به گزارش بولتن نیوز، مهم‌ترین رویداد بسکتبال ایران در سال 1398، جام جهانی 2019 بود، جایی که چینی‌ها با صرف هزینه‌ای گزاف، میزبانی مسابقات را گرفته بودند تا سهمیه المپیک خود را قطعی کنند ولی اتفاقات به گونه‌ای دیگر رقم خورد.
تیم ملی ایران با هدایت مهران شاهین‌طبع و اضافه شدن حامد حدادی با وساطت رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک، راهی چین شد. ایران، شروع بسیار ناامید کننده‌ای داشت و مرحله گروهی را با 3 شکست متوالی مقابل پورتوریکو، تونس و اسپانیا به پایان برد.
ایران در گروه بازنده‌ها با آنگولا و فیلیپین همگروه شد، ضمن اینکه همچنان کورسوی امیدی برای صعود به المپیک وجود داشت. شاگردان شاهین طبع در این مرحله 71 بر 62 نماینده آفریقا را شکست دادند و یک پیروزی 95 بر 75 مقابل فیلیپین به دست آوردند که اهمیت این پیروزی و تفاضل گل آن، خیلی زود خودش را نشان داد.
طبق قانون، بهترین تیم آسیاییِ جام جهانی، راهی المپیک می‌شد. این در حالی بود که نیجریه در بازی آخر خود 86 بر 73 چین را از پیش‌رو برداشت و لطف بزرگی در حق تیم ایران کرد. به این ترتیب هر دو تیم ایران و چین از 2 پیروزی و 3 شکست خود 7 امتیازی شدند ولی این ایران بود که به دلیل تفاضل گل بهتر، بلیت المپیک توکیو را در خاک چین از چنگ چینی‌ها درآورد. اسپانیا، آرژانتین و فرانسه در مکان‌های اول تا سوم جام جهانی قرار گرفتند و آمریکای بدون ستاره، هفتم شد.
تیم ملی سپس در مسابقات انتخابی کاپ آسیا 2021 شرکت کرد. شاگردان شاهین‌طبع در این مسابقات به سه پیروزی دست پیدا کردند و البته یک شکست ناامیدکننده و پرانتقاد را هم متحمل شدند. تیم ملی در اول اسفند 1398 در نخستین بازی خود، در تهران به مصاف سوریه رفت و با نتیجه 94 بر 48 به پیروزی رسید و دو روز بعد، موفق شد قطر را 95 بر 52 شکست دهد.
ادامه مسابقات انتخابی کاپ آسیا به سال 99 موکول و مقرر شد به دلیل شرایط کرونایی، بازی‌ها به صورت متمرکز در دوحه برگزار شود. حریفان تیم ملی در این مرحله عربستان و سوریه بودند. پیروزی مقابل هر دو حریف برای ایران، ساده به نظر می‌رسید و البته اهمیت زیادی داشت. تیم ملی ایران در بازی نخست به مصاف عربستان رفت و با نتیجه 71 بر 64 این تیم را شکست داد. نتیجه بازی دوم مقابل سوریه اما موجی از انتقادات را برای فدراسیون و تیم ملی به دنبال داشت. ایران در حالی که بازی نخست خود را با 46 امتیاز اختلاف برده بود، در دوحه و در کمال شگفتی، 77 بر 70 شکست خورد. سایت فدراسیون جهانی بسکتبال از شکست ایران مقابل سوریه به‌عنوان بزرگ‌ترین غافلگیری مسابقات یاد کرد.
عکس یادگاری مسعود قاسمی، سرپرست تیم ملی بسکتبال و رامین طباطبایی رئیس فدراسیون در خارج از هتل و در حالی که به نظر می‌رسید، شرایط قرنطینه را زیر پاگذاشته‌اند، هم بازتاب منفی زیادی در رسانه‌های ایران داشت. قاسمی در مورد حاشیه‌های به وجود آمده در جریان پنجره دوم مسابقات انتخابی کاپ آسیا در قطر گفته بود: «من و رئیس فدراسیون عکسی در محوطه ورودی هتل و در فاصله حدود دو متری در هتل انداختیم و من در شبکه اجتماعی آن را منتشر کردم. کسی که از ما عکس گرفت، در واقع به در، چسبیده بود و فاصله ما تا ورودی هتل، بسیار کم بود، ولی به دلیل اینکه پشت سرِ ما چندین برج قرار داشت به نظر می‌رسید برای گشت و گذار بیرون رفته‌ایم.»
این پایان، حاشیه‌های تیم ملی بسکتبال نبود و قله‌های دیگری هم توسط آنها فتح شد. ورود چند دستگاه گوشی تلفن همراه و آخرین آنها که شاهکاری در نوع خودش بود، ورود 46 قلم اقلام غیرمجاز که در چمدان بازیکنان و در فرودگاه امام خمینی (ره) کشف شد.
به نظر می‌رسد، وزارت ورزش و مسئولان دیگر به دلیل حساسیت شرایط موجود، چندان پیگیر قضیه نشدند تا شاید در موقع مقتضی و شاید پس از المپیک به آن رسیدگی کنند که تا آن زمان هم آب‌ها از آسیاب خواهد افتاد؛ همان مشکل همیشگی در ورزش ایران و مماشات با افرادی که قوانین را نقض می‌کنند.
اعتراض بازیکنان تیم ملی به تهویه سالن آزادی از جمله مشکلات تیم ملی بسکتبال بود که البته گفته شده این مشکل برطرف شده است.
تیم ملی ایران در المپیک توکیو و در مرحله گروهی با آمریکا، فرانسه و جمهوری چک دیدار خواهد کرد. آمریکایی‌ها که زخم خورده جام جهانی 2019 هستند برای کسب مدال طلا راهی المپیک می‌شوند؛ هرچند آنها در 2 بازی دوستانه مقابل نیجریه و استرالیا شکست خوردند. فرانسه، در رنکینگ فیبا، تیم هفتم جهان است و بازیکنان متعدی در NBA دارد. تیم جمهوری چک نیز در حالی سهمیه المپیک را در خاک کانادا کسب کرد که یونان هم مدعی جدی حضور در المپیک بود. دیدارهای بسیار سخت و البته تکرار نشدنی در المپیک، پیش روی تیم ملی ایران قرار دارد؛ به ویژه اینکه به احتمال زیاد، ستاره‌هایی مثل صمد نیکخواه و حامد حدادی، آخرین المپیک خود را تجربه خواهند کرد.
اصرار مهران شاهین‌طبع، سرمربی تیم ملی ایران برای حفظ بازیکنان دورگه نه چندان باکیفیت در تیمش و اعتقاد به آنها هم در نوع خود جالب توجه است که باید دید در میدان بزرگی مثل المپیک تا چه حد می‌توانند به تیم ملی کمک کنند.
∎