به گزارش ایسنا، همه ی ما لحظه ی پیروز شدن جایزه نوبل را می بینیم ولی این که چه تلاش ها و شکست هایی پشت این لحظه پنهان شده است برای ما نامشخص است.

سندرون می گوید:هنگام آغاز هر حرفه ای توصیه هایی می شنویم مانند:رویاهایت را دنبال کن، کنجکاو باش، بیرون از چارچوب فکر کن. من هم موقع آغاز کارم بعنوان یک عصب شناس جوان این موارد را شنیدم ولی هرچه از نظر حرفه ای رشد کردم بیشتر این موارد به نظرم ناخوشایند و کلیشه ای آمد. دانشمندان بیشتر از آن که با جایزه و رؤیا سر و کار داشته باشند با چالش ها و نا امیدی رو به رو هستند.

هنگامی که به جایگاهی رسیدم که می توانستم توصیه هایی به دانشجویان کنم به دنبال داستان های الهام بخش و توصیه های ارزشمندی رفتم که بتوانم در اختیار آن ها قرار دهم. توجهم به طرف برندگان جایزه نوبل جلب شد می خواستم سمت ديگر بردن این جایزه را بررسی کنم. آنچه که در مورد آن ها نمی دانیم. اشتباهات و نا امیدی هایی که تجربه کرده اند.

به عنوان دانشجوی دکتری در سال ۲۰۱۴ از من دعوت شد تا در نشست سالانه برندگان نوبل در شهر لینداو( Lindau)، آلمان شرکت کنم. در این نشست ۳۷ برنده نوبل و ۶۰۰ دانشمند جوان حضور داشتند.

ایده نوشتن کتاب چند ماه بعد به ذهنم رسید. من با برگزارکنندگان این نشست تماس گرفتم و آنها این فرصت را به من دادند تا با ۲۴ نفر از برندگان نوبل صحبت کنم.

کتاب من با تیتر" زندگی نوبل" در ماه ژوئن سال ۲۰۲۱ منتشر شد. این کتاب شامل داستان زندگی برندگان نوبل، نصیحت های آنها برای نسل آينده و نظرات شان در خصوص مواردی است که هنوز کشف نشده اند. همچنین من چندین توصیه شغلی طبق گفتگو ها جمع آوری کرده ام.

نمره ها تعيين کننده سرنوشت نیستند

" پیتر آگره"( Peter Agre)، دانش آموز مدرسه ای در مینیاپولیس بود. وی نمرات پایینی در درس شیمی که پدرش معلم آن در دانشگاه آگسبورگ( Augsburg) در همان شهر بود، کسب می کرد. بعد از پایان تحصیل در مدرسه او قبل از آن که به تحصیل در رشته شیمی در دانشگاه آگسبورگ بپردازد در کلاس های شبانه شرکت کرد. وی که اینک پزشک دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور، مریلند است در سال ۲۰۰۳ برای تحقیقاتش در زمینه کانال های مرتبط در غشاهای سلولی و کشف کانال های آب و" مکینون" موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شد.

از هر فرصتی برای یادگیری استفاده کن

" اریک کاندل"( Eric Kandel)، عصب شناس، با آشکار کردن مکانیسم های عصبی حافظه موفق به اخذ جایزه نوبل پزشکی در سال ۲۰۰۰ شد. ولی وی پیش از دهه ۱۹۴۰ قبل از آن که به مدرسه پزشکی بپیوندد در دانشگاه هاروارد در کمبریج تاریخ و ادبیات خوانده بود. این تجربه برای وی فایده زيادي داشت. کاندل می گوید:من از نوشتن ابایی ندارم این چیزی است که خواندن رشته ی تاریخ و ادبیات برای شما بهمراه دارد و برای من بسیار مفید بود.

برای رسیدن به هدف چندین راه در نظر داشته باشید

" ونکی راماکریشنان"( Venki Ramakrishnan), رییس قبلی انجمن سلطنتی بریتانیا که در سال ۲۰۰۹ نوبل شیمی را دریافت کرده است بعد از اخذ دکترای خود از رشته فیزیک به زیست شناسی روی آورد و تحصیلات خود را از سر گرفت.

