خبرگزاری آریا- این روز‌ها به علل مختلف از جمله سختی تامین واکسن، چالش‌های تولید داخلی و همچنین علل علمی همانند افزایش اثربخشی و یا پرهیز از عوارض، بحث ترکیب واکسن‌ها داغ است.
به گزارش خبرگزاری آریا، دکتر حسن رودگری عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره اینکه آیا استفاده از واکسن متفاوت در دوز دوم ممکن است؟ نوشت:
برخی از کشور‌ها هم به دلیل گرفتاری در تامین واکسن پیش از انتشار نتایج قطعی این پژوهش‌ها تصمیم به M&M گرفتند. طبق گزارش WHO از 80 کشوری که از سبد کووکس استفاده می‌کنند، 40 کشور در معرض خالی شدن سبد خود هستند.
کشور‌های بوتان، کانادا (آسترازنکا و واکسن mRNA)، چین (واکین Cansino پس از ویروس غیرفعال)، اندونزی) یک بوستر دیگر بعد از دو دوز سینوواک)، ایتالیا (واکسن متفاوت بعد از آسترازنکا)، روسیه (تحقیق بد ترکیب آسترازنکا و اسپوتنیک را شروع، ولی آن را متوقف نمود)، کره جنوبی (ترکیب آسترازنکا و فایزر، چون پی بردند انتی بادی خنثی کننده 6 برابر در نقایسه با دو دوز آسترانکاست و فایزر بعد آسترازنکا ایمنی سلولی بهتری میدهد، ولی آسترلزنکا پس از فایزر انتی بادی بالاتر میدهد)، تایلند (آسترازنکا پس از سینوواک) و ویتنام (فایزر پس از آسترازنکا) پیشاپیش طرح M&M را آغاز کردند. ابوطبی نیز تصمیم گرفت یک دوز فایزر بعنوان دوز سوم به آن‌هایی که دو دُز سینوفارم گرفتند بدهد. یک‌مطالعه اسپانیایی نیز از سطح ایمنی بهتر و طولانی‌تر در نتیجه ترکیب آسترازنکا و فایزر سخن گفته است. در المان نیز آنگلا مرکل پس از آسترازنکا برای دوز دوم مادرنا گرفته است.
 
اکنون سوال اصلی این است که ترکیب واکسن کمپانی‌های مختلف تا چه حد مطمئن است؟
هرچند استفاده از ترکیب واکسن‌ها در شرایط کمبود واکسن وسوسه انگیز و گاهی کارگشاست، اما از نظر علمی هنوز نیاز به اطلاعات معتبر بیشتری میاشد تا در مورد safe بودن آن‌ها نظر داد.
برخی میگویند ترکیب دو واکسن mRNA متفاوت میتواند safe بوده و ایمنی بر علیه بخش‌های مختلف پروتیین اسپایک بدهد، اما با این که این دو از یک پلتفرم هستند هنوز دیتا برای آن‌ها نیز کم است.
محققین دوبی هم پی بردند که ترکیب دو واکسن مختلف برخی عوارض مثل تب و بدن درد را شایع‌تر و شدیدتر میکند. نتایج یک تحقیق اروپای شرقی نیز بر روی ترکیب آسترازنکا و اسپوتنیک (که هر دو پلتفرم مبتنی وکتور دارند) و بهبود عمل ان‌ها در ترکیب باهم به زودی منتشر می‌شود.
برخی اعتقاد دارند جهش و تولید واریانت‌های جدید باعث میشود تزریق یک واکسن مشابه در دو دوز که بخش خاص و مشابهی از ویروس را هدف میگیرند، کم اثر شود در حالیکه به کار بردن دو واکسن متفاوت که بخش‌های مختلف ویروس را هدف گرفتند، محتملاً ایمنی موثرتری در مقابل واریانت‌ها میدهد.
در حالیکه اثرگذاری ترکیب واکسن‌های مختلف تقریبا در نتیجه اولیه مطالعات اثبات شده، محققین تاکید دارند بهتر است فقط بر روی افزایش اثرپذیری متمرکز نشویم و احتمال عوارض متفاوت و یا بدتر را هم مورد بررسی قرار دهیم. اخیرا طرح بزرگ دانشگاه آکسفورد به نام Com Cov Trial کشف کرد که ترکیب آسترازنکا و فایزر باعث عوارض بیشتری مثل تب، بدن درد، لرز، سردرد و درد مفاصل و عضلات می‌شود. هرچند هیچکدام از این افراد بستری نشدند، اما تحقیق فقط بالای 50 ساله‌ها را لحاظ نمود و ممکن است جوان‌تر‌ها عوارض شدیدتر داشته باشند.
از طرفی برخی معتقدند که استفاده از واکسن‌هایی که هر دو دوز آن‌ها کاملا شبیه هم هستند (همانند آسترازنکا و یا سینوفارم) موجب میشود که بدن با ماده ویروسی کاملا مشابهی در دو دوز برخورد کرده و عکس العمل خفیف‌تر از انتظاری در دوز دوم بروز دهند، بنابرین دادن یک واکسن متفاوت در دوز دوم ممکن است ایمنی بهتر و قوی تری را تحریک‌کند هرچند عوارضی مثل تب، سردرد و بدن درد بیشتر می‌شود، ولی این عوارض قابل کنترل هستند.
نتیجه می‌گیریم باانتشار نتایج تحقیقاتی که در جریان هستند، احتمالا بزودی ترکیب واکسن‌ها در دستور کار واکسیناسیون قرار می‌گیرد، اما این‌ها بر اساس پژوهش‌های شفاف بر روی واکسن‌های کاملا شناخته شده می‌باشند، لذا اکنون سوال اینجاست که آیا هیچ تحقیقی بر روی واکسن‌های داخلی و ترکیب آن‌ها با هم دیگر و یا با واکسن‌های وارداتی در دست انجام است؟ ضمنا بیشترین تحقیقات خارجی بر روی ترکیب واکسن‌های mRNA مثل فایزر و مادرنا با سایر واکسن‌ها همانند آسترازنکا و J&J بوده که در ایران وجود ندارند. سوال بعدی اینکه آیا تحقیقی در خصوص دوز بوستر سوم جهت واکسن چینی سینوفارم در دست بررسی است؟