متن یادداشت فولادگر به شرح زیر است:
زمانی که آقای روحانی دولت را از آقای احمدی نژاد تحویل گرفت، تحریم های مرحله اول شروع شده بود، یک تفاوت نرخ ارز همان زمان پیش آمده بود بنابراین آن موقع هم شرایط سختی بر کشور حاکم بود، با این وجود معتقدم شرایط اقتصادی در مقایسه با 8 سال پیش بدتر شده است.
اخیر آقای احمدی نژاد یک نامه به آقای روحانی نوشت و نقد مفصلی به عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم انجام داد، هرچند بخش هایی از این نامه درست است اما آقای احمدی نژاد نباید فکر کند که گلستان تحویل آقای روحانی داد. بسیاری از مشکلات ساختاری هستند که آقای احمدی نژاد می توانست در همان زمان دولت خودش آنها را اصلاح کند.
امروز باید واقعیت ها روشن شود که آقای رئیسی کشور را در چه شرایطی می خواهد تحویل می گیرد و الان آسیب ها و مشکلات اقتصادی کشور کجاست؟ اما این به آن معنا نیست که دولت سیزدهم تا 2 سال بعد در پاسخ به هر سئوالی بگوید، این مسئله مربوط به دولت قبل می شود و بخواهد با این پاسخ به نوعی از خود سلب مسئولیت کند. این نوع رفتار را از دولت آقای روحانی هم مورد قبول نبود.
دولت سیزدهم باید براساس یک "برنامه تحول" به حل مشکلات و آسیب های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور ورود کند و برای اصلاح ساختارهای مالی، افزایش درآمد و تولید، بهینه کردن هزینه ها و چابک کردن ساختار اجرایی وغیره رویکردهایش مشخص باشد.
البته نکته دیگر لزوم تداوم یافتن حمایت ها از دولت سیزدهم است. باید به محدودیت ها در انتخاب اعضای کابینه و مدیران ارشد دولتی توجه کرد. در واقع امکان آنکه خیلی ها در حلقه نخست مدیریتی کشور قرار بگیرند وجود ندارد بنابراین این پذیرفته نیست گروه ها و جریانات سیاسی که زمان انتخابات از آقای رئیسی حمایت کردند، وقتی می بینند در دولت نیستند، شروع به انتقاد و گلایه کنند.
نکته بعدی آنکه مسائل اقتصادی کشور بدون توجه به مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قابل حل نیستند. در حوزه سیاست داخلی در عین حال که باید نقد و نقدپذیری و پاسخگویی باشد، باید توجه شود که اگر یک اجماعی در حمایت از دولت نباشد و از همان روز اول بخواهد مقابل دولت کارشکنی شود، این وضعیت شرایط را برای کار کردن بسیار سخت می کند چون دولت دائم با شکاف های سیاسی و اجتماعی مواجه خواهد شد.
این موضوع هم برای حمایت از دولت باید مدنظر باشد که مردم براساس امید به حل مشکلات پای صندوق رأی آمدند و به آقای رئیسی رأی دادند، نباید سطح مطالبات مردمی را به قدری بالا برد که مردم انتظار معجزه از دولت آقای رئیسی داشته باشند.
از دیگر موضوعات مهم آن است که مبنای کار دولت باید اقتصاد مقاومتی باشد، مقام معظم رهبری درباره اقتصاد مقاومتی فرمودند «باید با رویکرد درون زا و بروننگر دنبال شود»، یعنی مشکلات اقتصادی بر پایه توانمندی های داخلی حل شوند، در عین حال تعامل با دنیا به ویژه کشورهای همسایه، اوراسیا و اروپا نیز مدنظر باشد یعنی بدون توجه به مسائل بین المللی و دیپلماسی اقتصادی نمی شود، مسائل اقتصادی را حل کرد بنابراین در عین حال که نباید به وعده های غرب اعتماد کرد، دولت آقای رئیسی باید مذاکرات را از وضعیت بن بست خارج کند.
البته هرچند به سه راهکار درباره مذاکرات وین پیشنهاد می شود اما دو مورد این راهکارها مورد پذیرش نیستند. یک راهکار آن است که مذاکرات را بگذاریم در بن بست بماند، در واقع گفتگوها را تعطیل کنیم و دوباره به نقطه قبل برگردیم. راه دوم زورگویی آمریکا را در مذاکرات بپذیریم. اما هیچ کدام این دو راهکار درست نیست. راهکار سوم ادامه دادن مذاکرات و تلاش و کوشش و چانه زنی برای دفاع از مواضع برحق نظام جمهوری اسلامی است تا به دنیا نشان دهیم که اهل مذاکره منطقی و مستدل و شجاعانه برای دفاع از مواضع مان هستیم.
انشاءالله خدا به آقای رئیسی کمک کند و همه صاحب نظران، تشکل ها، گروه های سیاسی و رسانه ها حمایت جامعی انجام دهند تا دولت آینده بتواند در حل مشکلات کشور موفق باشد.
نظر شما