لباس‌های خدمت یکدست سفید ویژه پرسنل بیمارستانی که این زوج پرستار بر تن کرده‌اند جای لباس عروس و داماد را گرفته‌ و لبخند تازه عروس و داماد نیز پشت ماسک‌های اجباری سفید رنگ آن‌ها پنهان شده است.

سپیده نادری پرستار تازه عروسی است که تاج گل عروسی‌اش روی لباس ویژه بخش کرونای او که لباس خدمتش است جا خوش کرده و همه چیز مراسم عقدش از لباس تا میهمان‌های مراسم او با دیگران تفاوت‌های جالبی دارد.

به گفته این تازه عروس، برگزاری مراسم جشن و شادی با توجه به شرایطی که بیماری کرونا برای مردم ایجاد کرده است، به نوعی خودخواهی بوده و من و همسرم نیز نتوانستیم به این موضوع بیتفاوت باشیم و بر همین اساس اینگونه در بیمارستان و محل کارمان پای سفره عقد نشستیم.

این پرستار تازه عروس گفت: من هم مثل دیگر دختران جوان آرزوی بر تن کردن لباس عروس داشتم اما به دلیل اهمیت سلامتی مردم برای من و همسرم ، تصمیم گرفتیم تا با سادگی و شکلی دیگر زندگی مشترک خود را آغاز کنیم.

او افزود: پوشیدن لباس عروس ذوق خاص خود را دارد اما  این لباسی هم که من و همسرم  برای نشستن کنار سفره عقد بر تن کردیم برای ما مقدس و دوست داشتنی است و ترجیح ما در نهایت بر این شد که با لباس خدمت این خاطره را ماندگار کنیم.

نادری یادآور شد: ما دوست داریم در همه حالی به ویژه در موقع شادی ما، مردم کنارمان باشند و این حس خوب را با هم به شادی بنشینیم و جوانان عزیزی که در آستانه ازدواج قرار دارند باید به خاطر داشته باشند که مبادا شیرینی کنار همدیگر بودن را به بهانه‌های مختلف از دست بدهند.

برای حفظ سلامتی مردم از ذوق خود گذشتیم

اقدام پسندیده زوج پرستار اهوازی آدم را به یاد فداکاری همشهریان آن‌ها در دوران دفاع مقدس می‌اندازد که همه مردم در غم و شادی یکدیگر شریک بودند و شانه به شانه هم از مشکلات عبور کردند.

سامان دارابی پرستار تازه داماد این جشن عقد متفاوت گفت: ما هم دوست داشتیم مثل همه جوان‌هایی که پیش از بیماری کرونا برای ازدواج خود جشن گرفتند، مراسمی برگزار کنیم و در کنار خانواده و دوستان خود یکی شدن دلهایمان را جشن بگیریم اما بیماری کرونا این فرصت را از ما سلب کرد.

او افزود: من و همسرم ۲۸ سال سن داریم و همان ذوق هیاهوی جشن عقد و عروسی که دیگر جوانان دارند، ما هم داشتیم اما ماجرای فوت بسیاری از هموطنانمان بر اثر ابتلا به این بیماری و ارزشمند بودن جان عزیزان خود تصمیم گرفتیم اینگونه پای سفره عقد بنشینیم.

تلخ و شیرین خاطرات زوج پرستار

این پرستار بیان کرد: یکی از تلخ‌ترین خاطرات من و همسرم در دورانی که همزمان با شیوع بیماری کرونا در بیمارستان مشغول به کار هستیم فوت دردناک و غم‌انگیز هموطنانی بود که به چشم خود دیدم و این بیماری عزیزان و نزدیکان بسیاری را تا کنون داغدار کرده است.

دارابی همچنین اضافه کرد: ماجرای تلاش ما در کنار سایر همکاران مدافع سلامت خود برای بازگرداندن زندگی و دوباره نفس کشیدن بیماران و جلوگیری از فوت آن‌ها از شیرین‌ترین خاطرات این روزهای خدمت ما به شمار می‌رود.

این پرستار جوان یادآور شد: من و همسرم تصمیم داشتیم که در صورت بهبود شرایط جامعه و رهایی مردم از بیماری کرونا، مراسم جشن برگزار کنیم اما با حاد شدن شرایط، دلمان نیامد همکاران خود را تنها بگذاریم و خدایی ناکرده جشن ازدواج ما موجب گسترش بیماری و در نهایت ابتلای آنها شود.

دارابی تصریح کرد: بر خلاف میل خودم و همسرم که دوست داشتیم آغاز زندگی مشترک ما با جشن و پایکوبی همراه باشد اما نتوانستیم خودمان راضی کنیم که استرس و فشار کاری همکاران خود را نادیده بگیریم و توصیه‌هایی  را که برای مردم داریم، خودمان مراعات نکنیم.

او با درخواست ازعموم مردم برای همراهی کادر درمان برای جلوگیری از گسترش بیماری کرونا تاکید کرد: رعایت نکات بهداشتی و پرهیز از برگزاری تجمعات و مراسم مختلف تنها راهی است که خستگی مدافعان سلامت را از تنشان بیرون می‌کند و به دنبال آن جامعه روبه بهبودی خواهد رفت.

این پرستار در ادامه به شرایط سختی که کادر درمان در این دوران در آن قرار دارند اشاره کرد و گفت: اگه هدف زوج‌های جوان که در این شرایط میخواند با هم ازدواج کنند، یکی شدن است باید در نظر داشته باشند که مبادا به قیمت شادی چند ساعته خود، موجبات ناراحتی و بیماری دیگران و عزادار شدن آن‌ها را فراهم کنند.

دارابی همچنین اضافه کرد: در شرایط فعلی باید سطح توقعات خود را کاهش دهیم و بپذیریم که نمی‌شود با به خطر انداختن جان سایر مردم تنها به شادی خود فکر کنیم و زحمات شبانه‌روزی و بی‌دریغ مدافعان سلامت را نادیده بگیریم.

جشنی به قیمت جان میزبان و میهمان 

شادی و یکی شدن متفاوت این زوج پرستار الگوی خوبی برای همه آن‌هایی است که درصدد برگزاری مراسم عقد و عروسی حتی به صورت مخفیانه و پنهانی هستند و یا شروع زندگی مشترک خود را به بهانه فراهم نبودن شرایط برگزاری جشن به تعویق می‌اندازند.

روزهای سخت کلنجار رفتن با بیماری منحوس کرونا هم می‌گذرد و روزی دوباره مراسم جشن و شادی در جای جای این دنیا برپا می‌شود و ای کاش رفتار امروز ما طوری باشد که آن روز حسرت بی ملاحظگی و جای خالی عزیزان خود را نخوریم.

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان