به گزارش شانا، علیرضا صادق آبادی در حاشیه بیست و پنجمین نمایشگاه نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی اظهار کرد: در سال 96 تولید بنزین در کشور ما 59 میلیون لیتر بود که این رقم در سال 98 به روزانه 107 میلیون لیتر رسید و امروز ظرفیتی معادل 107 تا 120 میلیون لیتر برای تولید روزانه بنزین در کشور ایجاد شده است.
وی افزود: در شرایطی طی بازه زمانی سالهای 96 تا 98 به این عملکرد رسیدیم که کشور با تحریم و شرایط سختی روبهرو بود و با اطمینان میگویم که این جهش تولید با اتکا به نیروهای داخلی صنعت پالایش و ظرفیتهای داخل کشور محقق شد.
معاون وزیر نفت در امور پالایش و پخش با اشاره به اینکه در سال 96، روزانه 17 میلیون لیتر بنزین وارد کشور میشد، افزود: با ادامه این روند و با توجه به رشد مصرف بنزین، سالانه به مقدار واردات اضافه میشد، به طوریکه در سال 98 به رقمی حدود 35 تا 40 میلیون لیتر در روز میرسید.
صادقآبادی با بیان اینکه ایران بزرگترین صادرکننده بنزین در منطقه است و هماکنون به کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان، ارمنستان، اذربایجان، کردستان عراق مستقیم بنزین صادر میکند، تاکید کرد: در سالهای 97 و 98 نه تنها واردات بنزین متوقف شد بلکه از تیرماه پارسال بازاریابی برای صادرات بنزین آغاز و از شهریورماه صادرات به کشورهای دیگر نیز اجرایی شد؛ بنابراین باید گفت نه تنها هیچ ارزی برای واردات بنزین از کشور خارج نشد بلکه کمک قابل توجهی به ارزآوری برای کشور انجام شد.
وی با اشاره به عرضه فرآوردههای نفتی در بورس انرژی توضیح داد: هماکنون 120 شرکت با ما همکاری میکنند؛ اگر بستر بورس انرژی وجود نداشت، هیچ یک از شرکتهای یادشده با این مجموعه همکاری نمیکردند و این حجم از فروش به کشورهای همسایه اتفاق نمیافتاد.
مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی با تاکید بر اینکه اطلاع رسانی عمومی، شرایط یکسان و فرصتهای برابر رقابتی شفاف ایجاد میکند، ادامه داد: اگر بستر بورس انرژی وجود نداشت نمیتوانستیم به این رقم از صادرات دست یابیم.
به گفته صادقآبادی، پس از برداشته شدن تحریمها، باید عرضه فرآوردهها در کانال بورس انرژی ادامه یابد.
وی درباره مبادلات مالی فروش فرآوردهها در شرایط تحریم تاکید کرد: اقدامهای هوشمندانهای برای نقل و انتقال مالی این معاملات انجام شد که در بعضی از موارد با ریسکهای بسیاری همراه بود؛ اما مهمترین نکته این است که با این حجم از فروش، معاملهای نبوده است که در آن پولی از دولت ضایع شده باشد و ما درصدد بازگرداندن وجوه حاصل از صادرات باشیم.