حجت الاسلام احمد حیدری در یادداشتی در حاشیه سخنان حجت الاسلام کاظم صدیقی در یک برنامه تلویزیونی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

گروهی از عالمان دین که غالبا منصوب و منسوب به ولی فقیه هستند و در تعریف و تمجید از ایشان در مظانّ تهمت [تهمت دنیاگرایی و چاپلوسی و جلب توجه به خود و …]؛ گاه و بیگاه سخنانی بر زبان می‌رانند که نه تنها به سود رهبری و جایگاه ایشان نیست بلکه به یقین ضربه‌زننده است. هنوز طنین سخنان آقای سعیدی تولیت آستان حضرت معصومه و امام جمعه قم که گفت «رهبری در هنگام تولد «یا علی» گفت»؛ از گوش‌ها نرفته که آقای صدیقی امام جمعه تهران در شبکه قرآن سیما اظهار می‎دارد: «عالم ابوالشهیدی موفق به تشرف به حضور امام زمان (عج) می‌شود و درباره مقام معظم رهبری می‌پرسد و می‌شنود: «ایشان از ما هستند، سلمان منا اهل البیت» بعد می‌گوید: این جریان مرا شارژ که رهبری، از قماش حضرت است، جنس و گوهرشان پاک است».

در همین راستا صدا و سیما یا مطبوعات مرتزق از بیت‌المال هم تلاش می‌کنند با نقل سخنان شخصیت‌های معروف جهان در باره رهبری و …، ایشان را شخصیتی ویژه و منحصر به فرد و غیر قابل قیاس جلوه دهند. به کرّات یادآور شده‌ام «مقام رهبری و ولایت» لازم است محبوب باشد و بماند و هر تلاش صحیحی در راستای تعالی این محبوبیت، ارزشمند و شایسته تقدیر است ولی آیا صرف انتساب به آسمان برای پیامبران یا صِرف انتساب به رسول خدا(ص) برای امامان محبوبیت آورد تا انتساب به امام زمان برای ولی فقیه محبوبیت بیاورد؟ و اصرار بر آن مفید باشد؟ با این که بر صحت این نقل‎ها نقدهای اساسی وارد است ولی ما فرض می‌کنیم همه این نقل‌ها درست، ولی آیا برای محبوب شدن و ماندن ولی فقیه کافی است؟

چند سال پیش در مقاله «ولایت فقیه و شتر صالح دو موهبت الهی» [با این عنوان در اینترنت در دسترس است] یادآور شدم که صالح پیامبر با عناد قومش مواجه شد و در جواب تقاضای آیت‌خواهی آنان، شتری با بچه‌اش را از دل کوه بیرون آورد و این شتر باعث رونق دعوت صالح شد به گونه‌ای که مخالفان صالح، چاره‌ای جز پی‌کردن و کشتن شتر ندیدند! (شعراء ۱۵۷-۱۵۵؛ قمر ۲۹-۲۷ و …) چرا این شتر باعث رونق دعوت صالح شد؟ آیا فقط به این جهت که خدایی بود و به اراده خدا از دل صخره بیرون آمده بود؟ اگر در آیات ناظر به این واقعه دقت کنیم جواب آشکار می‌گردد. بنا بر آیات، آب قریه صالح بین مردم و این شتر تقسیم شد، یک شبانه روز برای مردم و یک شبانه روز برای شتر! تا اینجا با آمدن شتر حق مردم کم شده و این شتر باید باعث افول دعوت صالح شود زیرا مردم از معجزه صالح که سهمشان را کم کرده، باید متنفّر گردند و خدایی بودنش هم باعث نمی‌شود کم شدن بهره دنیایی خود را نبینند؛ پس چرا این شتر باعث رونق دعوت صالح شد؟ زیرا شتر با خوردن همه آب چشمه، آن قدر شیر می‌داد که همه مردم قریه را آن روز سیر می‌کرد و شیر شتر، نان و آبشان بود و علاوه می‌توانستند برای روز بعد هم بردارند به عبارت دیگر تا آن روز مردم آب چشمه را داشتند ولی نان را باید خود تهیه می‌کردند ولی از آن روز که شتر آمد، هم آب مردم تأمین شد و هم نانشان و این بود راز محبوبیت شتر صالح که دشمن را به پی‌کردنش واداشت.

ولی فقیه آسمانی باشد و منصوب امام زمان و از اهل بیت، یا زمینی باشد و منتخَب خود مردم؛ اگر مدافع حقوق مردم باشد و در دوران زعامتش مردم بالعیان ببینند حقوقشان و دنیایشان بهتر و کریمانه‌تر از گذشته و از دیگر دولت‌ها اداره می‌شود، به طور طبیعی محبّ او می‎گردند و او و حکومتش محبوب می‌شود ولی اگر ببینند حقوقشان توسط نهادها و منصوبان ولی فقیه ضایع می‌گردد و دنیایشان نه بهتر از گذشته و نه بهتر از مردم سایر دولت‎ها، بلکه بسیار بدتر است، به طور طبیعی از او دور می‌شوند و او و حکومتش محبوبیت خود را از دست می‌دهد و در هر حال؛ تاکید بر آسمانی بودن و منصوب امام زمان بودن او، نه تنها بر محبوبیتش نمی‌افزاید، که در حالت دوم محبوبیت آسمان و امام زمان را هم خدشه دار می‎کند!

بنا بر آنچه گذشت، به نظر می‎رسد لازم است ضمن مواجهه کوبنده با این مدّاح‌ها و مدح‌های غلط، منصوبان و منسوبان رهبری با دفاع هر چه بیشتر از حقوق مردم و تلاش برای بالارفتن سطح زندگی دنیایی آنان، از محبوبیت رهبری پاسداری کرده و آن را ارتقا بخشند. «إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ».

انتهای پیام