صاحب‌خبر - به گزارش جهان نيوز، «ابوالفضل ظهره‌وند» سفیر پیشین ایران در افغانستان با اشاره به انتصاب‌های جدید در کابینه موقت طالبان در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: انتصاب‌های جدید در کابل در راستای تکمیل کردن کابینه موقت طالبان به حساب می‌آید و از سوی دیگر، برخی از جنبه‌های پنهان اخیر را آشکار می‌کند؛ چراکه بسیاری معتقدند معرفی عناصر جدید این جریان به نوعی یک روند جاری برای انسجام کابینه به حساب می‌آید. اینکه دیده می‌شود دو نفر از عناصر نزدیک به ملااختر منصور، رهبر پیشین طالبان به عنوان معاونان وزارت دفاع و وزارت کشور دولت طالبان منصوب می‌شوند، به نوعی نشان می‌دهد که طالبان تمرکز خود را باز هم بر مسایل امنیتی و نظامی قرار داده است. توجه داشته باشید که این دو وزارتخانه بسیار کلیدی هستند و کسانی به عنوان معاونان وزارتخانه‌های مذکور انتخاب شدند که باید بتوانند دیدگاه‌های سراج‌الدین حقانی (وزیر کشور) و ملایعقوب (فرزند ملا عمر و وزیر دفاع) را در سراسر افغانستان پیاده کنند.
وی ادامه داد: واقعیت این است که طالبان اعلام می‌کند که کابینه همه‌شمول تشکیل داده اما واقعیت این است که این کابینه هیچ نسبتی با دولت فراگیر ندارد و انتظارات مردم و کشورهای عضو پیمان شانگهای هم با تشکیل این کابینه تامین نمی‌شود. با توجه به مؤلفه‌های موجود، کابینه فعلی اساساً چهره افراطی طالبان را نشان می‌دهد؛ چراکه پنج وزیر از این کابینه در فهرست پیگردهای دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی غرب قرار دارند و برای آنها جایزه‌های میلیون دلاری تعیین شده است که یکی از آنها وزیر کشور فعلی است. بدون تردید این وضعیت دورنمای خوبی را نشان نمی‌دهد و متأسفانه پاکستان به جای آنکه برای تعدیل نظر طالبان و تندروی‌های آن تلاش کند، صرفاً به دنبال آن است که بتواند یک مشروعیت مشخص به طالبان بدهد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: بارها دیده‌ایم که عمران‌خان، نخست‌وزیر فعلی پاکستان اعلام کرده که به دنبال دولت فراگیر خواهند بود اما به موازات آن وزیر خارجه این کشور اعلام می‌کند که جامعه ملل باید منابع مالی بلوکه شده افغانستان را به طالبان تحویل دهند تا بتوان اوضاع را تغییر داد. این تضاد در رفتار پاکستانی‌ها نه تنها اوضاع را درست نمی‌کند بلکه می‌تواند وضعیت افغانستان و منطقه را وخیم‌تر کند؛ چراکه اسلام‌آباد هیچ گارانتی در مورد طالبان و رفتار این جریان نداده و نمی‌دهد. مجموع این مسایل نشان می‌دهد که بسترهای معارضه و زمینه‌ها برای خیزش سایر جریان‌های رادیکال در افغانستان فراهم است و به نظرم باید به پاکستان فشار بیشتری وارد شود تا در نهایت بتواند تغییر رفتار طالبان را اجرایی کند.
ظهروه‌وند افزود: نکته دیگری که باید به آن اشاره شود، این است که متأسفانه طی دو سال گذشته برخی افراد و چهره‌های سیاسی و امنیتی توانسته‌اند اراده خود را بر افغانستان تحمیل کنند. به عنوان مثال زلمی خلیلزاد که نماینده ویژه دولت وقت آمریکا و همچنین دولت فعلی این کشور در پرونده افغانستان بود از دید پشتونیسم معادلات را جلو برد و حتی برخی از اقدام‌های او با کاخ‌سفید هماهنگ نشده بود. در سوی دیگر ضمیر کابلوف، نماینده ویژه پوتین در پرونده افغانستان هم بر اساس دیدگاه‌های خودش عمل کرده و معتقدم او نتوانسته نظر کرملین در مورد افغانستان را تامین کند. چینی‌ها هم با طناب پاکستان به چاه رفتند و نمی‌دانند که قرار است چگونه با آنها در افغانستان برخورد شود و عملاً برآورد اشتباه در مورد این کشور دارند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این روند دگرگون و مبهم را اساساً ایالت متحده می‌پسندد؛ چراکه آنها به دنبال ایجاد یک برزخ در افغانستان هستند. بر این اساس اگر قرار باشد طالبان از سوی کشورهای منطقه و فرامنطقه با این وضعیت به رسمیت شناخته شود، بدون شک باید فاتحه افغانستان را خواند؛ چراکه شناسایی آنها می‌تواند افغانستان را رادیکالیزه‌تر کند که معتقدم کشورهای عضو گروه شانگهای و روسیه باید هر چه سریع‌تر برای وضعیت فعلی تصمیم‌گیری کنند.∎