بهمن سال گذشته برخی از گروه‌های متقاضی شرکت در جشنواره تئاتر فجر به دلیل سوگواری آن زمان، ترجیح دادند در این دوره جشنواره شرکت نکنند. به تازگی اعلام شده یکی از انصراف‌دهندگان از فجر که جوانی است مشهدی به نام مسعود حکم‌آبادی به سه سال زندان محکوم شده است. این جوان که تهیه‌کننده تئاتر است، قرار بود از مشهد در جشنواره تئاتر فجر شرکت کند.

بعد از اعلام حکم او، محمد رحمانیان در حمایت از این هنرمند یادداشتی را در اختیار خبرگزاری ایسنا گذاشته است که در ادامه می‌خوانید:

"در خرداد ۱۳۹۱، در یادداشتی با عنوانِ "چشمه و آبِ گِل­آلود" نوشتم: ...یک سالی است که مشغول تحقیق و پژوهش برای نوشتن نمایش‌نامه‌ی "صدّام" هستم و گمان می‌کنم، برای تکمیل تحقیقاتم به زمانی بیش از این نیاز دارم. در طول پژوهش‌هایم به دورنمایی دست یافته‌ام از خون‌ریزترین حاکم مستبد همه‌ی دوران‌ها. اما در طی نگارش نمایش‌نامه با خود عهد بسته‌ام کوچک‌ترین توهینی به این شخصیت و همفکرانش روا ندارم و بی‌هیچ داوری به نوشتن یافته‌هایم بنشینم. در مورد پرسوناژی صحبت می‌کنم که نیم‌میلیون از مردان و زنان سرزمینم را به خاک‌وخون کشاند، و به همین اندازه مجروح و معلول و اسیر و مفقودالاثر، ارمغان هشت سال جنگی بود که بر ما تحمیل کرد. از تعداد آوارگان عدد صحیحی در دست نیست، همین‌طور میزان فجایع نسل‌کشی و استفاده از سلاح‌های شیمیایی. ارقامی که از خسارات اقتصادی حکایت می‌کنند بهت‌آور و حیرت‌انگیزند. و خسارات اجتماعی در حساب نمی‌گنجند. با همه‌ی این‌ها، نمایش‌نامه‌ی طولانی "صدّام" را می‌نویسم ــ با زمان تقریبی چهار ساعت ــ بی‌هیچ پرخاش و توهین و اسائه‌ی ادبی. اساساً من نمایش‌نامه‌نویس شدم تا به کسی توهین نکنم. پس چگونه ممکن است... بگذریم.

در خرداد ۱۳۹۹ دوباره می­‌نویسم: ما نمایشنامه‌نویس و کارگردان و بازیگر و منتقد تئاتری شدیم تا به کسی توهین نکنیم. زبان ما زبان نقد و گفتگو و تحلیل و کارشناسی ­است.اگر قرار به توهین بود اصلاً چرا سراغ تئاتر آمده‌­ایم؟ در زمستان ۱۳۹۸ بودند هنرمندانی که به دلیل سوگواری نخواستند در هیچ جشن و جشنواره‌ای شرکت کنند. طلایه‌­دار این هنرمندان استاد مسعود کیمیایی بود، و مسعود حکم‌­آبادی یکی از انصراف‌دهندگان از شرکت در جشنواره. تهیه­‌کننده‌­ای که سال ۱۳۹۷ با نمایش "دریاچه‌­ی قو" به کارگردانی استاد رضا صابری بیشترین جوایز ِسی و هفتمین جشنواره‌­ی تئاتر فجر را دریافت کرده بود. جوانی که هرگز نه او را از نزدیک دیده­‌ام و نه هم­‌سخن شده‌­ام، اما می­‌دانم از اهالی تئاتر مشهد است و ادامه‌­ی نسلی از هنرمندان تئاتر این شهر؛ از داریوش و انوشیروان ارجمند گرفته تا رضا  و داوود کیانیان. از خود می‌­پرسم چگونه ممکن است کسی از نسل این بزرگان به جای نقد و تحلیل، از در توهین درآید و بی‌حرمتی!؟...و هر بار به این نتیجه می‌­رسم نکند حکمِ قضایی او حاصل یک سوءتفاهم باشد و نیازمند بازنگری؟ چرا که همچنان معتقدم ما به تئاتر آمده­‌ایم تا درهای توهین و بی‌­حرمتی را ببندیم و پنجره‌­های گفتگو و مفاهمه را بگشاییم. آرزویم آزادی اوست، در این روزها که بیش از پیش به همدلی و محبت نیازمندیم. در روزهایی که دلشکسته­‌ایم از فقدان بزرگمرد تئاتر ایران ـ محمدعلی کشاورز ـ با خبر آزادی مسعود حکم‌­آبادی، تئاتر ایران را شادمان سازید."