به گزارش شهدای ایران، حسین تبریزی کارگردان سریال «صبح آخرین روز» درباره این مجموعه که این شب‌ها از شبکه دو سیما پخش می‌شود بیان کرد: این کار یک بیوگرافی است و شاید این نوع ساختار و این نوع سریال‌ها را بتوان مشابه قالب آثاری، چون «شوق پرواز» به کارگردانی یدالله صمدی دانست که پیش از این درباره شهید بابایی و با همان قالب بیوگرافی ساخته شد.
وی ادامه داد: این سریال به سفارش سازمان انرژی اتمی و وزارت دفاع تولید شد و من زمانی وارد تولید این پروژه شدم که فیلمنامه به من ارائه شد و شناختم نسبت به شهید شهریاری به اندازه مردم عادی بود، چون ورودی به زندگی او نداشتم و نمی‌دانستم چه مراحلی را طی کرده است.
تبریزی اظهار کرد: من ابتدا فکر کردم این سریال یک کار سیاسی است و بعد دیدم شخصیت او فراتر از اتفاقات سیاسی است؛ او زندگی خود را از یک شهرستان شروع می‌کند و بعد با اراده، همت و ایمانی که داشته است خودش را به یکی از مطرح‌ترین دانشمندان جهان تبدیل کرد و به تعبیری دشمنان با به شهادت رساندن او، یکی از معدود چهره‌های جهانی ما را ترور کردند.
این کارگردان درباره نظرش نسبت به شهید شهریاری با خواندن فیلمنامه بیان کرد: علاقه‌ام به شخصیت شهریاری با خواندن فیلمنامه بیشتر شد و انگیزه پیدا کردم که تحقیق کنم و مطالعاتی درباره فعالیت‌ها و بیوگرافی او و روایت‌های همسر بزرگوارش به دست آورم. به این ترتیب با ویژگی‌های شخصیتی وی بیشتر آشنا شدیم.
وی درباره هدفش از ساخت این سریال که اولین مجموعه‌ای است که به یک شهید هسته‌ای می‌پردازد، عنوان کرد: در این کار بیشترین هدف‌گذاری‌ها روی این بود که جوانان را با این شخصیت آشنا و به او ترغیب کنیم و انگیزه‌ای شود که نسل‌های فعلی روی کسب علم بیشتر کار کنند.
تبریزی درباره اینکه سریال وارد بخش‌های امنیتی و ترور هم شده است یا خیر؟ عنوان کرد: شهادت مجید شهریاری یک اتفاق تراژیک است که در مقطعی از تاریخ کشور رخ داد و طبیعتاً نیرو‌های امنیتی هم در پیگیری آن نقش داشتند. البته هدف ما این نبود که سریال صرفاً فضایی امنیتی داشته باشد و بیشتر درام و قصه‌ای با محوریت بیوگرافی را به تولید رساندیم. برای ما جذابیت‌های قصه مهم‌تر بود، اما تلفیقی هم داریم که مخاطب هم بخش‌هایی از فعالیت‌های امنیتی را ببیند و هم با قصه زندگی آن شهید همراه شود.
این کارگردان درباره چالش‌های ساخت این سریال نیز بیان کرد: ساخت سریال براساس بیوگرافی کار سختی است مخصوصاً که قصه مربوط به زمان معاصر باشد به طور مثال در این کار همه اشخاصی که با آن‌ها صحبت کردیم هنوز زنده هستند. همچنین شما اجازه ندارید قهرمان قصه را هر جور که می‌خواهید جلو ببرید و اتفاقات را تغییر بدهید. البته در زندگی خود او اتفاقات تلخ و شیرین زیادی بوده و قابلیت قصه گویی را به ما می‌داد.
وی درباره اینکه جز فیلمنامه وارد تحقیقات دیگری هم شده است یا خیر توضیح داد: تنها سند من فیلمنامه‌ای بود که حسن عطار‌ها و فاطمه حیدری نوشتند و البته ثمره ۲ سال تلاش آن‌ها بوده است و در بخش‌های مختلف داستان به کار، خانواده و دستاورد‌های وی پرداخته‌اند همچنین بخش‌های امنیتی هم به قصه وارد کرده‌اند که البته سعی کردیم این بخش‌ها را در اجرا ارتقا دهیم و اتفاقات امنیتی را جذاب‌تر کنیم.
تبریزی با اشاره به اهداف مختلف این قصه اظهار کرد: ما اهداف ثانویه هم در کار داریم و آن این است که نشان دهیم داروسازی و محصولات کشاورزی هم بهره‌مند از انرژی اتمی هستند و انرژی اتمی فقط در تجهیزات نظامی و جنگ افزار و بمب کاربرد ندارد.
