در نخستین نزدیکی با شریک جنسی ، پرده بکارت تحت کشش و فشار قرار می گیرد و بالاخره در یکی دو نقطه (بویژه در کناره عقبی) پاره می شود. عمق پارگی ها معمولا از یک سانتیمتر کمتر است ولی اگر آلت با خشونت و در جهتی ناموافق با محور طولی مهبل وارد گردد، پارگی عمیق می شود … درواقع به جداره مهبل می رسد و چه بسا که به میاندوراه و فرج نیز آسیب میزند .
نخستین نزدیکی در ۵۰٪ خانمها درد بسیار مختصر ایجاد می کند. در ٪۲۰ خانم ها اصلا با تولید درد همراه نیست . در ۳۰٪ آنان درد قابل ملاحظه و یا گاه شدیدی ایجاد می کند.

آسیب های ایجاد درد خانم ها
برخلاف تصور ، به افزایش طول آلت تناسلی و کلفتی آن مربوط نیست بلکه در درجه نخست به ضخامت و مقاومت و عدم قابلیت ارتجاع پرده بکارت، و در درجه بعد به بد داخل شدن آلت مرد ، جمع و منقبض شدن مهبل دختر به علت ترس و وحشت بسیار او و نیز به انتخاب وضعیت نامناسب برای نزدیکی مربوط است.

ترس و اضطراب بیجای دختر ، معمولا سبب می شود که مختصر درد پارگی بکارت کاملا شديد و ناراحت کننده احساس شود و اسباب ناراحتی هردو طرف را فراهم آورد. گاه پرده آنچنان محکم و در عین حال قابل ارتجاع است که همراه کلاهک آلت تا ته مهبل کشیده میشود ولی پاره نمی گردد و در این موارد ممكن است کوشش و رفت و برگشت بیهوده مرد باعث فرسایش و خراش لب های فرج نیز گردد.

در بسیاری از این موارد ، پس از مدتی قابلیت به پرده بکارت بیشتر می شود و گاه کاملا شل می گردد و زن و مرد نیز که توجهی به پاره شدن یا نشدن آن ندارند برای همیشه به نزدیکی ادامه می دهند و فقط وقوع آبستنی و زایمان آنرا پاره میکند و بعید نیست که در این موارد نیز باز پارگی اتفاق نیفتدد!

بسیار دیده شده است که زن و مرد ساده لوحی بدون توجه به راهی که آلت طی می کند، نزدیکی می کنند و متوجه نیستند که آلت نمی تواند در مهبل وارد شود و به مجرای ادرار وارد میگردد!
یا مردان خودخواهی که اصرار دارند مانند فیلم های پورنوگرافی با همسرخود رابطه مقعدی داشته باشند که بسیار دردناک و رنج آور است .

نکته : مقدار خونی که با پاره شدن بکارت جاری می شود معمولا کم است و هرچه سن عروس بیشتر باشد مقدار خون کمتر خواهد بود. گاهگاه بویژه در دختران سن بالا ، اصلا خونی جاری نمی شود. خدشه ها و پارگی های حاصل از ازاله بکارت پس از چند روز یا یک هفته بکلی ترمیم می شود و اگر مجددا روزهای پس از انجام نخستین نزدیکی، زن و مرد با هم بیامیزند ممکن است باز اندکی خون جاری گردد ولی معمولا پس از یکی دو هفته حتی با وجود نزدیکی های مکرر ترمیم لبه های پاره شده ی پرده صورت میگیرد و خونریزی برای همیشه بند می آید. هنوز بسیاری از مردان در مورد نخستین نزدیکی رعایت احتیاط را نمی کنند و برای اثبات مردی خود و برای آنکه از شب اول از همسرخود مثلا زهر چشم بگیرند، با خشونت تمام به دخول اقدام می کنند که علاوه بر ضربه جسمی، به دختر بی تجربه و چشم وگوش بسته، ضربه روحی سنگین وارد می کنند.
گاه مردانی که خوی سادیستیک دارند ، از مدتها پیش برای خود نقشه کشیده اند که شب زفاف «پاره کنند» «بزانو درآورند» و عملا نیز چنین می کنند.

