به گزارش خبرگزاری تسنیم، شاید نیاز به یادآوری نباشد که کشتی ایران معمولا بهترین نتایجش را در رقابت‌های جهانی که بعد از المپیک برگزار شده به دست آورده است، جایی که المپیک بعدی برای سایر رقبا استارت می‌خورد اما پا به سن گذاشته‌ها و باتجربه‌های کشتی ما اکثرا دوست داشتند در این رقابت‌ها روی تشک رفته و مدال بگیرند.
این بار اوضاع به گونه‌ای دیگر است. کرونا بر زندگی مردم دنیا و ورزش حرفه‌ای سایه افکنده و مثل المپیک 2020 که تفاوت‌های زیادی با المپیک‌های قبلی داشت، قطعا این جهانی نیز تفاوت‌های زیادی با مسابقات جهانی بعد از المپیک ادوار گذشته خواهد داشت. اولین تفاوت، برگزاری مسابقات جهانی در تمام وزن‌ها در فاصله دو ماه بعد از المپیک است.
بعد از یک سال عدم برگزاری همه مسابقات جهانی، در سال 2021 بار دیگر رقابت‌ها از سر گرفته شد و UWW تا اینجای کار مسابقات جهانی نوجوانان و جوانان را در مجارستان و روسیه برگزار کرده و اکنون رقابت‌های بزرگسالان نیز در نروژ آغاز خواهد شد و در یک ماه آینده نیز صربستان میزبان پیکارهای امیدهای جهان است.
این در شرایطی است که سال گذشته رقابت‌های جهانی در همه رده‌ها یک به یک لغو شد و اتحادیه جهانی با وجود همه تلاش و اصراری که برای برگزاری جهانی بزرگسالان داشت و روس‌ها نیز به شدت UWW را حمایت می‌کردند، اما با مخالفت آمریکایی‌ها و چند کشور مدعی دیگر از جمله ژاپن، کانادا و...، در نهایت به برگزاری جام جهانی در بلگراد صربستان قناعت کرد.
بعد از برگزاری المپیک، مشخصا دنیا بار دیگر برای برگزاری مسابقات بین المللی به آمادگی مطلوب دست یافته، ضمن اینکه واکسیناسیون جهانی همچنان در حال انجام است و کشورها کم و بیش در مقابل کووید19 به ایمنی رسیده‌اند.
مسابقات جهانی 2021 بزرگسالان از فردا (شنبه) با رقابت‌های کشتی آزاد در 10 وزن در اسلو آغاز می‌شود و تا 13 مهر ادامه خواهد داشت.
سال 2016 بعد از آنکه بازی‌های المپیک در 6 وزن المپیکی در ریودوژانیرو انجام شد، اتحادیه جهانی مسابقات جهانی را در دو وزن غیر المپیکی برگزار کرد اما این بار با توجه به اینکه سال گذشته جهانی برگزار نشد، رقابت‌های جهانی پس از المپیک در 10 وزن برگزار می‌شود.
مسئله دیگری که این جهانی را از جهانی‌های بعد از المپیک ادوار گذشته متفاوت می‌کند، استقبال قهرمانان پابه سن گذاشته از مسابقات است.
برخلاف دوره‌های گذشته که بعد از المپیک تعداد قابل توجهی از کشتی گیران بنام، با مدال المپیک پرونده قهرمانی‌شان را می بستند یا میل و رغبت زیادی به جهانی بعد از المپیک نداشتند، اما این بار اغلب تیم‌ها با ترکیب اصلی‌شان به اسلو می آیند.
نگاهی گذرا به ترکیب تیم‌ها نشان می‌دهد که عدم برگزاری مسابقات در سال گذشته، باعث شده این دوره جهانی کشتی با استقبال قهرمانان بزرگ مواجه شود و از آن جوانگرایی دوره‌های گذشته که تیم‌های بزرگ در ترکیب خود داشتند، به شکلی محسوس خبری نیست.
علاوه بر آنکه کادر فنی کشتی آزاد به کل تغییر کرده و پژمان درستکار اولین سرمربیگری‌اش را در تیم ملی تجربه می‌کند؛ تیم ملی ایران هم خیلی جوان شده است. از شش نفر اعزامی به المپیک، فقط دو نفر در ترکیب اعزامی به جهانی هستند؛ حسن یزدانی و امیرحسین زارع که حضورشان در اسلو پاداش مدال‌شان در توکیوست.
علیرضا سرلک در 57 کیلوگرم، رحمان عموزاد در 61 کیلوگرم، امیرمحمد یزدانی در 65 کیلوگرم، عرفان الهی در 70 کیلوگرم، یونس امامی در 74 کیلوگرم، محمد نخودی در 79 کیلوگرم، حسن یزدانی در 86 کیلوگرم، کامران قاسمپور در 92 کیلوگرم، مجتبی گلیج در 97 کیلوگرم و امیرحسین زارع در 125 کیلوگرم ملی پوشان آزادکار ایران در جهانی نروژ را تشکیل می‌دهند.
