صاحب‌خبر - سلامت نیوز:کووید-19 با بستن مرزهای ملی و وقفه جهانی در سفرکردن، باعث اختلال در تمام اشکال جابجایی انسان شده است. به گزارش سلامت نیوز به نقل از مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد،بر اساس گزارش سازمان ملل متحد که جمعه منتشر شد، تخمین های اولیه نشان می دهد که همه گیری کووید-19 ممکن است تا اواسط 2020 میلادی رشد تعداد مهاجران بین المللی را تا حدودا دو میلیون نفر کند کرده باشد، که 27 درصد کمتر از رشد پیش بینی شده در اواسط 2019 است. رشد تعداد مهاجران بین المللی در طول دو دهه گذشته خوب بوده است، از 173 میلیون نفر در 2000 و 221 میلیون نفر در 2010 که در خارج از کشور مبدا خود زندگی می کنند، به 281 میلیون نفر در 2020 رسیده است. در حال حاضر، مهاجران بین المللی حدود 3.6 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهند. گزارش "نکات برجسته مهاجرت بین المللی 2020" که توسط بخش جمعیت اداره امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد تهیه شده است، آخرین برآورد تعداد مهاجران بین المللی براساس کشور مقصد، کشور مبدا، سن و جنسیت برای تمام کشورها و مناطق جهان را ارائه می دهد. به گفته آقای لیو ژنمین، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور اقتصادی و اجتماعی، این گزارش تأیید می کند که مهاجرت بخشی از دنیای جهانی شده امروز است و نشان می دهد که چگونه همه گیری کووید-19 بر معیشت میلیون ها مهاجر و خانواده های آنان تأثیر گذاشته و به پیشرفت در دستیابی به آرمان های توسعه پایدار آسیب رسانده است. بر اساس یافته های این گزارش دو سوم از کل مهاجران بین المللی تنها در 20 کشور زندگی می کنند. ایالات متحده آمریکا با میزبانی از 51 میلیون مهاجر بین المللی در 2020، برابر با 18 درصد از کل جهان، هم چنان بزرگترین کشور مقصد است. آلمان با حدود 16 میلیون نفر رتبه دوم تعداد مهاجران در سراسر جهان را دارد و پس از آن کشورهای عربستان سعودی (13 میلیون)، فدراسیون روسیه (12 میلیون) و انگلستان (9 میلیون) قرار دارند. هند با 18 میلیون نفر هندی تباری که در خارج از کشور محل تولد خود زندگی می کنند، در صدر فهرست کشورهایی قرار دارد که دارای بزرگترین جمعیت مهاجر در 2020 است. کشورهای دیگری که جامعه فراملی بزرگی دارند شامل مکزیک و فدراسیون روسیه (هر کدام 11 میلیون نفر)، چین (10 میلیون نفر) و سوریه (8 میلیون نفر) بودند. جمعیت های مهاجر به وسیله ارتقای سرمايه گذاری خارجی، تجارت، دسترسی به فن آوری و مشارکت مالی به توسعه كشورهای مبدأ خود کمک می کنند. با این وجود بر اساس محاسبات بانک جهانی، همه گیری کووید-19 ممکن است حجم حواله های ارسالی به کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط را از 548 میلیارد دلار در 2019 به 470 میلیارد دلار در 2021 کاهش دهد که به معنی افت 78 میلیارد دلاری یا 14 درصدی است. این خسارت بر معیشت میلیون ها مهاجر و خانواده های آنان تأثیر گذاشته و مانع پیشرفت در دستیابی به آرمان های توسعه پایدار شده است. برای کاهش پیامدهای این خسارت، راهبرد های ملی و همکاری بین المللی مورد نیاز است. در بین کلان مناطق جهان، بیشترین تعداد مهاجران بین المللی در 2020 با 87 میلیون نفر در اروپا اقامت داشتند. آمریکای شمالی با تقریباً 59 میلیون نفر میزبان دومین