سلامت نیوز: مرگ و از دست‌دادن سلامتی جسمی و روانی تنها بخشی از آثار دردناک شیوع جهانی ویروس کرونا به حساب می‌آید. به‌نظر می‌رسد آنهایی هم که در برابر کووید-۱۹ مقاوم هستند و در پی راهی برای جستن از این ویروس می‌گردند، تا مدت‌ها باید با اثرات معیشتی و فقرزای این بیماری دست‌وپنجه نرم کنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،در این بین به‌نظر می‌رسد کارگران غیررسمی آسیبپذیرترین قشر در برابر کرونا هستند. آن‌طور که پژوهش‌های سازمان بین‌المللی کار نشان می‌دهد، ۱.۶میلیارد کارگر در اقتصاد غیررسمی که نیمی از کل نیروی کار جهان را تشکیل می‌دهند، در خطر جدی فقر مطلق قرار گرفته‌اند. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز گفته است که احتمال دارد که در نتیجه شیوع ویروس کرونا در جهان ۵۰۰ میلیون نفر (کارگر و غیرکارگر) فقیر شوند.
«فقط مرگه که چاره و درمان نداره»؛ این ضرب‌المثلی است که از قدیمی‌ترها در مواجهه حوادث و اتفاقات سخت و ناگوار به آن اشاره می‌کنند؛ با اینکه کرونا این روزها به مثال نقضی برای این جمله تبدیل شده و از زمان پیدایش آن تا امروز درمان نهایی برای رفع آن کشف نشده، اما همچنان بسیاری از مردم جهان با اتکا به چنین جمله‌ها و ضرب‌المثل‌هایی امید خود را حفظ کرده‌اند.
همچنین بهبودی بیش از یک میلیون و 43 هزار نفر در بین حدود سه میلیون و 310 هزار نفر از مبتلایان به ویروس کووید-19 این امید را در آنها زنده نگه داشته تا یک روز سرتیتر «کرونا رفت» یا «درمان کرونا کشف شد» در صفحه اول روزنامه‌ها برجسته شود. در پی همین امیدواری‌هاست که همچنان درصد قابل‌توجهی از مردم جهان همچنان با جدیت، اقدامات پیشگیرانه از ابتلا به این بیماری را رعایت می‌کنند.
به هر روی، تسریع روند بهبودی بیماران و جدیت مردم جهان در مقابله با این ویروس را می‌توان به فال‌نیک گرفت. به‌هر حال بحران همه‌گیری کرونا هم دیر یا زود به نقطه پایان خود می‌رسد و سلامت عمومی جامعه از مواجهه با کووید-19 در امان می‌ماند.
اما این فقط نیمه پر این لیوان است. متاسفانه با ادامه‌دارشدن اپیدمی کرونا، پایه‌های اقتصاد جهان متزلزل شده است. هر چه دولت‌ها هم حمایت‌های معیشتی خود را به اجرا بگذارند، بازهم کرونا فقر را فرامی‌خواند. آنهایی که ثروتمند هستند، در این مدت بازار عرضه و ثروت‌اندوزی خود را از دست داده‌اند و آنهایی هم که قشر کمتربرخوردار جوامع بودند، هر روز فقر را بیشتر از گذشته با پوست و گوشت لمس می‌کنند. طبیعتا کشورهای در حال توسعه به‌دلیل کمبود منابع و ارتباطات کمتر بین‌المللی آسیب‌های بیشتری نسبت به جوامع توسعه‌یافته خواهند خورد. در میان اقشار مختلف نیز این کارگران هستند که زیرتیغ کرونا قرار گرفته‌اند.
آنهایی که نه کاری برای بیرون رفتن از خانه دارند و نه پولی برای ماندن در خانه. این افراد با اینکه همواره با مشکلات معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، اما اکنون کارد این مشکلات از گوشت گذشته و به استخوان رسیده است. در میان سه میلیارد و 300 میلیون کارگری که در جهان فعالیت دارند، این کارگران غیررسمی و روزمزد هستند که بیش از دیگران از رکود اقتصادی ناشی از کرونا آسیب می‌بینند که بازیافت‌کننده‌های زباله، دستفروشان خیابانی، گارسون‌ها، کارگران ساختمانی، کارگران حمل‌ونقل و کارگران خانگی ازجمله این گروه به‌حساب می‌آیند.
کمک مالی به ارزش 10درصد اقتصاد جهان!
اکنون که حدود دو ماه از درگیری همه کشورهای جهان با ویروس کووید-19 می‌گذرد، فراگیری رکود اقتصادی بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی را هم نگران آینده معیشتی مردم جهان کرده است. متاسفانه روند پیشرفت این بحران به‌‌گونه‌ای بوده که بسیاری از پژوهشگران آن را به‌مراتب مخرب‌تر از جنگ‌های جهانی اول و دوم می‌دانند.
