محمد توکلی، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در یادداشتی با عنوان «اگر ایشان نمی‌گفت…» درباره‌ی واکنش مداحان به سخنان اخیر رهبری نوشت:

عزاداری محرم و شیوع کرونا؛ موضوعی که مدتی‌ست بسیار از آن گفته می‌شود. گروهی خواهان تعطیلی آن هستند و بر این باورند که تجمعات عزاداری سبب گسترش یافتن ویروس کرونا و افزایش خسارات ناشی از آن می‌شود، گروهی دیگرمعتقدند که عزای حسینی (ع) ماجرایی جدا از حساب و کتاب‌های دنیوی‌ست و نباید مانع و محدودیتی بر سر راه عزاداران قرار داد، و گروه سومی نیز هستند که از لزوم عزاداری با حفظ پروتکل‌های بهداشتی سخن می‌گویند؛ این گروه سوم که در تصویر ارائه شده از سوی رسانه‌های رسمی اکثریت را تشکیل می‌دهند طیف مختلفی از راه‌حل‌های شدنی و نشدنی برای هم‌کناری عزاداری و جلوگیری از شیوع ویروس را تا امروز ارائه کرده‌اند. بنا بر آنچه از سوی مسئولان اعلام می‌شود هم ظاهرا تعدادی از همین راه‌حل‌ها هم در عزاداری‌‌ها اجرایی می‌شود و محرم۹۹ با شکل و شمایل اندکی متفاوت از گذشته، برگزار خواهد شد.

برای پاسخ به این پرسش که نتیجه‌ی چنین تصمیمی چه خواهد شد باید کمی صبر کرد و شیوه‌ی عمل مسئولان مساجد، حسینیه‌ها و هیئات را در اجرای پروتکل‌های بهداشتی اعلام شده مشاهده کرد اما بدیهی‌ست که اگر آنچه در دهه‌ی اول محرم رخ دهد همان باشد که در مراسم دعای عرفه – که مراسمی قابل کنترل‌تر و محدودتر است – شاهد بودیم نتایج خوشایندی به همراه نخواهد داشت.

اما آنچه بهانه‌ی نوشتار پیشِ رو است به واکنش مداحان و سخنرانان به سخنان اخیر رهبری در عید قربان بازمی‌گردد. سخنانی که در بخش کوتاه پایانی آن همگان به رعایت دستورات ستاد ملی مقابله با کرونا در مراسم‌های عزاداری محرم فراخوانده شدند. ساعتی پس از این سخنرانی بود که مداحان، سخنرانان و مسئولان هیئات مذهبی در مصاحبه‌هایی به شکل زنجیره‌ای به سخنان رهبری درباره‌ی فصل‌الخطاب بودن تصمیمات ستاد ملی مقابله با کرونا «لبیک» گفتند و تاکید کردند که بر مبنای تصمیمات این ستاد عمل خواهند کرد. نکته‌ی جالب توجه و طنزآمیز ماجرا هم اینجا بود که گروهی از این لبیک‌گویان همان‌هایی بودند که ۲۴ ساعت قبل از این سخنرانی و با وجود دستور صریح وزارت بهداشت مبنی بر ممنوعیت برگزاری مراسم دعای عرفه در نقاط قرمز، نارنجی و زرد این مراسم را برگزار کرده بودند!

پرسش اساسی دراین ارتباط آن است که اگر رهبری نظام به هر دلیلی درباره‌ی این موضوع سخنی نمی‌گفتند آیا این حضرات مداح و سخنران که اغلب مدعی دانش دینی هم هستند متوجه نمی‌شدند که برای انجام مستحبی همچون عزاداری محرم، نباید واجبی مثل حفظ جان دیگران را ترک و مرتکب حرامی همچون به خطر انداختن حیات مردم شد؟! آیا این مدعیان ارزش‌های دینی و احیای شعائر مذهبی از این بدیهی‌ترین قواعد فقهی مبنی بر حفظ جان انسان‌ها هم بی‌خبر هستند؟!

به نظر می‌آید که با مشکلی بزرگتر روبرو هستیم و به سادگی می‌توان این موضوع را به مسائلی دیگر نیز تعمیم داد. مدعیان ولایت‌پذیری در بسیاری از موضوعات اساسا تعقل را به کناری می‌نهند و تنها چشم به سخن رهبری دارند تا در جزیی‌ترین مسائل نیز خود را (حداقل در مقام سخن و ادعا) بر مبنای آنچه از «بالا» گفته شده تنظیم کنند. این تعطیلی عقل که یادآور عقاید برخی فرقه‌های اسلامی، چه در تشیع و چه در میان اهل سنت هم است سبب آن می‌شود که: اولا مقامات عالی نظام بر خلاف آنچه بر مبنای قانون اساسی بر عهده‌شان گذاشته شده در جزیی‌ترین مسائل نیز وارد شوند، ثانیا سبب تحدید بیش از پیش بیان دیدگاه‌ها و اظهارنظر آزاد می‌شود و ثالثا امکان نقد و نظارت مردمی بر ارکان قدرت که به گفته امام اول شیعیان «وظیفه‌ی شهروندان و حق حاکم» است را کاملا سلب می‌کند.

انتهای پیام