به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در برنامه شب گذشته مهران مدیری و سیاوش طهمورث اتفاق جالبی افتاد و میهمان برنامه روی صحنه تئاتر اجرا کرد. البته سؤال تکراری مهران مدیری را هم با یک حالت خاصی جواب داد که با مروری به برنامه چند سال گذشته طهمورث می‌توان به آن پرسش‌های تکراری رسید.

او در آن برنامه درباره عاشق شدنش  پرسید و او چنین پاسخ داد: هیچ انسانی در طول زندگی‌اش نمی‌تواند عاشق نشود. حاصل عاشقی من دو فرزند است و دو نوه؛ 43 سال است با همسرم زندگی می‌کنم.  شبِ گذشته هم مهران مدیری دوباره این سؤال تکراری را پرسید و طهمورث چنین پاسخ داد: "من چند با هم گفته‌ام دو فرزند دارم و دو نوه که پیش من نیستند! 

وقتی مدیری پرسید که چطور شد این اتفاق افتاد گفت: ما سه رفیق بودیم که یکی از ما ازدواج کرد. مراسم ازدواج او باعث شد تا با خواهر زنِ دوستم ازدواج کرد. 

مهران مدیری به یادِ پرویز پورحسینی افتاد که در گفت‌وگوی گذشته با سیاوش طهمورث از او یاد کرده بودند؛ چرا که طهمورث در آن برنامه درباره بازیگران هم نسل خودش گفت:   "هم نسلی‌های من خوب هستند؛ دلیلش این است که به نسل قبلی احترام می‌گذاشتند و برای آن‌ها ارزش قائل بودند و در عین حال خودشان می‌توانستند الگویی برای نسل بعد باشند. مثلاً پرویز پورحسینی یکی از آن‌ها است."     

شب گذشته طهمورث یادی از مرحوم پورحسینی کرد و درباره عرصه بازیگری به نکات قابل تأملی اشاره کرد: بازیگری نسبت به گذشته در جهان تغییر کرده است و ما هم خیلی از آن عقبیم. در پنج دقیقه اول تماشاگر می‌تواند خود شما را ببیند، اما بعد از پنج دقیقه کاراکتر باید جا بیفتد. بازیگر باید در همه ژانر‌ها به خوبی کار کند و مثل موم در دستان کارگردان باشد تا بتواند هر شکلی به او بدهد.

این بازیگر پیشکسوت مثل برنامه قبلی از مدیریت در سینما و عرصه نمایشی گلایه داشت که تئاتر را باید به سمتی هدایت کنند همه با مفهوم اصلی تئاتر آشنا شوند نه اینکه با آن به صورت یک کالای تشریفاتی برخورد کنند. طهمورث با اشاره به این موضوع، چنین گفت: "بازیگری که استعداد دارد و خوب است؛ اما به عنوان کالا روی صحنه تئاتر می‌آید، اتفاق بدی را رقم می‌زند. به عبارتی تماشاگر فقط می‌آید که او را ببیند، نه نمایش را و این خیلی اتفاق بدی است و جای تأسف دارد."

او همچنین در خصوص بازیگرانی که اشتباهی وارد این عرصه شده‌اند، تأکید کرد: بهترین بازیگر از نظر من آل پاچینو است. در میان بازیگران خودمان، با استعداد زیاد داریم، اما متأسفانه به خاطر عشق به استعدادشان نمی‌پردازند. اکثر آن‌ها یا به دنبال شهرتند یا پول؛ می‌توانم بگویم 98 درصد بازیگران ما با استعدادند، اما راه‌شان را اشتباه می‌روند.

طهمورث درباره زود عصبانی شدن، گفت: من خود خیلی زود عصبانی می‌شوم، اما بعدش پشیمان می‌شوم و عذرخواهی می‌کنم. من همه‌چیز را به طور مطلق جدی می‌گیرم، به همین دلیل جدی دیده می‌شوم، اما آدم بداخلاقی نیستم.

او همچنین در پاسخ به دو سؤال تکراری دیگر یکی احساس خوشبختی دارید و دیگری درباره سن و سالش، توضیح داد: اولاً من قسم می‌خورم که متولد سال 1347 هستم، اما 1947 (خنده). اکثر متولدین اسفندماه در رشته‌های هنری فعالند. آن‌ها بیشتر از اینکه به فکر خودشان باشند به فکر دیگران هستند و زود عصبی می‌شوند! 

همچنین در پاسخ به احساس خوشبختی هم مثل گذشته می‌گویم اگر بگویم احساس خوشبختی ندارم دروغ گفته‌ام. چرا که اگر کسی احساس خوشبختی نداشته باشد، تمام است. خوشبختی در درون و ذهن شماست و من در ذهنم خوشبختم.

او در پایان گفت‌وگو با مهران مدیری و صحبت درباره نمایش معرکه در معرکه داود میرباقری، گوشه‌ای از آن تیکه معروفش را روی صحنه "دورهمی" اجرا کرد.  متن این نمایش را در ادامه بخوانید:

تو که پهلوون بازی، می‌دونی پهلوون کیه؟!
پهلوون برای یتیم پدره
برای وامونده عصاست
برای درمونده دسته
برای مظلوم حقه
برای ظالم مرگه
برای هرچی نامردیه ترسه
پهلوون نه اهل چاپو چوپه
نه بادو برووت
پهلوون اونیه که سینه اش سنگ رو بشکافه
دلش مثل یه شیشه با یه تقه ترک برداره
پهلوون با خاکی هاش خاکیه
با معرفتاش قاطی
پهلوون اهل صفاست
مرد وفاست
گره گشای مشکلاست
پهلوون بودن و موندن به ایناست

انتهای پیام/