به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ در برخی از بیماریهای عفونی واگیر و در مراحل بسیار شدید بیماری، در صورت آسیب جدی به اندامها ممکن است عوارض پایدار و گاها دائمی بهوجود آید برای مثال بیماری سل میتواند با آسیب رساندن به ریهها عوارضی دائمی (آسم و غیره) برای فرد به همراه داشته باشد.
اگر چه هنوز دایره اطلاعات ما درباره بیماری کووید 19، خصوصاً در زمینه تاثیرات طولانیمدت آن، بسیار ناقص است اما شواهد علمی نسبتاً مناسبی برای پاسخ به این سوال که آیا عفونتها میتوانند تبعات و عوارض دائمی داشته باشند یا خیر، موجود است.
با توجه به شواهد موجود، بیماری کووید 19 میتواند باعث آسیب جدی به برخی اندامها شود. سندرم زجر حاد تنفسی زمانی رخ میدهد که مایع به دلایل مختلف از مویرگها وارد کیسههای هوایی شده و امکان دریافت اکسیژن ریه را کاهش دهد. بیمارانی که دچار سندرم زجر حاد تنفسی میشوند به احتمال زیاد دچار عوارض دائمی یا طولانی مدت میشوند.
آسیبهای شدیدی که این ویروس میتواند به ریه برساند موجب اختلال در عملکرد ریه مانند کاهش ظرفیت و مشکل در جذب اکسیژن میشود و در نتیجه بقیه اندامها نیز تحت تاثیر این ویروس قرار میگیرند. از همین رو پس از بهبودی از این بیماری ممکن است اندامهایی مانند قلب، کلیهها، مغز و حتی رگها دچار مشکلاتی بشوند. از جمله تاثیراتی که این بیماری میتواند بر قلب در حین بیماری و پس از ابتلا داشته باشد، میتوان به سکته (5 درصد موارد)، آمبولی (23 تا 30درصد موارد) و لخته شدن خون اشاره کرد. همچنین در اثر فشاری که در طول این بیماری به قلب وارد میشود ممکن است آسیبهای جدی به عضله قلب وارد شود؛ علاوه بر موارد ذکر شده آسیبهای دیگری نیز بیان شدهاند که لازم است تحقیقات بیشتری بر روی آنها صورت گیرد و زمان بیشتری از بهبودی بیماران بگذرد.
بهطور کلی بر اساس برخی مطالعات شاخصهای بیولوژیک، برخی افراد بهبود یافته از این بیماری حداقل به مدت طولانی به حالت طبیعی بر نمیگردند همچنین سلامت روان افرادی که در اثر ابتلا به کووید 19 در بخش مراقبتهای ویژه بستری شدهاند در معرض خطراتی نظیر افسردگی، اضطراب، استرس و سندرم استرس پس از حادثه قرار میگیرد.
براساس شواهد موجود ابتلا به بیماری کووید19در برخی از موارد میتواند پیامدهای طولانی و دائمی زیادی داشته باشد؛ این پیامدها شامل آسیب به ریهها، آسیب به قلب و اختلالات روانی است.
انتهای پیام/
∎
نظر شما