در این بین سرلک، عموزاد، الهی، نخودی و قاسمپور اولین مسابقه جهانی بزرگسالان‌شان را تجربه می‌کنند و باید دید می‌توانند در اولین سال ملی‌پوش شدن‌شان شگفتی‌ساز شوند؟
* در وزن 57 کیلو علیرضا سرلک ملی‌پوش ایران است. کشتی‌گیری که در مسابقات قهرمانی 2021 آسیا مدال نقره بزرگسالان را به دست آورد.
رضا اطری که ملی‌پوش المپیکی ایران بود، شانسی برای حضور در جهانی نداشت. او در المپیک کشتی‌های خوبی گرفت، اما باز هم از رسیدن به مدال بازماند. حالا علیرضا سرلک جوان، دارنده مدال برنز زیر 23 سال جهان در سال 2019 نماینده وزن اول ایران است، می‌تواند با مدال جایگاهی خوب برای خود در تیم ملی مهیا کند.
* سال‌هاست همه به دنبال یک اتفاق ویژه از سوی رحمان عموزاد هستند. کشتی‌گیری که لقب «بی‌رحم» را از اتحادیه جهانی گرفته و فنی‌ترین کشتی‌گیر نوجوان جهان شده است. او مدال طلای سال‌های 2018 و 2019 نوجوانان جهان و 2021 جوانان جهان را در کارنامه دارد. هرچند هنوز خامی زیادی در کشتی هجومی عموزاد دیده می‌شود، اما می‌تواند شگفت‌آفرین شود. رحمان حالا می‌تواند در اولین سال جوانانش، مدال بزرگسالان را در وزن 61 کیلوگرم بگیرد و سپس به وزن المپیکی 65 کیلو برود. در آخرین مسابقه جهانی بزرگسالان، بهنام احسان‌پور که اکنون عضو کادر فنی تیم ملی در اسلوست، در این وزن صاحب مدال جهانی شد.
* امیرمحمد یزدانی تا آخرین ماه پیش از المپیک، از بیشترین شانس برای ملی‌پوش شدن برخوردار بود، اما درست در جایی که به نظر می‌رسید به دوبنده المپیکی کشتی آزاد نزدیک شده است، با اشتباه در مبارزه انتخابی درون اردویی، دوبنده را به مرتضی قیاسی واگذار کرد. امیرمحمد برخلاف سرلک و عموزاد که اولین جهانی بزرگسالان‌شان را تجربه می‌کنند، تجربه حضور در جهانی 2019 را دارد و در عین جوانی، کم‌تجربه هم نیست. او مدال نقره امیدهای جهان در سال 2019 و نقره نوجوانان آسیا را هم در کارنامه دارد و امسال سهمیه وزن 65 کیلوگرم المپیک را هم در قزاقستان گرفت، اما خودش به توکیو نرسید.
* مدال طلای جوانان جهان در سال 2021 این شانس را برای عرفان الهی ایجاد کرد که بتواند در مسابقه انتخابی درون اردویی شرکت کرده و در نهایت برای اولین بار صاحب دوبنده تیم ملی بزرگسالان شود. الهی مدال نقره نوجوانان آسیا و جهان در سال 2019 را هم در کارنامه دارد. الهی در وزنی ملی‌پوش شده که در آخرین مسابقه جهانی یونس امامی در این وزن به مدال برنز جهان رسیده است.
* تا پیش از مسابقات زیلکوفسکی لهستان اگر از هر کشتی‌دوستی می‌خواستی ترکیب تیم ملی آزاد در المپیک را پیش‌بینی کند، اغلب یونس امامی را ملی‌پوش وزن 74 کیلوگرم می‌دانستند، اما یونس که تا تورنمنت لهستان از شانس زیادی برای رسیدن به دوبنده تیم ملی برخوردار بود، میدان را به مصطفی حسین‌خانی باتجربه واگذار کرد. امامی در لهستان از دور رقابت‌ها حذف شد و مصطفی حسین‌خانی برنده او را به راحتی شکست داد و مدال طلای این وزن را از آن خود کرد.
یونس امامی دارنده مدال‌های نقره و برنز جوانان و نوجوانان جهان، برنز جهانی 2019 نورسلطان در وزن غیر المپیکی 70 کیلو، با انتخابی درون اردویی به دوبنده تیم ملی در وزن 74 کیلو رسید و بعید است بعد از تجربه‌ای که پیش از المپیک به دست آورد، این بار به راحتی از موقعیتی که برای کسب نتیجه و اثبات خودش در وزن المپیکی دارد، بگذرد.
* محمد نخودی طبق فرآیند انتخابی تیم ملی از مدت‌ها قبل حضورش در وزن 79 کیلوگرم جهانی نروژ را قطعی کرده بود. او سال 2019 مدال برنز بزرگسالان آسیا را یک سال بعد از طلای نوجوانان آسیا به خود اختصاص داد. همان سال نقره امیدهای جهان را هم به کارنامه اش اضافه کرد و چندی پیش در اوفای روسیه به طلای جوانان جهان رسید.
