علی صالح‌آبادی، مدیرمسئول روزنامه‌ی ستاره صبح در سرمقاله‌ی این روزنامه نوشت:

سیاست به معنای اداره خوب امور است که در دنیای مدرن به آن «حکمرانی خوب» (Good Government) گفته می‌شود. سیاست مقوله‌ای پیچیده و دارای قواعد خاص است. بنابراین هرکس مهارت لازم در این حوزه را داشته باشد، می‌تواند از آن به نفع خود و مردم کشورش استفاده کند. سیاست مثل بازی شطرنج است که در این بازی، هرکس بتواند مهره‌ها را درست جابه‌جا کند، برنده، و رقیب بازنده خواهد شد. این‌که باراک اوباما توانست جایگاه ایالات‌متحده را ارتقاء دهد و علیه ایران اجماع جهانی ایجاد کند، بهره‌گیری درست از آموزه‌های علم سیاست بود. در مقابل دونالد ترامپ چون به علم سیاست آشنا نیست، آمریکا را در سطح بین‌المللی منزوی و بی‌اعتبار کرده است. در ایران نیز هوشمندی و غیرهوشمندی در سیاست داخلی و خارجی دیده‌شده و می‌شود که نویسنده به چند مورد آن اشاره می‌کند:

۱٫ برجام یک قرارداد برد-برد بود. دلیلش این است که آمریکا، شخص ترامپ، اسرائیل، عربستان و… با آن مخالف‌اند. برجام آن‌قدر مفید بوده که هنوز هم ایران از منافع سیاسی آن بهره‌مند شده و می‌شود. اما عده‌ای از همان روز نخست، عَلم مخالفت با این معاهده را برداشتند و هنوز هم قصدبر زمین گذاشتن آن را ندارند. شگفت آن‌که در بحبوحه تلاش آمریکا برای بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران، عده‌ای از نمایندگان اصولگرای مجلس طرحی تهیه‌کرده‌اند که بر اساس آن اگر آمریکا مکانیسم ماشه را فعال کند، دولت موظف است از برجام و ان‌پی‌تی خارج شود. موضوعی که خوشایند آمریکا، اسرائیل و عربستان است. زیرا اگر تهران چنین اقدامی انجام دهد، تحریم‌های شورای امنیت به‌طور اتوماتیک باز خواهند گشت و آثار منفی آن بر دوش مردم سوار خواهد شد.

۲٫ اروپا روی مسائل حقوق بشر حساس بوده و هست. گاهی یک موضوع کوچک بهانه‌ای می‌شود تا اتحادیه اروپا به ایران فشار وارد کند. در طول چند سال گذشته مشخص شد که بازداشت و محکومیت نازنین زاغری برای انگلیس جنبه حیثیتی پیداکرده است، به‌گونه‌ای که این کشور حاضر شد بپذیرد بابت غرامت خرید تانک در رژیم گذشته، ۴۰۰ میلیون یورو به ایران بپردازد. وزیر دفاع انگلیس طی نامه‌ای به وکلای نازنین زاغری اعلام کرد که انگلیس این پول را به ایران خواهد داد، پس تلاش کنید وی آزاد شود. در میانه هیاهویی که براثر اعدام نوید افکاری به اتهام قتل به راه افتاد، نازنین زاغری که در مرخصی بود، احضار و اتهام تازه‌ای علیه او مطرح شد. اقدامی که می‌توانست در موقعی دیگر صورت گیرد، اما در زمان نامناسب صورت گرفت و این دو اقدام باعث شد تا سفر وزیر خارجه به اروپا برای دیدار با وزرای خارجه انگلیس، فرانسه و آلمان لغو شود. بدتر این‌که مواضع لندن علیه ایران به واشنگتن نزدیک‌تر شد که دلیلش یکی زندانی بودن نازنین زاغری و دیگری اعدام نوید افکاری بود.

۳٫ نوید افکاری متهم به قتل بوده و به اعدام محکوم‌شده بود. به دلیل جوان و کشتی‌گیر بودن، موجی در فضای مجازی و عرصه بین‌الملل به نفع او ایجاد شد که اعدام او انجام نشود و یا به تأخیر بیفتد تا رسیدگی دقیق‌تر به اتهامات او صورت گیرد. هرچند حق قوه قضائیه است که احکام درباره یک متهم را اجرا کند، اما اگر اجرای یک حکم تبعات اجتماعی و سیاسی برای کشور و مردم در سطح بین‌المللی داشته باشد، آیا بهتر نبود در این حکم تجدیدنظر می‌شد یا اجرای آن به پس از زورآزمایی ایالات‌متحده آمریکا بر سر بازگرداندن تحریم‌های پیش‌بینی‌شده در شش قطعنامه شورای امنیت موکول می‌شد تا این‌همه هزینه بر کشور و مردم وارد نمی‌شد. به عقیده نویسنده، وقتی دست‌اندرکاران می‌پندارند آنچه انجام می‌دهند درست است و به پیامد آن نمی‌اندیشند و برای افکار عمومی، حقوقدانان، کنشگران و رسانه‌ها هم‌ارزشی قائل نیستند، اقدام آن‌ها بهانه به دست کشورهایی مثل آمریکا، اسرائیل، عربستان و… می‌دهد تا حرفشان را درباره ایران در سطح بین‌المللی به‌پیش ببرند و با رسانه‌هایی که در اختیاردارند، جایگاه ایران را در سطح ملی و بین‌المللی تضعیف کنند.

انتهای پیام