به گزارش بازار به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، سازمان برنامه و بودجه کشور در گزارش خود با اشاره به اهمیت و ضرورت «آمایش سرزمین» به عنوان برنامه ریزی راهبردی سرزمینی برای بازآرایی فعالیت، جمعیت و زیرساخت‌ها بر شالوده فرصت‌ها و توان سرزمین، تاریخچه و سیر تطور و تکوین آمایش سرزمین در ایران از دهه ۱۳۵۰ تا ۱۳۹۰ را مورد بررسی قرار داده است.

سند آمایش سرزمین با توجه به الزامات قانونی مندرج در اصل چهل و هشتم قانون اساسی، سیاست‌های کلی آمایش سرزمین (ابلاغی مقام معظم رهبری)، ماده (۳۲) قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور و ماده (۲۶) قانون برنامه ششم توسعه کشور، در دو سطح ملی و استانی تهیه و تدوین شده است.

به موجب چشم انداز «سند آمایش سرزمین» در افق ۱۴۲۴، ایران سرزمینی خواهد بود که با تکیه بر جامعه بالنده، تمدن دیرین فرهنگ اسلامی – ایرانی فاخر، انسجام ملی، هم نوایی خرده فرهنگ‌ها، استعدادهای انسانی و سرزمینی خدادادی، جوشش‌های نوآوری فناورانه، نمودهای بارز تحقق الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت را به جهان عرضه می‌کند و به دستاوردها و اهداف زیر شده است:

نقش آفرینی و رقابت پذیری در شبکه جریان‌های منطقه‌ای و بین المللی، اقتصاد متنوع، درون زا، برون گرا و ارزش آفرین مبتنی بر سرمایه انسانی، فناوری نوآورانه و تخصص‌ها و مزیت‌های منطقه ای، حفاظت، احیاء و بهره برداری خردمندانه از منابع طبیعی و محیط زیست، سازمان فضایی شبکه ای، متعادل، منسجم، هم پیوند، تاب آور، انعطاف پذیر و غیرمتمرکز سازگار با تغییر اقلیم، عدالت، رفاه و مشارکت اجتماعی، حفظ و تعمیق انسجام ملی، یکپارچگی سرزمین و هویت ایرانی – اسلامی و نیز امنیت بالنده سرزمین در همه وجوه قدرت بازدارنده.

در گزارش سازمان برنامه و بودجه کشور همچنین از اقدامات زیر به عنوان الزامات تحقق و پیاده سازی «سند آمایش سرزمین» یاد شده است:

تهیه پیش نویس مصوبه آب قابل برنامه ریزی، تدوین لایحه اصلاح قانون تقسیمات سیاسی کشور، تدوین تمهیدات، دستورالعمل‌ها و یا بخشنامه‌ها، منطقه بندی آمایشی کشور و تدوین اسناد آمایش منطقه ای، سامانه پایش و ارزیابی توسعه فضایی کشور، بازنگری دوره‌ای سند، تعیین محدوده شهر منطقه‌ها، تبیین الگوی توزیع فضایی و محدوده مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، تعیین اولویت‌های صنعتی ملی و استانی، تعیین اراضی مستعد (مرغوب) کشاورزی، تهیه نقش‌های کاربری اراضی در سطح ملی و تدوین الگوی کشت ملی و منطقه‌ای با در نظر گرفتن آب قابل برنامه ریزی مصوب.