به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران٬ در طبقه بندی بانکی وام هایی که از در سررسید پرداخت نمی شود به غیرجاری معروف است و هر چه فاصله پرداختن نشدن با سررسید بیشتر شود تعریف وام غیرجاری نیز تغییر می کند تا در نهایت تاخیر در پرداخت وام، به مرحله مطالبات معوق و مشکوک الوصول می رسد. در وضعیت غیرجاری منابع بانک ها از دسترس آنها خارج می شود و در اختیار کسانی قرار می گیرد که به هر دلیلی وام ها را پس نمی دهند.

از چندی پیش گروه در اقتصاد ظهور کرده اند که از آنان به عنوان ابربدهکاران بانکی یاد می شود.

به گفته دکتر داود سوری اقتصاددان خاستگاه ابربدهکاران بانکی به جهت تبار به اواخر دهه ۸۰ و دهه ۹۰ باز می گردد. زمانی که درآمدهای ارزی بالا بود و این افراد توانستند در خلا نظارت وام های کلانی دریافت کنند. اما پس از فروکش کردن درآمدهای ارزی و افزایش نظارت امکان دریافت چنین وام هایی نسبت به آن زمان محدود شد.

مقصر تولد ابربدهکاران بانکی

مقصر افزایش وام های غیرجاری یا بی بازگشت چه کسانی هستند؟ داود سوری گرچه اعتقاد دارد نظام بانکی در این زمینه مسئول است اما مقصر از دست رفتن این منابع را سیاست گذارانی می داند که نرخ سود را پایین تر نرخ تورم قرار می دهند.

به گفته این اقتصاددان در شرایط تورمی اقتصاد ایران دریافت وام نوعی رانت است زیرا در شرایط تورم 40 درصدی هر کسی با نرخ سود 20 درصدی وام بگیرد برنده است.