وی درباره اینکه چرا با وجود جذابیت‌های دراماتیک برخی از این قصه‌ها کمتر کارگردانان به ساخت آن‌ها ورود می‌کنند گفت: من کارگردان هستم و دوست دارم موضوعات مختلفی را بسازم پیش از این هم سریالی درباره شهید بابایی داشته‌ام و علاقه خودم هم هست که به مشاهیر بپردازم، شاید قسمت شود درباره شهدای دیگر هم بسازم. نگاه من این است که حق این شهدا آن طور که باید و لازم است، ادا نشده است و شاید این کار مطلعی شود که همکاران دیگر هم به این حوزه‌ها ورود کنند و بتوانیم اسطوره‌هایی درست کنیم که الگو باشند.
کارگردان «صبح آخرین روز» درباره چالش‌های کار در شرایط کرونا نیز یادآور شد: شرایط بسیار سختی را پیش بردیم و در دل کرونا کار کردیم به ویژه در زمانی که زنجان از مرز قرمز هم گذشته بود البته با رعایت پروتکل‌ها کار می‌کردیم، ولی محدودیت‌های زیادی داشتیم. هنروران دیگر حاضر نمی‌شدند جلوی دوربین سریال‌ها ظاهر شوند و شرایط مثل الان عادی نشده بود و نوعی وحشت بر کار حاکم بود.
تبریزی در بخش دیگر با اشاره به همه این چالش‌ها تصریح کرد: این کار با عنایت خود شهید شهریاری پیش رفت. غیر از یکی دو مورد مبتلا، هیچ خطری ما را تهدید نکرد و با اینکه لحظه لحظه هر پروژه‌ای استرس‌زاست، ولی در این کار من به جرأت می‌گویم که احساس خستگی نداشتم.
وی درباره بازیگران این سریال نیز گفت: بازیگرانی که داشتیم همه همدل بودند و از بازیگران تئاتر بهره گرفتیم که با احترام به همه بازیگرانی که در طول کار هستند خود ما خواستیم بیشتر سراغ تئاتری‌ها و غیر چهره‌ها برویم.
تبریزی در پایان درباره انتخاب بازیگر شهید شهریاری در این سریال نیز عنوان کرد: ما ابتدا با خود تهیه کننده و سازمان تصمیم گرفتیم که شبیه سازی متعادلی داشته باشیم و برای خود شهید شهریاری سه نفر را از چهره‌های نزدیک انتخاب کردیم و حتی تست گریم زدیم، اما در نهایت دیدیم شاید سخت باشد و این دوستان نتوانند درونیات شهید شهریاری را بروز دهند. کاوه خداشناس از نظر فیزیکی به او نزدیک‌تر بود و متانت و معصومیت را هم داشت و به این دلیل انتخاب شد.
∎
وی ادامه داد: این سریال به سفارش سازمان انرژی اتمی و وزارت دفاع تولید شد و من زمانی وارد تولید این پروژه شدم که فیلمنامه به من ارائه شد و شناختم نسبت به شهید شهریاری به اندازه مردم عادی بود، چون ورودی به زندگی او نداشتم و نمی‌دانستم چه مراحلی را طی کرده است.
تبریزی اظهار کرد: من ابتدا فکر کردم این سریال یک کار سیاسی است و بعد دیدم شخصیت او فراتر از اتفاقات سیاسی است؛ او زندگی خود را از یک شهرستان شروع می‌کند و بعد با اراده، همت و ایمانی که داشته است خودش را به یکی از مطرح‌ترین دانشمندان جهان تبدیل کرد و به تعبیری دشمنان با به شهادت رساندن او، یکی از معدود چهره‌های جهانی ما را ترور کردند.
این کارگردان درباره نظرش نسبت به شهید شهریاری با خواندن فیلمنامه بیان کرد: علاقه‌ام به شخصیت شهریاری با خواندن فیلمنامه بیشتر شد و انگیزه پیدا کردم که تحقیق کنم و مطالعاتی درباره فعالیت‌ها و بیوگرافی او و روایت‌های همسر بزرگوارش به دست آورم. به این ترتیب با ویژگی‌های شخصیتی وی بیشتر آشنا شدیم.
وی درباره هدفش از ساخت این سریال که اولین مجموعه‌ای است که به یک شهید هسته‌ای می‌پردازد، عنوان کرد: در این کار بیشترین هدف‌گذاری‌ها روی این بود که جوانان را با این شخصیت آشنا و به او ترغیب کنیم و انگیزه‌ای شود که نسل‌های فعلی روی کسب علم بیشتر کار کنند.
