شناسهٔ خبر: 38075964 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: مهر | لینک خبر

نوید محمودی در نشست رسانه‌ای:

فیلم ضدایرانی نساخته‌ایم/ «مردن در آب مطهر» هم مخاطب دارد هم گیشه

زهرا منصوری

نوید محمودی کارگردان «مردن در آب مطهر» در نشست خبری این فیلم در جشنواره سی‌وهشتم فیلم فجر، در واکنش به برخی انتقادات تأکید کرد که این فیلم ضد ایرانی نیست.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم سینمایی «مردن در آب مطهر» به کارگردانی نوید محمودی از آثار حاضر در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر شامگاه ۱۷ بهمن ماه در پردیس ملت برگزار شد.

در ابتدای این نشست نوید محمودی کارگردان افغانستانی تبار سینمای ایران گفت: خوشحالم که بعد از ۶ دوره باز هم در این جشنواره بودیم. اصولاً فیلم‌ها از دغدغه‌های‌مان می‌آید. ما سالیان سال مهاجر بوده‌ایم، نه در ایران بلکه در همه جای جهان؛ بنابراین به موضوعات مهاجران اشراف داریم.

وی درباره اینکه چرا همیشه مشکلات مهاجران را در فیلم‌هایش به تصویر می‌کشد، عنوان کرد: احساس من این است که این موضوعات باعث ایجاد درام و جذاب‌تر شدن فیلم می‌شود ضمن اینکه نمونه موفق افغان‌ها در ایران ما دو نفر هستیم، همه فیلم‌های ما موفق بوده است، اتفاقاً جزو برنامه ما این است که سریالی در شبکه سه بسازیم که زندگی ۲ جوان افغان موفق را روایت می‌کند.

جمشید محمودی درباره فروش فیلم گفت: امید ما یه گیشه زیاد نیست. این فیلم هم مثل فیلم‌های قبلی ماست ولی به هر حال مخاطب ما، فیلم را پیدا می‌کند اما حضور در جشنواره به فروش فیلم ما کمک می‌کند.

افغانستان مجموعاً ۶ سالن سینما دارد

نوید محمودی درباره اکران فیلم اظهار کرد: «مردن در آب مطهر» قرار است در افغانستان و تاجیکستان اکران شود اما نکته‌ای که وجود دارد این است که کلاً در افغانستان سینما وضعیت بدی دارد یعنی به طور کلی ۶ سینما بیشتر در آنجا نیست که آن ۶ سینما هم در دست تجار است و فیلم‌های هندی به نمایش می‌گذارند ولی چند مرکز فرهنگی وجود دارد که در آنجا اکران می‌کنیم.

جمشید محمودی درباره شکست این فیلم در گیشه بیان کرد: ما آن‌قدری هزینه نمی‌کنیم که شکستمان بزرگ باشد، پروژه ما چند میلیاردی نیست چون پولش را نداریم و امیدواریم هزینه مان را برگردانیم.

نوید محمودی درباره کمک بنیاد سینمایی فارابی بیان کرد: بنیاد فارابی یا هر نهاد دیگری که به فیلم‌ها کمک می‌کند روالشان این است که شما قصه را ارائه می‌کنید، شورایی در آنجا وجود دارد و آن شورا فیلمنامه شما را بررسی می‌کند و در نهایت چند فیلمنامه را برمی گزینند. اگر در فیلم شریک شوند هرآنچه که فیلم آورده مالی داشته باشد به اندازه سهمشان برمی‌دارند ضمن اینکه فیلم ما گران نبود. ما آدم‌هایی هستیم که به شدت کار می‌کنیم، سریال می‌سازیم، تیزر تبلیغاتی می‌سازیم و… به همین دلیل خیلی گرفتار مشکلات مالی نمی‌شویم ضمن اینکه در آثار ما بازیگران دستمزد خود را به نصف می‌رسانند.

نوید محمودی درباره سوژه تغییر دین برای مهاجرت در این فیلم گفت: دغدغه فیلم هویت اعتقادی است. نکته‌ای که وجود دارد این است که کاراکتر حامد با خود این درگیری را دارد چون آمادگی تغییر دین را ندارد، شاید اگر این پیش فرض را داشت دچار این مشکل نمی‌شد. او فکر می‌کرد بازی خورده است.

قاچاقچی انسان در همه جا بد است

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه فیلم ضد ایرانی است، بیان کرد: من در هشت سینما با مردم فیلم را دیده‌ام مخاطبان فکر نکرده‌اند مردم ایران در این فیلم بد هستند. من ۲ قاچاقچی را نشان دادم که در هر کجای دنیا چنین ویژگی‌ها را دارند در مهاجرت کسی با شما شوخی ندارد، فقط هدف رسیدن و مهاجرت است قاچاقچی انسان در همه جای دنیا بد است در همین فیلم پلیسی ایرانی پرونده یک افغانستانی را پیگیری می‌کند که غیرقانونی به ایران آمده است، یک زن ایرانی از دخترهای افغانستانی مراقبت می‌کند و… بنابراین ایران و ایرانی‌ها را بد نشان ندادیم.

این کارگردان اظهار کرد: هر فیلمسازی وقتی فیلم خود را می‌سازد طبیعتاً به همه چیز فکر می‌کند همه به صادرات کارهایشان فکر می‌کنند. مهمترین چیزی که در فیلم به آن توجه می‌کنیم مخاطبان ماست. من فکر نمی‌کنم این فیلم در گیشه شکست می‌خورد. «چند متر مکعب عشق» در دوران خود بیش از یک میلیارد فروخت. بنابراین من احساس می‌کنم این فیلم می‌فروشد.

