هرچند چندان هم ارزان نیست، اما به هر حال این مدل برقی‌سازی خودروهای قدیمی در استرالیا در حال رونق گرفتن و محبوب شدن است. حالا خودروهای کلاسیک بدون دود و آلایندگی جانی دوباره گرفته‌اند. برخی این تغییر را تازه ابتدای راه می‌بینند و اعتقاد دارند وقتی به تعداد انبوه انجام شود، قیمت‌ها هم شکسته خواهند شد. راس شپرد، مدیر گاراژ تبدیل بنزینی به برقی در ملبورن می‌گوید: «سالیان سال است که کسی علاقه‌ای به خودروهای برقی نشان نمی‌دهد، اما انگار یک‌شبه اتفاق مهمی افتاده و از ۱۸ ماه پیش این تبدیل سرعت گرفته است. روز‌به‌روز به تقاضای مردم افزوده می‌شود. قبلا عده‌ای به خاطر سرگرمی موتور لیفتراک را روی هیوندای گتز نصب می‌کردند اما حالا واقعا مشتریانی پیدا می‌شوند که قصد دارند برای تسلا رقیب بتراشند و می‌خواهند به روش بهتری این تبدیل انجام شود.»جیمز پاولی از کابولچر در کوینزلند استرالیا هم به پدیده‌ای مشابه اشاره می‌کند و می‌گوید: وقتی فولکس واگن بیتل [معروف به فولکس قورباغه‌ای] را به برقی تبدیل کرده توجه زیادی را در بین مردم جلب کرده است. او می‌گوید: مردم متوجه شده‌اند که موضوع خودروهای برقی خیلی جدی شده و قرار نیست کنار گذاشته شود.» مردم خیلی برای‌شان مهم نیست که تزئینات داخل خودرو تغییر زیادی داشته باشد اما حتما سامانه‌های جدید روی داشبورد را می‌خواهند. اما به هر حال افزودن فناوری‌های جدید به یک خودروی قدیمی، دیگر یک اصلاح جزئی نیست، بلکه هم نیاز به تخصص دارد و هم چالش‌های خاص خود را به دنبال خواهد داشت. تا اینجا به احتمال زیاد این سوال هم در ذهن شما نقش بسته است که چقدر هزینه برمی‌دارد. کریس جونز، رئیس انجمن خودروهای برقی استرالیا می‌گوید که این تبدیل چندان هم ارزان نیست. او می‌گوید: اگر می‌خواهید با هر بار شارژ حداقل ۱۵۰ کیلومتر بپیمایید و در بزرگراه‌ها شتاب و سرعت می‌خواهید، حداقل باید ۳۰ هزار دلار خرج کنید. گاهی اوقات تبدیل یک خودروی کلاسیک به خودروی برقی از خرید یک خودروی برقی جدید گران‌تر است.

کن ماکن هم ۴۰ هزار دلار روی داتسون قدیمی ۴۰ ساله مدل ۱۹۸۱ خود خرج کرده و با نصب باتری و‌ موتور برقی به قول خودش «داسلا» [ترکیب طنز‌آمیز از داتسون و تسلا] جانی دوباره به خودرویش بخشیده است. داسلای او با هر بار شارژ ۱۸۰ کیلومتر می‌پیماید. این در حالی است که یک تسلای مدل۳ نو در حال حاضر ۴۴ هزار دلار است. تیم هریسون که به تازگی فورد کورتینای مدل ۱۹۶۵ خود را در بریسبین برقی کرده، می‌گوید بیشترین خرج مربوط به باتری است. او می‌گوید: من باتری را از یک تسلای ایکس تصادفی خریده و آن را روی فورد خود نصب کرده‌ام. اما این کار از دست هر کسی برنمی‌آید. اگر قرار بود به گاراژ یا کارگاهی برای این تبدیل مراجعه کنم حداقل ۳۰ هزار دلار دیگر باید می‌پرداختم. با گسترش خودروهای برقی دست دوم، تبدیل خودروهای کلاسیک بنزینی به برقی هم گسترش خواهد یافت. اما همه خودروها برای تبدیل مناسب نیستند. یکی از مهم‌ترین عواملی که باید در نظر گرفت، وزن خودرو است. هر چقدر وزن بالاتر باشد نیاز به باتری بزرگ‌تری است. برای همین خیلی از خودروهای کلاسیک استرالیایی مثل کینگزودز و توراناس برای این کار اصلا مناسب نیستند. بیشتر خودروهای ژاپنی قدیمی هم برای این کار مناسب نخواهند بود. به هر حال این پدیده در کشورهای دیگر از جمله انگلستان هم در حال باب شدن است. دیوید بکام فوتبالیست سابق این کشور ۵۰۰ هزار پوند (۹۲۵ هزار دلار) برای تبدیل رولز رویس خود به خودروی برقی هزینه کرد.