کربلایی حسین ستوده

مثل فرشته ها دستم دخیله به

گوشه ی چادر ام‌ المصائبه

زینب اگر نبود امامت تموم بود

او خشم ذوالفقار علی در نیام بود

سر تا به پا عقیله تماما امام بود

در انقلاب ماریه سهام بود

زینب

تا مجادله شد

تکرار مباهله شد

دیگه پرونده شام‌ و‌ کوفه باطله شد

ختم قائله شد

مشغول به نازله شد

او قدم میزد و یک مرتبه زلزله شد

یا زینب یا زینب