اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده- ویروس کرونا مبنای بسیاری از مطالعات تازه در جهان شده است. بر اساس مطالعه جدیدی که سارا باربر، محقق علوم روانشناسی و پیری‌شناسی در دانشگاه دولتی جورجیا، انجام داده این احتمال وجود دارد که پیرمردها بیش از دیگران به ویروس کرونا مبتلا شوند زیرا این افراد نسبت به زنان همسن خود یا دختران و پسران جوان‌تر کمتر نگران ویروس کرونا هستند.

اعتمادآنلاین به نقل از «Science Daily» گزارش می‌دهد که این مساله مهمی است زیرا در حال حاضر مردان مسن بیشتر در معرض خطر عفونت‌های شدید یا کشنده مرتبط با کووید-19 هستند. داده‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها نشان می‌دهد میزان مرگ و میر ناشی از ابتلا به ویروس کرونا با افزایش سن بیشتر می‌شود و مردان بیش از زنان در معرض خطر قرار دارند.

برای آزمایش میزان نگرانی و انجام رفتارهای پیشگیرانه باربر به اتفاق هیونجی کیم، دانشجوی دکتری روانشناسی در ایالت جورجیا، پرسشنامه آنلاینی را با ارزیابی میزان ادراک از کووید-19 و تغییرات رفتار مردم ارائه کردند. مجله Gerontology نتایج این مطالعه را به چاپ رساند.

باربر می‌گوید این مساله به درستی اثبات شده که نگرانی محرک اصلی برای ایجاد تغییرات در رفتارهای بهداشتی مردم از جمله تولید انگیزه در افراد برای انجام مراقبت‌های بهداشتی پیشگیرانه‌ای همچون تغذیه سالم، ورزش و غربالگری به‌موقع است. به طور کلی، نگرانی با افزایش سن شروع می‌شود و در بین مردان پایین‌تر از زنان است.

او توضیح می‌دهد: «نه تنها اشخاص مسن در زندگی روزمره احساسات منفی کمتری از خود نشان می‌دهند، آنها همچنین از پس حوادث طبیعی و حملات تروریستی کمتر علائم PTSD (اختلال استرس بعد از حادثه) دارند.»

باربر می‌گوید ممکن است بروز این مساله به این دلیل باشد که افراد مسن دارای استراتژی‌های بهتری برای مقابله با مشکلات هستند که شاید آن را از طریق تجربه به دست آورده باشند، بنابراین می‌توانند پاسخ‌های عاطفی خود را بهتر اداره کنند. باربر با علم به این موضوع که افراد مسن‌تر کمتر نگران می‌شوند، مطالعه‌ای انجام داد تا ببیند چگونه این امر در پاسخ به برخورد با ویروس کرونا موثر واقع می‌شود.

باربر ادامه می‌دهد: «نگران نبودن در شرایط عادی چیز خوبی است. اگر نگران زندگی نباشید، زندگی روزمره شادتری خواهید داشت. با وجود این، در مورد کووید-19، فکر می‌کنیم نگرانی کمتر به معنای انجام ندادن نکات بهداشتی و تغییرات رفتاری در مواجهه با ویروس باشد.»

روز 11 مارس بود که بیماری کووید-19 بیماری همه‌گیر شناخته شد و پرسشنامه از 23 تا 31 مارس به مردم داده شد. تغییرات گسترده رفتاری از جمله آغاز قرنطینه در خانه و رعایت فاصله اجتماعی در آن زمان در حال وقوع بود.

همه شرکت‌کنندگان در ایالات متحده زندگی می‌کردند و در درجه اول قفقازی بودند و حداقل تحصیلات دانشگاهی داشتند. شرکت‌کنندگان در سنین 18 تا 35 سال یا 65 تا 81 سال بودند که 146 نفر جوان‌ و 156 سالمند در آن شرکت داشتند.

میزان درک مردم از کووید-19 با پرسشنامه ارزیابی شد؛ سوالاتی از جمله اینکه آیا پاسخ‌دهندگان فکر می‌کنند افراد نسبت به تهدید کووید-19 بیش از حد واکنش نشان می‌دهند و اینکه آیا خطر آن مشابه آنفلوانزاست یا خیر. این تحقیق همچنین میزان نگرانی مربوط به کووید-19 را ارزیابی کرد و پرسیده شد که آیا شرکت‌کنندگان نگران ابتلا به ویروس، مرگ در نتیجه آن، ابتلای یکی از اعضای خانواده، اختلال در شیوه زندگی، بیمارستان‌های شلوغ، رکود اقتصادی، کاهش درآمد شخصی یا خانوادگی، فروشگاه‌هایی که از مواد غذایی یا دارویی خالی شدند بوده‌اند.

این پرسشنامه تغییرات رفتاری‌ای را که خطر ابتلا به ویروس را کاهش می‌دهد ارزیابی می‌کند: شست‌وشوی بیشتر دست‌ها، زدن ماسک، معاشرت نکردن، نرفتن به مکان‌های عمومی، گذراندن یک قرنطینه کامل یا مراقبت بیشتر با یک رژیم متعادل و خرید مواد غذایی یا داروهای اضافی و...

باربر می‌گوید، جای تعجب نیست که بیشتر شرکت‌کنندگان دست‌کم نسبتاً نگران کووید-19 بودند و فقط یک فرد، یک مرد مسن، اصلاً نگران نبوده است. همچنین همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، نگرانی به رفتارهای محافظتی تبدیل می‌شود: بیش از 80 درصد از شرکت‌کنندگان گزارش دادند که مکرراً دستان خود را می‌شویند، به پاکیزگی بیشتر اهمیت می‌دهند، دیگر با کسی دست نمی‌دهند و به مکان‌های عمومی نمی‌روند. همچنین گزارش دادند که بیش از 60 درصد از شرکت‌کنندگان اصلاً با دیگران معاشرت نمی‌کنند. شرکت‌کنندگانی که بیش از همه نگران کووید-19 بودند نیز به احتمال زیاد این تغییرات رفتاری را انجام داده‌اند.

این مردان در مقایسه با سایر شرکت‌کنندگان بیشتر افراد پیری بودند که کمتر نگران بودند به کووید-19 مبتلا شوند و کمترین تعداد تغییر رفتار را داشتند. این مردان مسن نسبتاً کمتر ماسک می‌زدند، اما به صورت خود دست نمی‌زدند.

باربر عقیده دارد که نباید در مردان مسن‌تر نگرانی ایجاد کرد. او فکر می‌کند باید به این افراد کمک کرد تا درک بهتری از موضوع پیدا کنند. او می‌گوید: «مطالعه ما نشان داد در مردان مسن درک دقیق از خطر و همچنین نگرانی برای پیش‌بینی رفتارهای پیشگیرانه هر 2 با هم موثر بوده است.»

اگر مردان پیرتر آموزش بهتری راجع به ویروس ببینند، ممکن است حتی اگر احساس نگرانی نکنند، رفتارهای محافظتی را رعایت کنند. او همچنین خاطرنشان می‌کند که این نظرسنجی بلافاصله پس از اعلام این بیماری همه‌گیر صورت گرفته است و همه ما امیدواریم درک دقیق‌تری از خطر داشته باشیم. باربر می‌گوید در هر صورت مردان مسن برای ارزیابی خطر و رفتارهای پیشگیرانه نیازمند کمک اعضای خانواده یا پزشکان هستند.