برخی این پرسش برایشان مطرح است که اگر نخستین نزدیکی با درد فراوان توام باشد، آیا باید تا مدتی از نزدیکی خودداری شود؟

عملا ملاحظه شده است که فاصله انداختن بین نخستین نزدیکی و نزدیکی های بعدی سبب می شود که نزدیکی دوم و سوم و چندم نیز برای دختر با ایجاد وحشت و ترس همراه باشد و مرد و زن هر دو تا حدی سرد و احتياط كار گردند. در حالی که انجام بدون فاصله نزدیکی های بعدی ، بر دختر معلوم میکند که فقط نزدیکی نخستین ممکن است دردناک باشد و نزدیکی های بعدی معمولا مطبوع و لذت بخش است.

او درمی یابد که رابطه جنسی ، به گوشواره گوش کردن شبیه است و کسی که میل به آويختن گوشواره دارد باید یكبار تحمل سوراخ کردن گوش را هم داشته باشد.

اگر دختر بیش از حد وحشت دارد، لازم نیست که نزدیکی در اولین شب صورت گیرد بلکه زن و شوهر می توانند چندین شب به معاشقه ها و نوازشهای سطحی دیگر مثل رابطه جنسی دهانی بپردازند که هردو به اوج لذت جنسی نیز برسند و باین وسیله علاوه بر آنکه کم کم زن و شوهر به هم عادت می کنند، در می یابند که نزدیکی مهبلی تنها راه کسب لذت دوجانبه نیست و می توان در مواقع ضروری از روش های دیگر نیز بهره گرفت.
بازی کردن با پاها و سینه های زیبا همسر، همچنین خودارضایی به کمک دستهای مهربان او …

نکته : اگر در همان روزها و شب های آشنایی ، مرد بخواهد بدون تمایل و آمادگی دختر ، با او آمیزش مهبلی داشته باشد ترس و وحشتی در او پیدا می شود که سبب انقباض تشنجی و اسپاسم عضلات مهبل می گردد و این خود (حتی بدون وجود پرده بکارت) آمیزش جنسی دردناک را رقم خواهد زد.

ممكن است مرد در چند شب اول انگشت خود را با پوشش کاندوم ، در مهبل فرو کرده و دختر را تحریک کند … با این عمل در بسیاری از موارد دختر آمادگی بیشتری برای پذیرفتن آلت تناسلی پیدا می کند. گفته می شود که یک فشار مختصر برای پاره کردن بکارت های معمولی کافی است.

بهترین پوزیشن برای نخستین نزدیکی :
برخی توصیه می کنند که زن بدون لباس زیر در وضعیت قراردادی قرار بگیرد ولی پاهایش بطرف بالا برده شود و بر شانه های مرد تکیه کند، در اینحال البته دهانه مهبل تا حد ممکن باز می شود ولی مهبل کوتاه می گردد و اگر آلت زیاد در مهبل نفوذ کند، درد، نه به خاطر پارگی بکارت بلکه به سبب کشش مهبل پیدا می شود.

اگر مرد در چنین وضعیتی کنترل دخول را کاملا بدست داشته باشد، روش پسندیده و مقرون به موفقیتی است. پس از پایان نخستین نزدیکی ، زن علاوه بر آنکه با دستمال کاغذی یا (Pad) خون جاری شده را پاک می کند، دو پای خود را محکم بهم نزدیک می نماید و تا مدتی در همین وضعیت باقی میماند تا خونروی محل پارگی قطع گردد. برای آنکه نزدیکی های چند روزه اول ازدواج دردناک نباشد و آلت تا ته مهبل نفوذ نکند زن می تواند پس از آنکه مرد به دخول اقدام کرد پای خود را صاف کند و بهم بچسباند بطوری که پاهای مرد در طرفین پاهای زن قرار بگیرد. با این ترتیب آلت فقط تا چند سانتيمتر جلوی مهبل فرو می رود.

برای کاستن درد نخستین نزدیکی استفاده از کرم های بیحس کننده و نیز روغن های مرطوب و لغزان کننده مهبل ( وازلین و غیره) توصیه شده است ليكن معمولا لزومی به استفاده از آنها پیدا نمی شود.