تبریزی درباره اینکه سریال وارد بخش‌های امنیتی و ترور هم شده است یا خیر؟ عنوان کرد: شهادت مجید شهریاری یک اتفاق تراژیک است که در مقطعی از تاریخ کشور رخ داد و طبیعتاً نیرو‌های امنیتی هم در پیگیری آن نقش داشتند. البته هدف ما این نبود که سریال صرفاً فضایی امنیتی داشته باشد و بیشتر درام و قصه‌ای با محوریت بیوگرافی را به تولید رساندیم. برای ما جذابیت‌های قصه مهم‌تر بود، اما تلفیقی هم داریم که مخاطب هم بخش‌هایی از فعالیت‌های امنیتی را ببیند و هم با قصه زندگی آن شهید همراه شود.
این کارگردان درباره چالش‌های ساخت این سریال نیز بیان کرد: ساخت سریال براساس بیوگرافی کار سختی است مخصوصاً که قصه مربوط به زمان معاصر باشد به طور مثال در این کار همه اشخاصی که با آن‌ها صحبت کردیم هنوز زنده هستند. همچنین شما اجازه ندارید قهرمان قصه را هر جور که می‌خواهید جلو ببرید و اتفاقات را تغییر بدهید. البته در زندگی خود او اتفاقات تلخ و شیرین زیادی بوده و قابلیت قصه گویی را به ما می‌داد.
وی درباره اینکه جز فیلمنامه وارد تحقیقات دیگری هم شده است یا خیر توضیح داد: تنها سند من فیلمنامه‌ای بود که حسن عطار‌ها و فاطمه حیدری نوشتند و البته ثمره ۲ سال تلاش آن‌ها بوده است و در بخش‌های مختلف داستان به کار، خانواده و دستاورد‌های وی پرداخته‌اند همچنین بخش‌های امنیتی هم به قصه وارد کرده‌اند که البته سعی کردیم این بخش‌ها را در اجرا ارتقا دهیم و اتفاقات امنیتی را جذاب‌تر کنیم.
تبریزی با اشاره به اهداف مختلف این قصه اظهار کرد: ما اهداف ثانویه هم در کار داریم و آن این است که نشان دهیم داروسازی و محصولات کشاورزی هم بهره‌مند از انرژی اتمی هستند و انرژی اتمی فقط در تجهیزات نظامی و جنگ افزار و بمب کاربرد ندارد.
وی درباره اینکه چرا با وجود جذابیت‌های دراماتیک برخی از این قصه‌ها کمتر کارگردانان به ساخت آن‌ها ورود می‌کنند گفت: من کارگردان هستم و دوست دارم موضوعات مختلفی را بسازم پیش از این هم سریالی درباره شهید بابایی داشته‌ام و علاقه خودم هم هست که به مشاهیر بپردازم، شاید قسمت شود درباره شهدای دیگر هم بسازم. نگاه من این است که حق این شهدا آن طور که باید و لازم است، ادا نشده است و شاید این کار مطلعی شود که همکاران دیگر هم به این حوزه‌ها ورود کنند و بتوانیم اسطوره‌هایی درست کنیم که الگو باشند.
کارگردان «صبح آخرین روز» درباره چالش‌های کار در شرایط کرونا نیز یادآور شد: شرایط بسیار سختی را پیش بردیم و در دل کرونا کار کردیم به ویژه در زمانی که زنجان از مرز قرمز هم گذشته بود البته با رعایت پروتکل‌ها کار می‌کردیم، ولی محدودیت‌های زیادی داشتیم. هنروران دیگر حاضر نمی‌شدند جلوی دوربین سریال‌ها ظاهر شوند و شرایط مثل الان عادی نشده بود و نوعی وحشت بر کار حاکم بود.
تبریزی در بخش دیگر با اشاره به همه این چالش‌ها تصریح کرد: این کار با عنایت خود شهید شهریاری پیش رفت. غیر از یکی دو مورد مبتلا، هیچ خطری ما را تهدید نکرد و با اینکه لحظه لحظه هر پروژه‌ای استرس‌زاست، ولی در این کار من به جرأت می‌گویم که احساس خستگی نداشتم.
وی درباره بازیگران این سریال نیز گفت: بازیگرانی که داشتیم همه همدل بودند و از بازیگران تئاتر بهره گرفتیم که با احترام به همه بازیگرانی که در طول کار هستند خود ما خواستیم بیشتر سراغ تئاتری‌ها و غیر چهره‌ها برویم.
تبریزی در پایان درباره انتخاب بازیگر شهید شهریاری در این سریال نیز عنوان کرد: ما ابتدا با خود تهیه کننده و سازمان تصمیم گرفتیم که شبیه سازی متعادلی داشته باشیم و برای خود شهید شهریاری سه نفر را از چهره‌های نزدیک انتخاب کردیم و حتی تست گریم زدیم، اما در نهایت دیدیم شاید سخت باشد و این دوستان نتوانند درونیات شهید شهریاری را بروز دهند. کاوه خداشناس از نظر فیزیکی به او نزدیک‌تر بود و متانت و معصومیت را هم داشت و به این دلیل انتخاب شد.
نظر شما