شاید انگیزه و جوانی نخودی بتواند پایانی بر افتخارآفرینی‌های جردن باروفس آمریکایی باشد که بعد از شکست مقابل کایل داک و از دست دادن دوبنده تیم ملی کشورش در وزن 74 کیلو، حالا به 79 کیلو آمده است که در دهمین سال ملی‌پوش شدنش مدال دیگری بگیرد.
* حسن یزدانی به خاطر نقره المپیک اخیرش ملی‌پوش جهانی نروژ شد. آنقدر در مورد مبارزه او با دیوید تیلور آمریکایی صحبت شده است که به نظر خیلی‌ها این مسئله لوث‌شده به نظر می‌آید. مصاف چهارم دو کشتی‌گیر مدعی و صاحب‌نام کشتی دنیا، در اسلو اتفاق خواهد افتاد. یزدانی در توکیو بیش از هر زمان دیگری به انتقام از تیلور نزدیک بود، اما در ثانیه‌های آخر کشتی را واگذار کرد تا از رسیدن به دومین طلای المپیکش بازماند.
بی‌شک همچنان هیجان‌انگیزترین و پرتماشاگرترین مسابقه جهانی اسلو می‌تواند مصاف دو مدعی وزن 86 کیلو باشد و باید دید این بار هم این مصاف در فینال رخ خواهد داد یا در مبارزه‌های مقدماتی.
* بی‌شک یکی از دو سه چهره چهره کشتی آزاد ایران که می‌تواند برای کشتی دنیا سورپرایز داشته باشد، کامران قاسمپور در 92 کیلوگرم است. با آن چهره‌ای که شبیه روس‌هاست و کشتی ناب ایرانی را روی تشک اجرا می‌کند.
کامران چند سالی است پشت خط حسن یزدانی مانده و با وجود شایستگی‌های زیادی که دارد، امسال اولین سال ملی‌پوش شدنش در رده بزرگسالان را تجربه می‌کند. مصاف او با جیدن کاکس آمریکایی می‌تواند معرفی شش دقیقه‌ای از ظهور یک ستاره جدید در کشتی دنیا باشد.
* مجتبی گلیج در وزن 97 کیلوگرم صاحب دوبنده تیم ملی شد، جایی که نام او بین مدعیان اصلی المپیک نبود، اما در نهایت این گلیج بود که در انتخابی درون اردویی به دوبنده تیم ملی رسید و می‌خواهد دومین جهانی بزرگسالانش را در حالی که کشتی‌گیر کم‌تجربه‌ای نیست، تجربه کند.
از دل رقابت علیرضا کریمی، محمدحسین محمدیان و علی شعبانی، این محمدیان بود که راهی المپیک شد و با توجه به اینکه عملکرد خوبی در توکیو نداشت، قرار بود از بین علیرضا کریمی، علی شعبانی و گلیج یک نفر ملی‌پوش شود که کریمی از مسابقه انصراف داد و شعبانی هم به گلیج باخت.
کشتی آخری که گلیج با رشید سعدالله‌اف مدعی شماره یک وزن 97 کیلوگرم گرفت، با اختلاف چهار امتیاز به سود تانک روس‌ها تمام شد. اسنایدر هم به اسلو آمده و باید دید گلیج می‌تواند در حالی که دو کشتی‌گیر در دو سوی مختلف جدول حضور دارند، مدالی از اولین جهانی‌اش با خود به ایران بیاورد؟
* این روزها همه از آینده درخشان امیرحسین زارع می‌گویند. کشتی‌گیری که در 21 سالگی مدال برنز المپیک را از آن خود کرد و حالا همه چیز برایش مهیاست که مسیر خوبی را پیش روی خود و سنگین وزن کشتی آزاد ایران قرار دهد. کشتی‌گیر حرف گوش کن، بدون حاشیه و با انگیزه‌های فراوان؛ در کنار استعداد و توانمندی بالا، اینها می‌تواند زارع را به یکی از بهترین سنگین وزن‌های تاریخ کشتی ایران و چه بسا جهان تبدیل کند.
شاید اسلو شروع خوبی برای کشتی آزاد کشورمان در مسیر المپیک 2024 باشد. پوست‌اندازی در کادر فنی و کشتی‌گیران تیم ملی محسوس است. در سال‌های اخیر حسن یزدانی تنها شانس طلای کشتی آزاد ایران بوده، اما در همین تیمی که به اسلو رفته است، می‌شود امیدوار بود که طلایی یا حتی شاید طلایی‌های دیگری هم داشته باشیم.
کشتی ایران به لطف همه کسانی که در این سال‌ها در آن زحمت کشیده‌اند، بسترساز اتفاقی خوب بوده است. امید است که تلاش و زحمت فدراسیون سابق و فدراسیون فعلی، که در اوفا منجر به آقایی جوانان باانگیزه و بااستعداد ایرانی در جهان شد، در این جهانی نیز اتفاق خوب و بزرگی را رقم بزند.
انتهای پیام/