در این مدت بود که قیمت نفت پایه آمریکا تا منفی 40 دلار هم پس رفت. رکوردی که پیش از این بازار جهانی طلای سیاه حتی به آن هم نزدیک نشده بود و بعید به‌نظر می‌رسد که در آینده هم تکرار شود. همچنین بورس‌های جهانی نظیر وال‌استریت بحرانی را تجربه کردند که پیش از این سابقه نداشت. حتی جنگ‌های متمادی و طولانی‌مدت هم نتوانسته بودند اقتصاد را چنین از پای درآورند.
انقلاب‌هایی هم که در طول تاریخ جهان رخ داده‌اند این‌چنین مخرب اقتصاد نبودند که این ویروس کوچک بود. حالا انقلاب ویرانگر کرونا باعث شده تا نگرانی‌های مختلفی در رابطه با گسترش فقر به‌وجود آید. به‌نظر می‌رسد فقر این مضمون مهم اجتماعی و اقتصادی که دستمایه بسیاری از اعتراضات و انقلاب‌های مردمی بوده باردیگر در حوزه جهانی رو به گسترش است. آن‌طور که آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، می‌گوید: احتمال دارد که در نتیجه شیوع ویروس کرونا در جهان ۵۰۰ میلیون نفر فقیر شوند. او در گفت‌وگو با یورونیوز درباره «نبود همبستگی کافی» با کشورهای در حال توسعه در جهان هشدار داد و خواستار ایجاد این همبستگی شد. گوترش با ذکر اینکه ابزارهای لازم برای مقابله با ویروس کرونا باید در همه‌جا و در دسترس همه باشد خواستار آماده‌سازی یک بسته کمک مالی برای تمام کشورها به ارزش حداقل 10 درصد از کل اقتصاد جهانی شد.
سازمان ملل‌متحد پیش از این شیوع ویروس مرگبار کرونا را «بدترین بحران بشری» و صندوق بین‌المللی پول آن را «وحشتناک‌تر از بحران اقتصادی دهه 30 میلادی قرن بیستم» خوانده بودند. آکسفام، سازمان مردم نهاد فعال در زمینه امدادرسانی به فقرا نیز اوایل آوریل هشدار داده بود که اگر اقدام فوری برای کمک مالی به کشورهای در حال توسعه صورت نگیرد، تبعات اقتصادی ناشی از کرونا می‌تواند نیم میلیارد نفر را به زیرخط فقر بکشاند.
راهی برای زنده‌ماندن
دیروز که روز جهانی کارگر بود، معیشت این قشر نیز مورد توجه قرار گرفت و بسیاری از سازمان‌های اقتصادی با کلیدواژه «کرونا» به بررسی وضعیت کارگران در این روز پرداختند. سازمان بین‌المللی کار در گزارشی که به‌تازگی با عنوان «کووید۱۹ و دنیای کار» منتشر کرده، هشدار داده است: افت شدید در ساعات کاری، به معنای آن است که 6/1 میلیارد کارگر در اقتصاد غیررسمی در خطر جدی از بین‌رفتن معیشت خود هستند. بیش از نیمی از این کارگران را هم زنان تشکیل می‌دهند.
براساس گزارش «کووید-۱۹ و دنیای کار»، این کارگران آسیبپذیرترین گروه در جمعیت 3/3 میلیارد نفری نیروی کار جهان هستند. این کارگران در بخش‌هایی از اقتصاد فعالند که بیشترین آسیب را از کرونا دیده است. صندوق بین‌المللی پول نیز در این‌باره با تاکید بر آسیا می‌نویسد: قرنطینه کامل یا جزئی برای جلوگیری از شیوع کووید-19 روی کسب‌وکارها و کارگران در سراسر جهان به‌ویژه آسیا تاثیر زیادی داشته است. در این میان، آسیبپذیرترین گروه کارگران کسانی هستند که کارهای نیمه‌وقت و شغل‌های موقتی بدون بیمه‌های اجتماعی دارند.
آنها در بخشی از اقتصاد فعالیت می‌کنند که نه مالیات دارد و نه قانونی روی آن نظارت می‌کند. آنها به‌عنوان کارگران غیررسمی شناخته می‌شوند. آسیب‌پذیری این کارگران تا حد سقوط کامل درآمد و از دست‌دادن معیشت است. گفتنی است در ماه اولی که بحران کرونا جهان را درگیر کرد، درآمد کارگران غیررسمی ۶۰ درصد به طور متوسط در جهان کاهش یافت.
این کاهش درآمد، در آفریقا و آمریکا ۸۱ درصد، در آسیا و اقیانوسیه ۲۱.۶ درصد و در اروپا و آسیای مرکزی ۷۰ درصد بود که سازمان بین‌المللی کار اعتقاد دارد بدون منابع جایگزین درآمدی، این کارگران و خانواده‌هایشان هیچ راهی برای زنده‌ماندن نخواهند داشت.