گروه بین الملل- مصطفی مطهری: دامنه و دایره اهداف مذاکراتی در میان ایران و اعضای برجام در وین هرچه باشد می تواند حاوی نکاتی با ویژگی های خوراک داخلی و خارجی باشد.

به گزارش بولتن نیوز،  آنچه مسلم به نظر می رسد در نشست وین به مانند نشست های گذشته و گفتگوهای دو یا چندجانبه میان ایران با اعضای اروپایی برجام، تقاضاهای ایران از برجام و تعهدات اروپایی ها در آن در کمترین شکل آن نیز محقق نخواهد شد. چرا که کارکرد این نشست بیش از آن که در راستای عمل به انجام تعهدات مطابق رفتار راستی آزمایی ایران باشد بیشتر دارای نقشی انتقالی – ارتباطی بوده است. در واقع در وین اروپایی ها به عنوان عامل های ارتباطی آمریکا، به انتقال نقطه نظرات امریکا جهت مذاکرات احتمالی با ایران درباره برجام اولویت خود قرار داده اند.

بنابراین اگر انتظار داشت در وین اتفاقی بیافتد که به سود ایران تمام شود و اروپا را نسبت به تعهداتش در برجام بیدار کند کمی غیر معقول و به دور از واقعیت خواهد بود. چرا که بنا بر شواهد و تجارب موجود در این باره باید خاطر نشان کرد که عمده تلاش اروپا همسو کردن مطالبات و نیازهای خود با واشنگتن می باشد تا ایران و دیگر اعضای برجام.

از سوی دیگر نیز باید توجه داشت که بازی برد – باخت برجام که تماماً به ضرر ایران تمام شد با توجه به شواهد موجود هرگز به تعادل(نه برد ایران) نخواهد رسید. چرا که مطالبات غربی از ایران روز به روز بیشتر شده است در حالی که خودشان هنوز از اجرای مقدمات و تعهدات اولیه خود سرباز می زنند.

با این حال مواضع تهران نیز نسبت به گذشته در این باره با قاطعیت بیشتری همراه شده است. بطوریکه هرگونه الزام به انجام تعهدات را منوط به گام های طرف های مقابل در این باره کرده است. اما بیم وارده در این باره برای ایران به عنوان خروجی های نشست اخیر وین این می باشد که مبادا رویکردهای انتخاباتی پیش رو و انتساب گزاره های رفتاری سیاسی در قالب جریانات سیاسی موجب تحت الشعاع قرار دادن فضای نشست اخیر در وین شود.

 واقعیت امر این است که در وین اگر امتیازی از سوی ایران به غربی ها واگذار نشده باشد مسلماً از سوی آنها امتیازی به ایران داده نخواهد شد. به عبارت بهتر اینکه نشست وین یک نشست نمادین برای زنده نگه داشتن برجام از یکسو و خارج کردن آن از بن بست های موجود از سوی دیگر بوده است. مضافاً اینکه این نشست مطمئناً در راستای برنامه ها و اهداف واشنگتن جهت اقناع سازی ایران به مذاکره برگزار شده است. با این حال نباید فراموش کرد که نشست وین می تواند به مبدأیی برای اعمال فشارهای بیشتر در آینده نه چندان دور به ایران تبدیل شود و آن را به عنوان خاستگاه اجماع تصمیمات و اقدامات آمریکا و اروپا علیه ایران به شمار آورد. بنابراین در شرایط فعلی تنها در حالی می تواند نشست وین را برای ایران موفقیت آمیز به حساب آورد که ایران طرف های اروپایی را مجاب انجام تعهداتشان کرده باشد که این چنین به نظر نمی رسد.

انتهای پیام/