صاحب‌خبر - ادامه از صفحه یک... اما پرسش این‌جاست که چرا فرانسه، کشور پیشرو در توهین به مقدسات دینی است؟ در اصل باید دانست که توهین به مقدسات در فرانسه جزو حق آزادی بیان است! ملت فرانسه که زاده شورش علیه کلیسا و تاج و تخت سلطنتی است، از دیر زمانی به این طرف تحریک و بی‌احترامی، و با آن آزادی کفرگویی را به عنوان بخشی از هویت انقلابی خود گرامی می‌دارد. سنت دیرینه تمسخر یکسان و غیراعتذاری انسان‌ها و خدایان در فرانسه، ریشه عمیقی دارد. فرانسه به عنوان اولین کشور دراروپا کفرگویی و اهانت به مقدسات را رسماً از سال 1881 و عملاً پس از انقلاب فرانسه در سال 1789 دیگر جرم نمی‌پندارد. انتشار کاریکاتورهای شارلی ابدو بار دیگر نشان داد که به‌رغم ادعاهای غربی‌ها درباره هنر، آن‌ها به شکل‌های مختلفی از هنر در جهت سیاست‌های خودشان استفاده می‌کنند. هنر برای آن‌ها ابزاری است برای تهییج احساسات و ایجاد فضای متشنج علیه جهان اسلام. به همین دلیل هم «شارلی‌ابدو» را قبل از اینکه فرانسوی بدانیم باید یک جریان صهیونیستی بشناسیم؛ چون صهیونیست‌ها هستند که این جریان را مدیریت می‌کنند. البته کار آن‌ها طبیعی است؛ آن‌ها دشمن اسلام هستند و کار دشمن، دشمنی کردن است. اما پرسش آنجاست که این حملات به‌چه‌دلیلی انجام می‌شود؟ آمار درخصوص رشد جمعیت مسلمانان به‌راحتی می‌تواند پاسخ بسیاری از پرسش‌ها در این زمینه را بدهد. یک برآورد غربی درباره میزان تغییر جمعیت ادیان نشان می‌دهد که در فاصله سال‌های 2010 تا 2050 مسلمانان با 73درصد، سریع‌ترین رشد جمعیت را خواهند داشت. رتبه دوم متعلق به مسیحیان است که میزان رشد جمعیت آن‌ها حدود 35درصد و حتی کمتر از نصف رشد جمعیت مسلمانان است. بررسی روندهای جهانی نشان می‌دهد که جمعیت مسلمانان در سطح دنیا پس از سال 2070 بیشتر از جمعیت مسیحیان خواهد شد. با وجود همه اهانت‌ها، فشارها و محدودیت‌ها علیه مسلمانان، آمار به‌روی کاغذ و درواقعیت، نتیجه خوشایندی را برای غربی‌ها رقم نمی‌زند؛به همین دلیل دولت‌های غربی، آشفته و دستپاچه از این وضعیت دست به اقدامات خارج از عرف و شئون می‌زنند. از طرف دیگر بسیاری از تحلیل‌گران علت این گونه اقدامات را انحراف افکار عمومی از توجه به نقشه‌های شوم آمریکا در منطقه می‌دانند. چه باید کرد؟ عکس‌العمل در برابر اقدامات اهانت‌آمیز ضروری و مهم است. اگر در یک نقطه‌ای از دنیا حرکتی افراطی صورت گیرد متقابلاً افرادی عکس‌العمل‌های افراطی نشان می‌دهند؛ حال اگر عده‌ای نادان یا مزدور، به اسلام اهانت کنند متقابلاً می‌تواند بازتاب گسترده‌ای در میان مسلمانان داشته باشد؛ لذا باید عقلای دنیا و مذاهب ادیان مختلف، مانع این حرکات افراطی شوند. عموم مسلمانان باید با هدایت علما، دانشمندان، رسانه‌های گروهی و فعالان سیاسی و فرهنگی در برابر توهین‌های این‌چنینی نسبت به مقدسات عکس‌العمل مناسب نشان دهند تا تصور نشود که مسلمانان نسبت به هتک مقدسات بی‌تفاوت هستند. این عکس‌العمل، خود یک عامل بازدارنده است. مسلمانان جهان با اقداماتی هم‌چون به راه انداختن کمپین‌های حمایتی یا برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها یا در فضای مجازی خشم و انزجار خود را از این توهین‌ها نشان بدهند. البته نه تنها مسلمانان بلکه پیروان همه ادیان باید نسبت به این توهین‌ها واکنش دهند چون به واسطه اهانت و توهین به مقدسات مسلمین، باب این اقدام به مقدسات سایر ادیان نیز گشوده می‌شود. از طرف دیگر فشار به مجلس و دولت‌های متبوع خود برای کاهش روابط دیپلماتیک و به تبع آن روابط اقتصادی با کشورهایی که از توهین‌کنندگان حمایت مالی یا سیاسی می‌کنند یکی از اقداماتی است که می‌تواند حامیان این اقدام را مجبور به عقب‌نشینی کند. مثلاً ایران شریک خودروسازی فرانسه محسوب می‌شود و تجمعات مردمی در مقابل مجلس می‌تواند نمایندگان را مجاب به تصویب کاهش روابط اقتصادی با فرانسه کند. مقابله به مثل از دیگر شیوه‌های مؤثر برخورد با این وقاحت غربی است. از آنجا که پشتیبان اصلی تمام این اقدامات صهیونیست‌ها هستند؛ طراحی کاریکاتور، موسیقی، کلیپ، فیلم، عکس و کتاب‌های افشاگرانه نسبت به «هلوکاست»، «هرتسل» و جنایات رژیم اسراییل یا کمپین «بایکوت محصولات صهیونیستی» می‌تواند نقش بسزایی در متضررکردن حامیان اصلی این حرکت ایفا کند. البته روزنامه‌ها، سایت‌ها و خبرگزاری‌های جهان اسلام نیز می‌توانند با انتشار بخشی از این محصولات به افزایش سرعت نشر آن کمک شایانی داشته باشند. دراین میان دولت‌ها نیز نقش بسزایی دارد. سخنگوی وزارت امورخارجه ایران انتشار تصاویر توهین‌آمیز به پیامبر اکرم(ص) را به‌شدت محکوم کرد. درچنین شرایطی وزارت خارجه نباید صرفاً به موضع‌گیری اکتفا کند؛ بلکه باید مقابله با این اقدامات را ازسوی مجامع بین‌المللی و حقوق بشری پیگیری نماید. دستگاه دیپلماسی کشور علاوه براینکه این موضوع را به صورت حقوقی درمجامع بین‌المللی پیگیری می‌کند، باید تلاش کند هرچه زودتر این موضوع در دستور کار سازمان همکاری اسلامی قرار گیرد تا بار دیگر شاهد این گونه اقدامات موهن و توهین‌های آشکار نباشیم.∎​