به گزارش اقتصادآنلاین، از ۲۰۰ سال پیش در اقتصاد جهانی بانک‌ها عملاً تنها قرض دهنده نیست و شریک است.

در نتیجه این قاعده هر کسی تنها به اندازه دارایی‌های خود مسئول است؛ به اندازه دارایی‌هایش قرض می‌گیرد و به اندازه آن پس می‌دهد. 

اما اگر ورشکست شد و دارایی‌هایش به میزان باقی‌مانده وام نبود، دینی وجود نخواهد داشت.