 

 

منبع:راستینه

در نخستین نزدیکی با شریک جنسی ، پرده بکارت تحت کشش و فشار قرار می گیرد و بالاخره در یکی دو نقطه (بویژه در کناره عقبی) پاره می شود. عمق پارگی ها معمولا از یک سانتیمتر کمتر است ولی اگر آلت با خشونت و در جهتی ناموافق با محور طولی مهبل وارد گردد، پارگی عمیق می شود … درواقع به جداره مهبل می رسد و چه بسا که به میاندوراه و فرج نیز آسیب میزند .
نخستین نزدیکی در ۵۰٪ خانمها درد بسیار مختصر ایجاد می کند. در ٪۲۰ خانم ها اصلا با تولید درد همراه نیست . در ۳۰٪ آنان درد قابل ملاحظه و یا گاه شدیدی ایجاد می کند.

آسیب های ایجاد درد خانم ها
برخلاف تصور ، به افزایش طول آلت تناسلی و کلفتی آن مربوط نیست بلکه در درجه نخست به ضخامت و مقاومت و عدم قابلیت ارتجاع پرده بکارت، و در درجه بعد به بد داخل شدن آلت مرد ، جمع و منقبض شدن مهبل دختر به علت ترس و وحشت بسیار او و نیز به انتخاب وضعیت نامناسب برای نزدیکی مربوط است.

ترس و اضطراب بیجای دختر ، معمولا سبب می شود که مختصر درد پارگی بکارت کاملا شديد و ناراحت کننده احساس شود و اسباب ناراحتی هردو طرف را فراهم آورد. گاه پرده آنچنان محکم و در عین حال قابل ارتجاع است که همراه کلاهک آلت تا ته مهبل کشیده میشود ولی پاره نمی گردد و در این موارد ممكن است کوشش و رفت و برگشت بیهوده مرد باعث فرسایش و خراش لب های فرج نیز گردد.

در بسیاری از این موارد ، پس از مدتی قابلیت به پرده بکارت بیشتر می شود و گاه کاملا شل می گردد و زن و مرد نیز که توجهی به پاره شدن یا نشدن آن ندارند برای همیشه به نزدیکی ادامه می دهند و فقط وقوع آبستنی و زایمان آنرا پاره میکند و بعید نیست که در این موارد نیز باز پارگی اتفاق نیفتدد!

بسیار دیده شده است که زن و مرد ساده لوحی بدون توجه به راهی که آلت طی می کند، نزدیکی می کنند و متوجه نیستند که آلت نمی تواند در مهبل وارد شود و به مجرای ادرار وارد میگردد!
یا مردان خودخواهی که اصرار دارند مانند فیلم های پورنوگرافی با همسرخود رابطه مقعدی داشته باشند که بسیار دردناک و رنج آور است .

نکته : مقدار خونی که با پاره شدن بکارت جاری می شود معمولا کم است و هرچه سن عروس بیشتر باشد مقدار خون کمتر خواهد بود. گاهگاه بویژه در دختران سن بالا ، اصلا خونی جاری نمی شود. خدشه ها و پارگی های حاصل از ازاله بکارت پس از چند روز یا یک هفته بکلی ترمیم می شود و اگر مجددا روزهای پس از انجام نخستین نزدیکی، زن و مرد با هم بیامیزند ممکن است باز اندکی خون جاری گردد ولی معمولا پس از یکی دو هفته حتی با وجود نزدیکی های مکرر ترمیم لبه های پاره شده ی پرده صورت میگیرد و خونریزی برای همیشه بند می آید. هنوز بسیاری از مردان در مورد نخستین نزدیکی رعایت احتیاط را نمی کنند و برای اثبات مردی خود و برای آنکه از شب اول از همسرخود مثلا زهر چشم بگیرند، با خشونت تمام به دخول اقدام می کنند که علاوه بر ضربه جسمی، به دختر بی تجربه و چشم وگوش بسته، ضربه روحی سنگین وارد می کنند.
گاه مردانی که خوی سادیستیک دارند ، از مدتها پیش برای خود نقشه کشیده اند که شب زفاف «پاره کنند» «بزانو درآورند» و عملا نیز چنین می کنند.

