الیوت موریس، تحلیلگر داده و روزنامه‌نگار اکونومیست در یادداشتی درباره شکست احتمالی دموکرمطلب نوشته است: در سیاست آمریکا به ندرت الگوهای قوی‌تری از «تمایل ناخواسته حزب حاکم به از دست دادن جایگاه خود در اولین انتخابات میان دوره‌ای پس از تصاحب کاخ سفید» وجود دارد.

در سال 2018، چنین الگویی باعث ایجاد «موج آبی» در واکنش به ریاست جمهوری دونالد ترامپ شد و دموکرات ها 40 کرسی را از جمهوری خواهان تصاحب کردند. جو بایدن در انتخابات میان دوره‌ای سال 2022 احتمالاً عملکرد ناامید‌کننده مشابهی برای حزب خود را نظاره‌گر خواهد بوده. 

چندین شاخص به این چشم‌انداز اشاره دارد؛ از روند تاریخی گرفته تا شرایط خاص حاضر.

تاریخ

اولین مورد تاریخ است. بر اساس پروژه ریاست جمهوری آمریکا در دانشگاه سانتا باربارا در کالیفرنیا، بین سال های 1934 تا 2018، حزبی که کاخ سفید را در اختیار دارد، در انتخابات‌های میان‌دوره‌ای به طور متوسط 28 کرسی در مجلس نمایندگان را از دست داده است. آنها کرسی های خود را به جز 3 دوره از 22 دوره انتخابات میان‌دوره‌ای گذشته از دست داده‌اند؛ که 86 درصد مواقع است.

این الگو در سنا ضعیف تر است، جایی که حزب حاکم و ساکن کاخ سفید از سال 1934 به طور متوسط 4 کرسی از دست داده است. در 68 درصد از دوره های میان دوره ای کرسی های خود را در سنا از دست داد.

نظرسنجی‌ها

شاخص بعدی، نظرسنجی‌هایی است که وجود دارند. تحلیل اکونومیست از نظرسنجی‌های «رای عمومی» این دوره، که از آمریکایی‌ها می‌پرسد که «قرار است در ماه نوامبر به چه کسی در حوزه کنگره خود رای دهند؟»، حمایت از دموکرات‌ها را 51.7 درصد از کل آرای عمومی را نشان می‌دهد - دقیقاً سهمی که آن‌ها از آرای مردمی در سال 2020 به دست آوردند.

اگر نوامبر 2022 بود، این برای دموکرات‌ها خوش شانسی بود، اما متأسفانه برای لیبرال‌های آمریکا، این تمایل وجود دارد که حزب حاکم در سال قبل از انتخابات واقعی جایگاه خود را از دست بدهد.

سهم حزب حاکم از «آرای دو حزبی» از میان دوره ای سال 1942 به طور متوسط ​​3.4 واحد درصد کاهش یافته است. نظرسنجی‌ها همچنین نشان می‌دهد که رأی‌دهندگان از نظر ایدئولوژیک بیشتر از گذشته فاصله دارند.

تنها بر اساس این رابطه، انتظار می رود دموکرات ها در سال 2022 تقریباً 48 درصد از آرای مردمی مجلس نمایندگان را به دست آورند و تقریباً به طور قطع حاشیه برتری 8 کرسی فعلی و در واقع اکثریت خود را با چنین عملکردی از دست خواهند داد.

با این حال، عدم اطمینان در رابطه تاریخی بین نظرسنجی ها وجود دارد. مدل ما نشان می‌دهد که دموکرات‌ها می‌توانند حداکثر تا 55 درصد یا حداقل کمتر از 41 درصد آرا را در روز انتخابات میان‌دوره‌ای در سال 2022 به دست آورند. این شانس برنده شدن تقریباً یک در سه برای کسب آرای کافی است. 

افزایش قطبش و کاهش چرخش

ناظران انتخابات باید یک شاخص دیگر را در نظر بگیرند: قطبی شدن. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که رأی‌دهندگان از نظر ایدئولوژیک از هم دورتر هستند و کمتر از قبل بین احزاب نوسان می‌کنند. 

در نتیجه، نوسانات بزرگ در حمایت رای دهندگان از حزب حاکم ممکن است کمتر از گذشته باشد.

این عامل را به مدل خود اضافه کنید، و سهم آرای پیش‌بینی‌شده دموکرات‌ها تقریباً نیم درصد افزایش می‌یابد و به 48.5 درصد می‌رسد. اگرچه عدم قطعیت در برآورد نیز افزایش می‌یابد.

اگر نظرسنجی ها از الگوی تاریخی شکست 3-4 واحد درصدی برای دموکرات ها پیروی کنند، چنین پاداشی تفاوت چندانی نخواهد داشت. اما در یک رقابت نزدیکتر می تواند تعیین کننده باشد.

در عصر کنونی آمریکا که انتخابات بیش از حد رقابتی است، تغییرات کوچکی مانند این می تواند تفاوت های بزرگی ایجاد کند.