صاحب‌خبر - سلامت نیوز - الهه موسوی: پناهگاه حیات وحش میانکاله باز هم در آتش سوخت و باز هم امکانات کافی برای اطفای حریق در اختیار متولیان نبود. بر اساس اخبار رسیده از منابع محلی اراضی گسترده ای از تالاب بین المللی و پناهگاه حیات وحش میانکاله ساعت ها در آتش سوخت و محیط بان ها و نیروهای مردمی با دست های خالی سعی در خاموش کردن آتش داشتند. به گفته کنشگران اما حتی یک تانکر آب برای خاموش کردن آتش در میانکاله وجود نداشت، به همین دلیل آتش تا ساعت های متمادی میهمان میانکاله بود. کنشگران بر این باورند که اغلب آتش سوزی هایی که در طی فصول مختلف در میانکاله رخ می دهند عمدی هستند و با هدف تصرف اراضی تالابی که در اثر کم بارشی و دیگر علت ها خشک شده است اتفاق می افتد. تاریخچه این رخدادها نشان می دهد تنها چند هفته پس از خاموش شدن آتش، عده ای با هدف تصرف این اراضی سعی در گرفتن سند و تغییر کاربری این اراضی ملی و ثروت های عمومی دارند و اغلب به نتیجه نیز می رسند. "تالاب بین‌المللی و پناهگاه حیات وحش میانکاله، خلیج گرگان و لپوی زاغمرز" طبق مصوبه شورای عالی "سازمان شکاربانی و نظارت بر صید" وقت در سال ۴۸ به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد و پس از آن به دلیل اهمیت اکولوژیک منطقه، به عنوان "پناهگاه حیات وحش" ارتقا یافت. این منطقه شامل شبه جزیره میانکاله، خلیج گرگان و جزیره آشوراده است که مجموعه تالاب‌های میانکاله، خلیج گرگان و لپوی زاغمرز به دلیل تنوع کم‌نظیر اکوسیستم‌هایی که در برگیرنده ۹ تیپ از ۴۲ تیپ تالاب شناخته شده جهان هستند و دارا بودن معیارهای حائز اهمیت کنوانسیون تالاب‌های بین‌‌المللی، در سال ۱۳۵۴ در زمره اولین دسته از تالاب‌هایی بوده که در فهرست کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است. میانکاله همچنین به دلیل دارا بودن ارزش‌های متنوع زیستی، تاریخی، اقتصادی و آموزشی و تفرجی در زمره یکی از ۹ ذخیره‌گاه زیست‌کره در سال ۱۳۵۵ به کمیته برنامه انسان و کره مسکون یونسکو MAB انتخاب شد. این منطقه به عنوان اولین تالاب بین‌المللی ایران و جزو با اهمیت‌‌ترین ذخیره‌گاه های زیستکره محسوب می شود که علاوه بر پشتوانه ارزشمند تولید مثل بخش عظیمی از ماهیان دریای خزر همه ساله پذیرای جمعیتی بالغ بر یک میلیون قطعه از بیش از یکصد گونه از انواع پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است. موقعیت پناهگاه حیات وحش میانکاله در بین کشورهای همجوار دریای خزر از نظر شاخص های محیط زیستی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا در طول ساحل جنوب دریای خزر فقط همین مسافت ۶۰ کیلومتری از هرگونه توسعه شهری و آلودگی های قابل ملاحظه و تخریب و بهره‌برداری مفرط مصون مانده است.∎​