شناسهٔ خبر: 45494380 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: اعتماد آنلاین | لینک خبر

ارسلان امیری، کارگردان «زالاوا»، در پاسخ به اعتمادآنلاین:

«زالاوا» به صورت نمادین متعلق به سینمای کردی است

کارگردان فیلم «زالاوا» که در چهارمین روز سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، گفت به فیلم‌هایی که به زبان کردی ساخته می‌شوند، علاقه دارد و این اثر نیز به صورت نمادین متعلق به سینمای کردی است.

صاحب‌خبر -

اعتمادآنلاین| ارسلان امیری، کارگردان فیلم «زالاوا» که در چهارمین روز سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، گفت به فیلم‌هایی که به زبان کردی ساخته می‌شوند، علاقه دارد و این اثر نیز به صورت نمادین متعلق به سینمای کردی است.

 

چهارمین روز سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر بعدازظهر امروز، چهارشنبه 15 بهمن، با نمایش فیلم «زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری در سالن برج میلاد آغاز شد.


ارسلان امیری در نشست خبری این فیلم در پاسخ به پرسش اعتمادآنلاین مبنی بر اینکه در سال‌های اخیر فیلم‌هایی که در آن از زبان بومی و فرهنگ اقوام استفاده شده، رواج بیشتری داشته است، دلیل آن چیست و تجربه شما در این زمینه چطور بود، گفت: «حالا که به سینمای اقوام رسیدیم بگویم که از آقای فریدون حامدی از بازیگران و کارگردان‌های خیلی برجسته که در استان کردستان زندگی می‌کند و در فیلم هم بازی کرده است، دعوت کردیم که به نمایندگی از حدود 40 نفر از بازیگران درجه یک کردستان که حدود 25 روز در این فیلم حضور داشتند، در اینجا حضور داشته باشند.»
 
او ادامه داد: «اساسا من زبان کردی و فیلم‌هایی را که با زبان کردی ساخته می‌شوند، دوست دارم، اما برای اینکه بتوانیم مخاطب عام‌تری داشته باشیم، این فیلم دوزبانه شد. اگر تعداد فیلم‌های بیشتری در میان اقوام ایران ساخته شود، به نظرم در تکثر و تعداد فیلم‌هایی از این دست موثر است و به تدریج فیلم‌هایی خواهیم داشت که هر یک ویژگی‌های سبک و مضمون خاص برای یک منطقه را دارند؛ مثلا اگر فیلمساز بلوچستانی به مرور فیلم‌هایی از این منطقه بسازد، آرام‌آرام نشانه‌هایی پیدا می‌کند که با فیلمسازی که در گیلان کار می‌کند، متفاوت است.»


این کارگردان و نویسنده فیلمنامه درباره سینمای کردی نیز گفت: «من به ترمی (اصلاح) که به نام سینمای کردی است، معتقدم و دوست دارم بتوانم نشانه‌های قومیتی را که عضوی از آن هستم، پیدا کنم، منتها فیلم «زالاوا» مشخصاً فیلم نمادین است و ربطی به فرهنگ رئالیستی کردی ندارد. در هر کجای دنیا این داستان می‌تواند ساخته شود، اما به صورت نمادین متعلق به سینمای کردی است. اگر همه اقوام صدا، فیلم و رسانه داشته باشند موجب شناخت همدیگر و یک صلح پایدار خواهد شد.»

نظر شما