تیم کشتی آزاد کشورمان توانست با برتری مقابل آمریکا برای ششمین بار قهرمانی جهان را از آن خود کند و باعث شادی مردم و خانواده کشتی شد. این قهرمانی می‌تواند ابعاد مختلفی برای کشتی کشورمان داشته باشد. باید بلافاصله مسابقات کشتی گیران ایرانی مقابل حریفان مورد بررسی قرار گیرد و کارنامه آنها مشخص گردد. بعضی از اعضای تیم توانستند با نشان دادن توانایی ها، خود را به خوبی تحمیل کنند و انصافا هم کشتی های خوبی گرفتند اما برخی دیگر در حد انتظار نبودند. اعتقاد دارم مدیریت فنی تیم می توانست بیشتر از جوانها استفاده کند. با توجه به اینکه اعضای تیم ملی کشتی آزاد از قبل مشخص و چیده شده بودند، می‌توانستیم درصد قهرمانی این تیم را بیشتر از سایر رقبا بدانیم. تیم ایران در دو مسابقه توانست تا حدود زیادی درخشش داشته باشد البته بهتر از این هم می توانست باشد! اول دیدار با آذربایجان بود. به نظر من دیدار با این تیم را خودمان حساس کردیم. اگر تیم فرنگی ایران در مسابقات جام‌جهانی با تمام داشته هایش مقابل تیم فرنگی آذربایجان قرار می گرفت بدون شک می توانست به قهرمانی دست پیدا کند اما دیدیم که تیم آذربایجان در تهران قهرمان جهان شد! این مساله باعث شده تا دیدار آزادکاران ایران و آذربایجان از حساسیت برخوردار باشد. دومین مسابقه مهم ایران جدال با آمریکا، میزبان مسابقات، بود. تیم کشورمان در دیدار فینال می‌توانست نتیجه بهتری کسب کرده و با اختلاف قهرمان شود. در این رقابت ها کشتی‌گیرانی چون اسحاق پور، یزدانی و جوکار توانایی های خود را نشان داده و چهره های خوب ایران بودند. . اگر چه تیم روسیه نتوانست به فینال مسابقات راه پیدا کند اما با توجه به استعدادهایی که در کشورمان داریم تنها حریفی که می تواند مقابل ما حرفی برای گفتن داشته باشد روسیه است. باز هم تاکید می کنم به این مسابقات نباید صرفا دید نتیجه گرایی داشت حال نوبت آن رسیده که مدیریت فنی تیم به آنالیز دیدارهای انجام شده بپردازد تا در مسابقاتی حساس تر و بزرگتر به مشکل برنخوریم.