بیشترین تعداد مهاجران است. شمال آفریقا و آسیای غربی با مجموعاً نزدیک به 50 میلیون نفر در رتبه های بعدی قرار دارند. در 0 202 نزدیک به نیمی از مهاجران بین المللی در منطقه کشور مبدا خود اقامت داشتند، و اروپا بیشترین سهم مهاجرت درون منطقه ای را به خود اختصاص داده است: 70 درصد از مهاجران متولد اروپا در یک کشور اروپایی دیگر زندگی می کنند. سهم مهاجرت درون منطقه ای در میان مهاجران با منشا جنوب صحرای آفریقا 63 درصد بود. در سوی دیگر طیف، آسیای مرکزی و جنوبی بیشترین سهم از جمعیت مهاجران را دارند که در خارج از منطقه اقامت می کنند و در رتبه بعد از آن آمریکای لاتین و کارائیب و آمریکای شمالی قرار دارند. نزدیک به دو سوم از کل مهاجران بین المللی در کشورهای با درآمد بالا زندگی می کنند، در حالی که این آمار در کشورهای با درآمد متوسط فقط 31 درصد و در کشورهای کم درآمد حدود 4 درصد است. از سوی دیگر، کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط در 2020 میزبان 80 درصد از پناهندگان جهان بودند. پناهندگان حدود سه درصد از کل مهاجران بین المللی در کشورهای با درآمد بالا را تشکیل می دهند، در حالی که 25 درصد از جمعیت مهاجران در کشورهای با درآمد متوسط و 50 درصد در کشورهای کم درآمد را تشکیل می دهند. در 2020 پناهندگان 12 درصد از کل مهاجران بین المللی محسوب شدند، بیشتر از 9.5 درصدی که در 2000 بود، چرا که بیجاشدگی اجباری در مرزهای ملی از مهاجرت داوطلبانه سرعت بیشتری داشته است. در بین سال های 2000 تا 2020، تعداد افرادی که از درگیری، بحران، آزار و شکنجه، خشونت یا نقض حقوق بشر فرار کرده اند، دو برابر شده و از 17 میلیون نفر به 34 میلیون نفر رسیده است. زنان مهاجر عامل شتاب بخش تغییر هستند و هنجارهای مثبت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را در خانه و در سراسر جوامع خود ارتقا می دهند. تقریباً نیمی از کل مهاجران بین المللی در سراسر دنیا زنان و دختران بودند. در 2020، تعداد مهاجران زن تنها اندکی از مهاجران مرد در اروپا، آمریکای شمالی و اقیانوسیه فراتر رفت، که بخشی از آن به دلیل امید به زندگی بیشتر زنان در مقایسه با مردان است. در جنوب صحرای آفریقا و آسیای غربی، تعداد مردان تمایل قابل توجهی دارد از تعداد زنان بیشتر شود، که به مهاجرت برای کار موقت مربوط می شود. در مقایسه با جمعیت ملی، مهاجران بین المللی معمولاً شمار بیشتری از افراد در سن کار را تشکیل می دهند. در سال 2020 ،میزان 73 درصد از کل مهاجران بین المللی بین 20 تا 64 ساله بودند، در حالی که این نسبت در جمعیت کل 57 درصد بوده است. در غیاب مهاجران بین المللی، در کشورهای با درآمد بالا در 2020 نسبت افراد 65 سال یا بالاتر به ازای هر 100 فرد 20 تا 64 ساله، و یا نسبت وابستگی به سالخوردگی، تقریبا 3 درصد بالاتر بوده است. با تصویب موافقت نامه های تاریخی توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، از جمله "دستورکار 2030 برای توسعه پایدار"، "بیانیه نیویورک درباره پناهندگان و مهاجران" و "پیمان نامه جهانی برای مهاجرت امن، مرتب و نظام مند"، کشورها شروع به اتخاذ تدابیری برای تسهیل مهاجرت به شیوه امن، مرتب و نظام مند کرده اند. در سطح جهانی، 54 درصد از 111 دولتی که به نظرسنجی اخیر پاسخ داده اند از اتخاذ چنین سیاست هایی خبر داده اند.∎​