این منبع مطلع از فضای مذاکرات گفته است مناقشات طرفین مذاکره بر سر مدت زمان راستی‌آزمایی از یک روز مقداری فراتر رفته و طرف غربی تاکنون مدت زمان 10روزه را پذیرفته است. این منبع اما گفته است مطالبه طرف ایرانی خیلی بیشتر از این زمان است.
آنچه در مورد مدت زمان 10روزه گفته می‌شود یک بازه زمانی 10روزه پیاپی نیست، بلکه قرار است 10 روز مشخص تعیین شود و در فرآیندی مرحله‌به‌مرحله در هریک از این روزها دسته‌ای از اقدامات مورد توافق طرفین اجرایی شود.
به گفته ی این منبع آگاه، ایران چهارنوع تضمین را از طرف غربی مطالبه کرده است؛ تضمین اول مرتبط با حفظ دستاوردهای هسته‌ای ایران، به این معنی که سانتریفیوژهای ایران بدون تخریب و به‌طور مهروموم شده به‌طور مشترک زیرنظر آژانس و ایران قرار بگیرد تا اگر توافق از بین رفت ایران در حوزه هسته‌ای متضرر نشود.
تضمین دوم مورد مطالبه ایران، تضمین تجاری است، یعنی وزارت خزانه‌داری آمریکا باید به همه شرکت‌ها دستورالعملی ارسال کند، مبنی‌براینکه چه برجام باشد و چه نباشد شرکت‌های تجاری چهار تا 6 سال بتوانند با ایران کار کنند.
بحث سوم ارائه تضامین حقوقی از سوی اتحادیه اروپا و آمریکا به ایران است.
چهارمین مورد نیز بحث ارائه تضمین سیاسی است، یعنی رئیس‌جمهور آمریکا و روسای اتحادیه اروپا به‌صورت مکتوب تعهد بدهند که از برجام خارج نمی‌شوند.