگرچه بجز آدامس جویدنش، چندان خارج از عرف دیپلماتیک نیست اما از موضع بالا با آقای رئیسی گفتگو می کند. گویی آقای رئیسی به مسکو فراخوانده شده تا پوتین نکاتی را به ایشان تذکر دهد.
4. آنطور که از اخبار رسمی دفاتر دو رئیس جمهور مشخص است، این سفر هیچ دستاورد مشخصی نداشته و هیچ توافقنامه و قراردادی هم امضا نشده. بیانیه مشترکی هم منتشر نشده. وزیران اقتصاد، نفت و خارجه هم که به مسکو رفته اند صرفا گفتگوهایی کرده اند و توافق های شفاهی. همین.
5. اگر “عزت” یکی از سه رکن سیاست خارجی ایران است، مقامات وزارت خارجه باید توضیح دهند چرا حاضر به انجام این سفر شده اند در حالی که طرف روس اعلام کرده بوده از آقای رئیسی برای سفر رسمی دعوت نمی کند و ایشان صرفا برای یک سفر کاری می تواند به مسکو برود. بگذریم از اینکه از نگاه برخی دیپلمات‌ها در مسکو، هدف پوتین از ملاقات با آقای رئیسی چیز دیگری بوده که اگر صحت داشته باشد، بیان آن در این مطلب، بجز لطمه به غرور ملی ایرانیان ثمر دیگری ندارد.

انتهای پیام