اعتمادآنلاین| از بدو شکلگیری عراق جدید از سال 1382 یعنی 2003، همکاریهای میان دو کشور ایران و عراق به سمت یک رابطه راهبردی در حرکت بود. در طول 17 سال گذشته هر روز شاهد گسترش همکاریهای دو کشور در همه زمینهها هستیم. اگرچه برخی طرفها تلاش میکنند تا خللی در روابط تهران و بغداد ایجاد کنند، اما به دلیل منافع مشترک، تهدیدهای مشترک و ظرفیتهای گسترده همکاری که میان دو همسایه وجود دارد، در کنار عزم و اراده رهبران دو کشور برای همکاری، هیچ عاملی نمیتواند مانع و رادع همکاریهای رو به گسترش دو کشور ایجاد کند. سفر مقامهای ارشد دو کشور و تبادل هیاتهای بلندپایه سیاسی و اقتصادی میان دو کشور در چارچوب تقویت این همکاریهاست.
سفری که محمد جواد ظریف، وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران در چند روز گذشته به عراق داشت و سفری که مصطفی کاظمی نخستوزیر عراق، روز گذشته به تهران داشت، در موضوع همکاریهای دو کشور است. اینکه گفته میشد این سفر با هدف میانجیگری در مسائل میان ایران و عربستان انجام میشود، چندان صحیح نیست. هدف از این سفرها و رفت و آمدها این است که موانع موجود جلوی اجرای توافقهای قبلی برداشتهشود و گامهای اجرایی برای عملی کردن موافقتنامههای پیشین برداشتهشود و زمینههای جدید همکاری را تعریف کنند. شرایط امروز عراق در حوزه مشکلات اقتصادی، امنیتی و معضل کرونا که مشکلی برای کل کشورها و بشریت است، به اضافه مطالبات گسترده مردم عراق و مشکلاتی که در زیرساختهای این کشور وجود دارد، ضرورت همکاریهای دو کشور را بیشتر از هر زمان دیگری نشان میدهد. واقعیت میدانی نشاندهنده همین ضرورت است. بر خلاف همه شعارهایی که برخی کشورها از جمله عربستان سعودی دادهاند، نه عملکردشان در چارچوب منافع ملی و مصالح مردم عراق بوده است و نه اقداماتشان در راستای امنیت و ثبات منطقه. حکام عربستان سعودی تا به امروز همه ظرفیتهای خودشان را به کار گرفتهاند تا مانع از این شوند که عراق جدید بر مبنای دموکراسی و مردمسالاری بتواند اداره کشور و حفظ تمامیت اراضی خود را استمرار دهد. چرا که یک عراق مردمسالار و دموکراتیک فینفسه برای نظامهایی که دیکتاتور، مستبد و فاقد گردش قدرت هستند و ساختار موروثی دارند، تهدید محسوب میشود. سفرهای این روزهای مقامهای دو کشور، در چارچوب تقویت همکاریها است.
خیلی صریح و روشن میتوان بر این موضوع تاکید کرد که آنچه میتواند بر ثبات، امنیت، رونق، استقلال و حاکمیت ملی عراق اثر مثبت داشتهباشد در سایه تکیه دولت عراق بر مردم و نهادهای مردمی از جمله حشدالشعبی و گروههای مقاومت و همکاری همهجانبه با همسایگان از جمله جمهوری اسلامی ایران قابل دستیابی است. این تجربه همه دوران است، چه در دوران حاکمیت بعث که جنگ تحمیلی علیه ایران رخ داد، چه در دوران اشغال عراق و چه امروز که نظامی مردمسالار در عراق شکل گرفته است، تنها کشور و ملتی که همواره حمایت و کمک کرده و حامی مردم و مطالبات و منافع ملت عراق بوده، جمهوری اسلام ایران و مردم شریف و مومن ایران بودند.
تکیه دولت عراق، به مردم خود این کشور میتواند مسیر موفقیت را در این کشور هموار کند. طبیعتا دولتی در عراق موفق خواهد شد که به نیروهای مردمی، از جمله حشدالشعبی که با پدیده تروریسم و داعش جنگیدند، تکیه کند، گوشش به مرجعیت باشد و رابطهاش را با کشورهایی مانند جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت تقویت کند. این راه موفقیت و ثبات و امنیتی است که پیش روی دولت عراق است.
اینکه سیاست خارجی دولت عراق بر پایه تقویت و استحکام رابطه با کشورهای منطقه و کشورهای همسایه است، سیاست کاملا درستی است. اما آنچه تجربه نشان داده است، این بود که حکام کشورهایی مانند عربستان سعودی در جهت خدمت به مصالح و منافع مردم عراق عمل نمیکنند. شاید آنها شعار بدهند که عراق یک کشور عربی و همسایه عربستان است و ادعا کنند که از جهت عربی بودن عراق آمادهایم که در سازندگی این کشور کمک کنیم، اما سابقه کار آنها و تجربه 17 ساله نشان داده است که حکام سعودی هیچگاه در جهت مصالح مردم عراق و دولت برخاسته از اراده مردم عراق حرکت نکردهاند. این مختص کشوری همچون عربستان سعودی نیست و کشوری همچون امریکا هم به عنوان یک اشغالگر همچنان نیروهای خود را در عراق نگه داشته است و پارلمان عراق حکم بر خروج آنها را صادر کرده است. اینکه مصطفی کاظمی تصمیم گرفتهبود به عربستان سعودی سفر کند و در آینده هم سفری به امریکا داشتهباشد، طبیعی است. چرا که بغداد در هر صورت خواهان گسترش همکاریها است، اما عملکرد عربستان سعودی و امریکا، همواره در نقطه مقابل منافع مردم و کشور عراق بود.
منبع: روزنامه اعتماد
نظر شما