ماجرا خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کردیم، اتفاق افتاد. شاید در فوتبال امروز دنیا کمتر چنین اتفاقاتی مرسوم باشد و در یک ورزشگاه فوتبال یکی از بازیکنان محبوب تماشاگران هو شود. اما این اتفاقی است که در پایتخت اسپانیا و در ورزشگاهی که آن را یکی از زیباترین ورزشگاه‌های جهان می‌دانند، به آسانی روی می‌دهد. صحبت از ورزشگاه سانتیاگو برنابئو و تیم فوتبال رئال مادرید است. تیمی پرستاره که هر ساله نیز تعدادی ستاره دیگر را به مجموعه خود اضافه می‌کند. حالا دو هفته‌ای است اتفاقاتی در این ورزشگاه به وقوع می‌پیوندد که می‌تواند عجیب، غریب و وحشتناک باشد. در دو هفته گذشته بازیکنی در برنابئو هو شده است که حتی در خیال هم نمی‌توان تصور کرد چنین اتفاقی به این سادگی برای چنین بازیکنی در هر یک از دیگر تیم‌های مهم دنیا رخ دهد: «کریستیانو رونالدو هفته گذشته و پس از بازی رئال‌مادرید با آلمریا در سانتیاگو برنابئو هو شد.»

شاید باید به حرف‌های کارلو آنچلوتی در واکنش به این اتفاق رجوع کرد. آنچلوتی این اتفاق را مربوط به دو بازی اخیر رئال‌مادرید در لالیگا می‌داند. رونالدو در بازی اخیر موفق نشد گل بزند؛ اتفاقی که دوباره لئو مسی را به نزدیکی او در صدر جدول گلزنان لالیگا بازگردانده است. حالا مسی 38 گل زده دارد و رونالدو 39 گل. اما چه اتفاقی می‌افتد که بازیکنی همچون رونالدو در سانتیاگو برنابئو از سوی تماشاگران هو می‌شود؟ این همان جایی است که آنچلوتی می‌گوید: «درک نمی‌کنم که برنابئو چطور می‌تواند کریستیانو را هو کند.»

کریستیانو رونالدو در 48 بازی‌ای که در فصل اخیر برای رئال مادرید انجام داده، 50 گل به ثمر رسانده است. او یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان فصول اخیر رئال مادرید بوده و رئال امروز بدون او واقعا قابل تصور نیست. اما خود رئالی‌ها می‌گویند در برنابئو روند هو شدن ستاره‌ای چون رونالدو مانند بقیه بازیکنان است. چنانکه در مقاطع بسیاری از فصول گذشته کاسیاس، بیل و حتی خود آنچلوتی در برنابئو هو شده‌اند. همان اتفاقی که آلفردو دی استفانو اسطوره بزرگ باشگاه رئال مادرید درباره آن گفته است: «حق همیشه با هواداران است، چراکه آنها هستند که این باشگاه را می‌سازند... اگر هواداران می‌خواهند یک بازیکن بیشترین تلاشش را انجام دهد و گلزنی کند، هیچ بحثی نیست. سکوها همیشه حق دارند و نباید با آنها بحث کرد.» البته در مقابل این اظهارنظر می‌توان به واکنش تونی نادال عمو و مربی رافائل نادال تنیسور مشهور اسپانیایی نیز رجوع کرد که پس از اولین هو شدن رونالدو در سال گذشته درباره تماشاگران گفت: «هواداران کم‌حافظه هستند و ریزبینی کافی را ندارند. رونالدو را یک ماه بهترین می‌دانستند و یک ماه بعد او را هو کردند. واقعا برایم عجیب بود.»

بهترین بازیکنان فوتبال دنیا در بهترین ورزشگاه‌های فوتبال دنیا همواره به این سرنوشت دچار شده‌اند؛ سرنوشتی که آمیخته با فوتبال است. ورزشی که آن را بی‌رحم می‌دانند و هیچ گاه هیچ چیز در آن قابل‌پیش‌بینی نیست. هر بازیکنی در دنیا نمی‌تواند کریستیانو رونالدو باشد؛ ستاره‌ای که تا به حال همواره برای رئال مادرید یک نقطه اوج بوده است. ستاره‌ای بی‌رقیب که حالا هواداران رئال به او هشدار می‌دهند اگر گل نزند، هو خواهد شد؛ اتفاقی که همه محصول دنیای بی‌رحمی امروز است. دنیایی که فوتبال در آن بی‌رحم‌تر از هر چیز دیگری خود را نشان داده است؛ دنیایی که در آن طی یک شب می‌توان اوج گرفت و بعد در شبی دیگر فراموش شد. گویی فوتبالیست بودن در دنیای امروز با همه مزایایش یکی از سخت‌ترین شغل‌هاست؛ شغلی که در آن باید همیشه در اوج باشید یا اینکه بمیرید.