نورنیوز نوشت: «اظهار نظر اخیر مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش مغرضانه‌ای که علیه ایران ارائه داد گمانه‌ها درباره عزم جدی او برای حرکت در مسیری کاملا سیاسی و غیر فنی در قبال ایران را بیش از پیش به واقعیت نزدیک‌تر کرد.

«رافائل گروسی» در این گزارش گفت تصمیم ایران مبنی بر عدم اجازه دسترسی به کارگاه ساخت قطعات سانتریفیوژ تسای کرج بر خلاف شرایط توافق‌شده بیانیه مشترک در تاریخ ۱۲ سپتامبر (۲۱ شهریور) است. این در حالی است که او به‌خوبی می‌داند که تفاهم صورت‌گرفته در قالب بیانیه مشترک، مشمول تجهیزات نظارتی (دوربین‌ها) مجتمع کرج به این دلیل که در نتیجه خرابکاری تیرماه این مجتمع همچنان تحت تحقیقات امنیتی قرار دارد، نمی‌شود.

ادعاهای بی‌اساس و بدون منطق «رافائل گروسی» که هر از چندگاهی و کاملا هم‌سو با منویات کاخ سفید علیه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران ایراد می‌شود، نه‌تنها در مسیر روان‌سازی مناسبات فنی فی‌مابین هیچ کمکی نمی‌کند، بلکه بیانگر آن است که اراده‌ای جدی در مقامات آژانس برای مشکل‌آفرینی هدایت‌شده برای ایران در حال پیگیری است.

این در حالی است که ایران بارها اعلام کرده به اصل همکاری در قبال همکاری و تعهد در قبال تعهد پایبند است و این مهم را در خصوص اجرای برجام و همچنین مناسبات با آژانس به اثبات رسانده؛ چنانچه گزارش‌های قبلی آژانس به‌ویژه در دوره مدیر کل قبلی این گزاره را تائید می‌کند.

از سویی، اساسا هدف از تشکیل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی موضوع عدم اشاعه، نظارت بر فعالیت‌های هسته‌ای، حمایت از همکاری‌های صلح‌آمیز هسته‌ای و صیانت و پشتیبانی از اعضا بوده که تعهدات متقابلی را بر اساس معاهدات امضاءشده به دنبال دارد. در این خصوص اما هیچ نشانه مثبتی از سوی آژانس در قبال ایران به‌ویژه در دوره مسئولیت گروسی مشاهده نشده است.

به عنوان مثال مقامات رژیم صهیونیستی از جمله «یوسی کوهن»، رییس سابق موساد، بارها به‌تصریح و تلویح مسئولیت خرابکاری در تاسیسات هسته‌ای ایران را پذیرفته‌اند اما تاکنون آژانس و کشورهایی که رویکرد فشار به ایران را برای پذیرش زیاده‌خواهی‌های آژانس در پیش گرفته‌اند، حتی حاضر به محکومیت این اقدامات هم نشده‌اند.

در همین راستا سوال مشخص تهران دستِ‌ کم درباره اقدام تروریستی صهیونیست‌ها در روز یکشنبه ۱۱ آوریل ۲۰۲۱ در نطنز که می‌توانست به یک فاجعه انسانی تبدیل شود، این است که چرا آژانس عامدانه از این موضوع غفلت کرده و سعی می‌کند با بهانه‌تراشی شانه از وظیفه صیانتی خود خالی کند؟

به طور قطع تلاش برای تحمیل درخواست‌های زیاده‌خواهانه و غیر پادمانی در شرایطی که آژانس و اعضای غربی آن به وظایف قانونی ابتدایی خود عمل نمی‌کنند، نوعی زورگویی مضاعف و بهره‌گیری ابزاری از آژانس برای اهداف سیاسی است که البته از زمان حضور رافائل گروسی در جایگاه مدیر کلی آژانس تبدیل به رویه‌ای ثابت از سوی او شده است.

بیانیه مشترک ایران و آژانس که در سفر اخیر گروسی به ایران منتشر شد، بر این امر صراحت دارد که انتظار انجام تعهدات به صورت یک‌طرفه از سوی ایران بدون انجام تعهدات ذاتی آژانس اساسا امری غیر منطقی و خلاف رویه‌های همیشگی است و درخواست تعمیم تعویض کارت‌های حافظه به دوربین‌های مجتمع تسای کرج نیز با عنایت به بی‌توجهی آژانس به نگرانی‌های ایران بابت خرابکاری‌های با منشاء مشخص از همین اصل پیروی می‌کند.

به بیان دقیق‌تر، آژانس، آمریکا و سه کشور اروپایی باید متوجه این نکته باشند که سناریوی هماهنگ آنها برای تشدید فشار بر ایران جواب نخواهد داد، زیرا آنها نمی‌توانند هم‌زمان با سکوت در برابر اقدامات تروریستی رژیم اسرائیل، خواهان تداوم نظارت و حضور دوربین‌های آژانس در تأسیساتی باشند که مورد خرابکاری تروریستی صهیونیست‌ها قرار گرفته‌ است.

قطعا تداوم این رفتار از سوی آژانس که کاملا گویای استفاده ابزاری طرف غربی از این نهاد حقوقی و بین‌المللی است، هیچ اتفاق تازه‌ای معطوف به حل مسئله را رقم نخواهد زد و گرهی بر گره‌های موجود خواهد افزود.

مبنای تعامل ایران و آژانس در موضوع نظارت‌ها، موافقت‌نامه جامع پادمان است و هرگونه شفاف‌سازی باید طبق آن و نه بر اساس سلیقه مدیر کل یا برخی از اعضاء صورت بگیرد.

به هر حال آن چه کاملا روشن و واضح است این که ایالات متحده با همراهی تروئیکای اروپایی اگر چه در ظاهر بر ضرورت مذاکره برای احیای برجام تاکید دارند لیکن ماهیت اقدامات آنها به‌ویژه استفاده سیاسی و ابزاری از آژانس که متاسفانه مدیر کل فعلی آن نیز با این رویه کاملا همراه است، تلاش می‌کنند با واردکردن فشارهای هدفمند موضوع مذاکرات برجام را از طریق دیپلماسی اجبار به پیش ببرند.

در شرایطی که ایران به گفته امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه، در حال بررسی شرایط آغاز مجدد مذاکرات وین است، این‌ گونه اقدامات از سوی آژانس و طرف‌های غربی که بدون هیچ‌گونه استدلال حقوقی و فنی دنبال می‌شود، به طور قطع در محاسبات جمهوری اسلامی در ارزیابی وضعیت پیشِ رو در مذاکرات اثرگذار خواهد بود.

بدون شک رفتارهایی از این دست نه تنها تاثیری در اراده ایران برای حفظ و دفاع از منافع و حقوق قانونی‌اش نخواهد داشت بلکه موجب ضخیم‌تر شدن دیوار بی‌اعتمادی ناشی از بدعهدی آمریکا، بی‌مسئولیتی و فریبکاری اروپا و رفتار سیاسی آژانس شده و پیچیدگی وضعیت موجود را افزایش خواهد داد.»