سامان صفاری بازیگر سینما و تلویزیون که در فیلم سینمایی شهربانو به کارگردانی مریم بحرالعلومی نقش آفرینی کرده و به همین واسطه در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد در پاسخ به این سوال که با توجه به حضور در یک جشنواره مطرح بین المللی،  آیا در حین بازیگری خودتان را در رقابت با بازیگران سایر کشورهای دنیا می بینید یا خیر؟ به خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج گفت: من به این سوال اینگونه پاسخ می دهم که وقتی ما در این حوزه بهترین جایزه جشنواره کن که یکی از مطرح ترین جشنواره های سینمائی است را می گیریم، یعنی اینکه تمام بازیگرانمان می توانند در سطح بین المللی فعالیت و رقابت کنند.

وی تاکید کرد: به نظر من، ما از نظر مهارتی چیزی کم نداریم؛ البته منظورم از این حرف خودم یا یک فرد خاص دیگری نیست بلکه به همه همکارانم اشاره دارم. اما در این میان آنچه که اهمیت پیدا می کند تسلط بر زبان انگلیسی است. البته من برای تمامی زبان ها احترام قائلم اما با توجه به اینکه زبان اقتصادی و علمی دنیای معاصر انگلیسی است، فکر می کنم که آموزش ما در این زمینه نقص هایی دارد و باید برای موفقیت در عرصه های بین المللی، یک نوجوان سیزده ساله ما به خوبی با این زبان آشنا باشد.

صفاری درباره فیلمی که در آن بازی کرده است گفت: فیلم سینمایی شهربانو بسیار شریف است و منتقدین هم به آن توجه کرده است. من از سختی هایی که کارگردانش برای تولید این فیلم مستقل تحمل کرد به خوبی اطلاع دارم. البته به خانم بحرالعلومی هم گفتم که این فیلم بالاخره راه خودش را پیدا می کند. الان هم می بینیم که در بین آثار متقاضی زیاد حضور در این جشنواره بین المللی، یکی از سه فیلم منتخب برای حضور در بخش مسابقه اصلی جشنواره جهانی فجر است.

این بازیگر با ابراز خوشحالی از حضور در جشنواره ای که در گرید A جهانی ثبت شده است، در مورد حضورش در این جشنواره گفت: خیلی خوشحالم که بار دیگر به این جشنواره راه پیدا کرده ام. من اولین بار با فیلم شیار 143 ساخته خانم نرگس آبیار به جشنواره فجر آمدم و بعد از چند سال با فیلم شهربانو این فرصت برایم فراهم شده است.

سامان صفاری در پاسخ به اینکه با توجه به همکاریتان با دو کارگردان زن جوان در آثار سینمایی که هر دو هم مورد توجه قرار گرفته اند، کارکردن با کارگردانان زن را چگونه توصیف می کنید گفت: می توانم بگویم که کار کردن با کارگردانان زن خیلی سخت است به دلیل اینکه نگاه خیلی متفاوتی دارند؛ ضمن اینکه در کشور ما با تلاش خیلی بیشتری باید به این جایگاه برسند و ما نمی توانیم این حقیقت را کتمان کنیم.

من مطمئنم که اگر یک کارگردان مرد می خواست فیلم شهربانو را بسازد به این کیفیت نمی توانست کار کند؛ چرا که نگاه مادرانه، نگاه یک زن در جامعه نسبت به این چنین داستانی و همه اینها نشانگر این است که کارگردانان زن در آینده جایگاه بسیار خوبی در جامعه خواهند داشت همانطور که خانم آبیار هم به موفقیت های خوبی دست پیدا کرده اند.