به نام خداوند عادل و مهربان

ملت عزیز ایران

سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با همهٔ فراز و نشیب های آن پایان یافت. از همهٔ رأی دهندگان عزیز، بالاخص کسانی که بنده را لایق دانستند، از صمیم قلب تشکر و قدردانی می‌کنم.

انتخابات ریاست جمهوری در شرایطی پایان یافت که بسیاری از شما هم‌میهنان عزیزم به هر دلیل پای صندوق های رای نیامدید یا آرای خود را به عنوان اعتراض به صندوق رای سپردید. من می‌خواستم صدای همه شما غایبان باشم و گرچه گزینهٔ گروهی از شما شدم، اما نتوانستم که پژواک بزرگتری باشم.

من از حضور در انتخابات ناراضی نیستم. این پویش، اگر چه کافی نبود اما لازم بود تا به یادگار در تاریخ بماند که ما تسلیم نشدیم و با ادب و متانت رقابت کردیم. من سعی کردم شرایط بحرانی اقتصاد کشور را تشریح کنم و ضرورت توسعه سریع اقتصادی در این وضعیت رانشان دهم. ایران فرصتی برای سعی و خطا ندارد. جامعه ایران به‌زودی و به‌ سرعت ‍‍‍پیر خواهد شد و اگر از این پنجره فرصت دهه پیش رو، استفاده نکند، شاید امکان رسیدن به کشورهای توسعه یافته را از دست بدهد. از سوی دیگر، فرصت‌های بین‌المللی و روابط خارجی که به‌ روی کشور گشوده شده با سوءتدبیر در حوزه اقتصاد و دیپلماسی می‌تواند به سادگی از دست برود.

به‌عنوان اقتصاددانی که به ساختار کشور آشناست می‌گویم؛ اگر اصلاحات ساختاری اقتصادی در این موقعیت که هنوز فرصت‌ های خارجی و نیز امکانات جمعیتی برای کشور وجود دارد، صورت نگیرد، اصلاحات در آینده پر هزینه‌تر و شاید حتی ناممکن شود. تعارض منافع گسترده و گروه‌های رانتخوار که اقتصاد و سیاست کشور را به گروگان گرفته‌اند تنها با انجام اصلاحات عمیق و وسیع اقتصادی در کنار شفافیت ملی که دست‌های آلوده را آشکار می‌کند قابل کنار گذاشتن است.

اصلاحات اساسی در نظام مالیاتی و نظام یارانه‌های پنهان باید از روز اول در دستورکار دولت منتخب قرارگیرد.مدیریت دارایی‌های دولت، تفکیک درآمدهای نفتی از بودجه، اصلاح رابطه مالی دولت و بانک مرکزی و مقررات زدایی گسترده از مواردی است که اگر در دو سال اول دولت آتی انجام نشود دیگر امکان انجامش بسیار مشکل خواهد بود. من باآگاهی از دلسردی در احزاب و مردم، آمده بودم تا راه اصلاحات اقتصادی را در ایران معرفی کنم و اگر مردم اعتماد کردند، آن را کلید بزنم.

کل حضورم در صحنه، کمتر از سه هفته فعالیت انتخاباتی و بدون حمایت مالی و در رقابتی سخت و نابرابر، بدون بهره‌ گیری از هیچ‌گونه رانت و پول ناپاک بوده است. سپاس‌گزارم از جوانانی که بی‌مزد و منت شبانه روز به من کمک کردند و مردم را به رای دادن ترغیب کردند. همچنین از زنانی که باامید به این پویش نگریستند، متشکرم. من لازم می‌دانم از بزرگانی که به خاطر ایران بهتر از آبرو و اعتبار خود مایه گذاشتند و تلاش کردند که این روزنه بسته نشود، در کمال فروتنی سپاسگزاری کنم. ما به مسئولیت تاریخی خود آنگونه که می فهمیدیم، عمل کردیم و با ایران‌دوستانه‌ ترین نیت‌ها در نا امیدی سعی کردیم امید بسازیم

تاریخ نشان خواهد داد که انتخاب ما از آزمون زمان و قضاوت تاریخ سربلند بیرون خواهد آمد. من به همه رای‌دهندگان درود میفرستم و ناراحتی و اعتراض آنان که رای ندادند را درک می‌کنم. از رئیس محترم دولت سیزدهم می‌خواهم خود را وقف اصلاحات اساسی کشور کند و بدور از حاشیه ها و با نگاهی همه‌جانبه‌گر اصلاحات را به تعویق نینداخته و بکوشد که رونق به صندوق رای بازگردد، روزنه‌هایی که نگران بودیم که بسته شود گشوده بماند، توسعه‌ٔ اقتصادی ایران احیا شود، شکاف میان حاکمیت و مردم کاهش بیابد، حقوق و آزادی های اساسی شهروندان، با همه‌ٔ تکثرشان، صیانت شود و همان‌طور که مقام رهبری همیشه تأکید داشته‌اند از جمهوریت نظام حفاظت شود.

مخالفان رای دادن باید نشان دهند چگونه راهبرد آنها در رأی ندادن برای ایران و ایرانیان نتایج بهتری از مشارکت دارد و کارآمدتر و مفیدتر است. ما نیز حتما باید تلاش کنیم با نقد و مطالبه‌گری، ملت و دولت منتخب را یاری کنیم. برداشت ما این بود که اگر رای مردم به ما کافی بود به سود کشور و اقتصاد و جمهوریت و جامعهٔ ایران می‌شد. اکنون با این که کافی نبود، ولی بی شک دربرابر وجدان‌ و فرزندان‌مان و نیز آیندگان سرفرازیم که در دشوارترین شرایط و در رقابتی نابرابر، همه تلاشمان را کردیم و اگر قماری هم کردیم قمار بر سر آیندهٔ بهتر برای ایران و زندگی بهتر ده‌ها میلیون هم‌وطنمان بود. به عنوان یک هموطن از شما سپاس گزارم که در کنار امید ایستادید و در حد توان‌تان تلاش کردید.

در پایان،‌ پیوند خود با شما رأی‌دهندگان عزیز را مغتنم می‌شمارم و تلاش می‌کنم از این سرمایهٔ ارزشمند در جهت کمک به مطالبه و تحقق اهدافی که ذکر کرده بودم استفاده کنم.

خداوند را سپاسگزارم که من را مشمول لطف خود قرارداد که بتوانم از پلشتی ها و ناراستی ها درچهل سال خدمتم به شما مردم دور باشم و هیچ آرزویی جز سر بلندی و رفاه شما مردم را نداشته باشم. راه صداقت و درستی و پاکی، هرچند باریک و پر سنگلاخ است،ولی آینده از آن درستکاران است.

عبدالناصر همتی

۳۰ خرداد۱۴۰۰