وی در حالیکه در رشته زیست شناسی به تحصیل می پرداخت برنامه دوم و سومی هم برای شغلش داشت. از جمله مواردی که در نظر داشت معلم شدن و برنامه نویسی بود. وی می گوید:با تغيير رشته، من گزینه های متعددی برای خودم بوجود آوردم. بررسی توانایی ها و در نظر گرفتن مسیرهای شغلی جایگزین اهمیت زيادي دارد.

اتفاقات غیر منتظره اهمیت دارند

داشتن برنامه میتواند کمک کننده باشد ولی فراهم کردن فضایی برای رخ دادن اتفاقات غیر منتظره میتواند موقعیت های شغلی بالقوه ای فراهم کند." روبرت سولو"( Robert Solow) که درسال ۱۹۸۷ برنده نوبل اقتصاد شده است، هم زمان با فعالیت در مؤسسه فن آوری ماساچوست، تحصیل در رشته جامعه شناسی و مردم شناسی آغاز کرد. وی بعد از جنگ در ایتالیا در طی جنگ جهانی دوم به ایالات متحده آمریکا برگشت و به سپری کردن دوره ی اقتصاد در دانشگاه هاروارد مشغول شد. همسرش،" باربارا سولو" نیز در همین رشته تحصیل میکرد و مشوق وی بود. این شروع حرفه ای بود که طی آن به چندین رئیس جمهور مشاوره داد و هشت نفر را که برنده جایزه نوبل شدند، راهنمایی کرد.

امکان رد شدن بهترین ایده ها نیز وجود دارد

نخستین باری که" رندی شکمن"( Randy Schekman)، زیست شناس سلولی از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی برای دریافت کمک هزینه تحقيقات بر روی ژنتیک مخمر درخواست داد، درخواست وی رد شد. ولی این مسئله مانع" شکمن" که در سال ۲۰۱۳ برنده نوبل پزشکی بوده است، نشد. وی کار خود را ادامه داد و توانست سازوکار یکی از مهم ترین انتقال دهنده های سلولی را آشکار کند.

وی می گوید:تقاضا من برای کمک مالی رد شد ولی من فعالیتم را ادامه دادم. مشابه آن اتفاقی است که برای" کاری مولیس"( Kary Mullis)، بیوشیمیست افتاد. وی مقاله ای نوشت و در آن ابداع خود یعنی واکنش زنجیره ای پلیمر را توضیح داد. مقاله وی هم در ابتدا رد شد." مولیس" هم در سال ۱۹۹۳ موفق به اخذ جایزه نوبل شیمی برای اختراع این روش شد. ابداع وی در حل جنایات بیشماری نقش داشت و هسته اصلی آزمایش مولکولی کووید- ۱۹ است. رد شدن ، قسمتی از زندگی دانشمندان است.

کار گروهی با دانشجوها به میزان صبور بودن ضروری است

" الیزابت بلکبرن"( Elizabeth Blackburn)، بیوشیمیست، کشفی که منجر به اخذ نوبل شد را با همراهی" کارول گریدر"( Carol Greider) دانشجوی کارشناسی ارشد و زیست شناس مولکولی در روز کریسمس سال ۱۹۸۴ در دانشگاه کالیفرنیا به انجام رساند. بعد از گذشت تقریباً ۲۵ سال، آنها جایزه نوبل پزشکی را برای پژوهش هایشان در زمینهٔ کشف مکانیزم حفاظت تلومر از کروموزوم های خطی دریافت کردند.

تاب آوری

در آخر بعنوان آخرین نکته مهم باید گفت زندگی مدام با چالش همراه است ولی نحوه ی برخورد ما با این چالش ها است که اختلاف ها را ایجاد می کند.

در طول جنگ جهانی دوم،" ریتا لووی مونتالسینی"( Rita Levi- Montalcini)، عصب شناس، از دانشگاه تورین( Turin) اخراج شد ولی وی ازمایشگاه کوچکی در منزل خود ساخت و تحقیقاتش را ادامه داد.

وی موفق به کشف فاکتور رشد عصبی، پروتئینی که رشد سلول ها در سیستم عصبی را تنظیم می کند، شد. این کشف جایزه نوبل پزشکی را در سال ۱۹۸۶ به صورت مشترک با" استنلی کوهن"( Stanley Cohen) برای او به ارمغان آورد.

این مثال ها ارزشمند هستند. مشاهده برندگان نوبل و یادگیری از آنها یکی از راههای مؤثر برای دستیابی به توصیه هایی است که میتواند برای نسل های آينده مفید باشد.