برخی این پرسش برایشان مطرح است که اگر نخستین نزدیکی با درد فراوان توام باشد، آیا باید تا مدتی از نزدیکی خودداری شود؟

عملا ملاحظه شده است که فاصله انداختن بین نخستین نزدیکی و نزدیکی های بعدی سبب می شود که نزدیکی دوم و سوم و چندم نیز برای دختر با ایجاد وحشت و ترس همراه باشد و مرد و زن هر دو تا حدی سرد و احتياط كار گردند. در حالی که انجام بدون فاصله نزدیکی های بعدی ، بر دختر معلوم میکند که فقط نزدیکی نخستین ممکن است دردناک باشد و نزدیکی های بعدی معمولا مطبوع و لذت بخش است.

او درمی یابد که رابطه جنسی ، به گوشواره گوش کردن شبیه است و کسی که میل به آويختن گوشواره دارد باید یكبار تحمل سوراخ کردن گوش را هم داشته باشد.

اگر دختر بیش از حد وحشت دارد، لازم نیست که نزدیکی در اولین شب صورت گیرد بلکه زن و شوهر می توانند چندین شب به معاشقه ها و نوازشهای سطحی دیگر مثل رابطه جنسی دهانی بپردازند که هردو به اوج لذت جنسی نیز برسند و باین وسیله علاوه بر آنکه کم کم زن و شوهر به هم عادت می کنند، در می یابند که نزدیکی مهبلی تنها راه کسب لذت دوجانبه نیست و می توان در مواقع ضروری از روش های دیگر نیز بهره گرفت.
بازی کردن با پاها و سینه های زیبا همسر، همچنین خودارضایی به کمک دستهای مهربان او …

نکته : اگر در همان روزها و شب های آشنایی ، مرد بخواهد بدون تمایل و آمادگی دختر ، با او آمیزش مهبلی داشته باشد ترس و وحشتی در او پیدا می شود که سبب انقباض تشنجی و اسپاسم عضلات مهبل می گردد و این خود (حتی بدون وجود پرده بکارت) آمیزش جنسی دردناک را رقم خواهد زد.

ممكن است مرد در چند شب اول انگشت خود را با پوشش کاندوم ، در مهبل فرو کرده و دختر را تحریک کند … با این عمل در بسیاری از موارد دختر آمادگی بیشتری برای پذیرفتن آلت تناسلی پیدا می کند. گفته می شود که یک فشار مختصر برای پاره کردن بکارت های معمولی کافی است.

بهترین پوزیشن برای نخستین نزدیکی :
برخی توصیه می کنند که زن بدون لباس زیر در وضعیت قراردادی قرار بگیرد ولی پاهایش بطرف بالا برده شود و بر شانه های مرد تکیه کند، در اینحال البته دهانه مهبل تا حد ممکن باز می شود ولی مهبل کوتاه می گردد و اگر آلت زیاد در مهبل نفوذ کند، درد، نه به خاطر پارگی بکارت بلکه به سبب کشش مهبل پیدا می شود.

اگر مرد در چنین وضعیتی کنترل دخول را کاملا بدست داشته باشد، روش پسندیده و مقرون به موفقیتی است. پس از پایان نخستین نزدیکی ، زن علاوه بر آنکه با دستمال کاغذی یا (Pad) خون جاری شده را پاک می کند، دو پای خود را محکم بهم نزدیک می نماید و تا مدتی در همین وضعیت باقی میماند تا خونروی محل پارگی قطع گردد. برای آنکه نزدیکی های چند روزه اول ازدواج دردناک نباشد و آلت تا ته مهبل نفوذ نکند زن می تواند پس از آنکه مرد به دخول اقدام کرد پای خود را صاف کند و بهم بچسباند بطوری که پاهای مرد در طرفین پاهای زن قرار بگیرد. با این ترتیب آلت فقط تا چند سانتيمتر جلوی مهبل فرو می رود.

برای کاستن درد نخستین نزدیکی استفاده از کرم های بیحس کننده و نیز روغن های مرطوب و لغزان کننده مهبل ( وازلین و غیره) توصیه شده است ليكن معمولا لزومی به استفاده از آنها پیدا نمی شود.

 

 

منبع:راستینه