کارگردان «چند متر مکعب عشق» در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا در تلویزیون درباره افغانستان‌ها فیلم سریال نمی‌سازد، توضیح داد: ما وقتی احساس می‌کنیم در تلویزیون مخاطبان ما میلیونی است به سراغ قصه جذاب می‌رویم شاید در تلویزیون ایران قصه افغان‌ها جذاب نباشد ولی در سینما فکر می‌کنیم مخاطب فیلم را انتخاب می‌کند.

یادداشت کیوان کثیریان دلمان را شکست

وی افزود: چندی پیش آقای کثیریان یادداشتی نوشتند، فکر می‌کنم از مطالب من در فضای مجازی نشأت می‌گیرد؛ چندماهی است اوضاع همه بد است همه ما برای این اتفاقات غصه داریم من در صفحه خودم مطلبی نوشتم احساس کردم همه این‌ها باعث شده ایشان چنین واکنشی داشته باشند، این واکنش برای ما جذاب و دوست داشتنی نبود و دلمان را شکست. این یادداشت فقط به خاطر این بود که آقای کثیریان با ما کار داشت نه با فیلم. فکر می‌کنم اگر فیلم را نقد کنند بهتر است.

محمودی در بخش دیگر از صحبت‌هایش بیان کرد: وقتی شما مهاجر باشید به کشوری مثل سوئیس، اتریش و … می‌روید شاخک‌هایتان حساس می‌شود که مردم چه شکلی هستند وقتی وضعیت افغانستانی‌ها و ایرانی‌ها را در آنجا می‌بینید متوجه می‌شوید به لحاظ روحی چقدر وضعیت بدی دارند.

وی درباره لهجه‌ها در فیلم هم گفت: یکی از سخت‌ترین کارها تمرین روی لهجه بازیگران است.

ندا جبرییلی بازیگر این اثر اظهار کرد: این دومین فیلمی بود که با آقای محمودی کار می‌کردم من معلمی داشتم که روی زبان من کار می‌کرد و من آن را تمرین می‌کردم. این نقش از من دور بود و دوست داشتم آن را بازی کنم.

نوید محمودی درباره مهاجرت افغانستانی‌ها اظهار کرد: یک افغانستانی به سادگی در ماشینی جا به جا می‌شود و به ایران می‌آید من با دوستی پلیسی صحبت می‌کردم به من گفت در سال‌های که سوریه دچار جنگ بود و آلمان پذیرای جنگ زده‌ها بود، به سربازمان گفتیم وقتی می‌بینید یک افغانستانی در مرز به ارومیه می‌رود و قصد دارد از مرز خارج شود او را نبینید و بگذارید بروند.

جمشید محمودی درباره اکران «مردن در آب مطهر» در «هنر و تجربه» توضیح داد: تلاش می‌کنیم اکران عمومی کنیم اگر نشد با «هنر و تجربه» مشکل نداریم و قبلاً هم تجربه اش کردیم.

نوید محمودی در همین باره اظهار کرد: من فکر می‌کنم فیلم سرپایی است و قصه دارد و بازیگران با همه وجود خود در اختیار فیلم بودند همیشه از کسانی که با ما کار می‌کنند.

وی درباره حضور فیلم در بخش «سودای سیمرغ» جشنواره فیلم فجر، هم گفت: تشکر می‌کنم چون ما را انتخاب می‌کنند در حالی که می‌توانستند انتخاب نکنند.

متین حیدری‌نیا از بازیگران این فیلم درباره فاصله اش از دنیای بازیگری عنوان کرد: به دلایل شخصی دوست داشتم از بازیگری فاصله بگیرم. به طور کلی بچه‌هایی که در بچگی خود بازیگری را تجربه می‌کنند، بعد از مدتی از یادها می‌روند و کسی نمی‌گوید این آدم‌ها کجا می‌روند. از آقای محمودی ممنونم که این نقش سخت را به من دادند ضمن اینکه من ترجیح می‌دهم با حساسیت و انرژی بیشتری کارهایم را انتخاب کنم.

محمودی درباره واقعیت مهاجرت بیان کرد: واقعیت مهاجرت همین است البته سعی کردیم از اغراق هم کمک کنیم که جزوی از سینماست. به طور کلی شما در سینما سعی می‌کنیم چیزی که قصه ما را پیش می‌برد استفاده کنیم.

سوگل خلیق بازیگر درباره حضورش این فیلم مطرح کرد: در مرحله اول من به آقایان محمودی نه نمی‌گویم و از هر شکل و اندازه همکاری با آنها استقبال می‌کنم. همین اندازه نقش را تا حالا تجربه نکرده بودم و برایم چالش دوست داشتنی بود. برای من تجربه سخت و شیرینی بود و خوشحالم که بازی کردم.

یکی از مهمترین مسائل مهاجران افغان در ایران «هویت» است

نوید محمودی در ادامه اظهار کرد: همسرم ایرانی است و دختری به نام رونا دارم که نام آن را از نام مادر خدابیامرزم برداشته‌ام. یکی از مهمترین مسائل مهاجران افغانستانی بحث هویت است تا چند سال پیش اگر شما حتی مادر ایرانی و همسر خارجی داشتید و اتفاقاً قانونی ازدواج می‌کردید و اقامت قانونی هم داشتید به بچه شما شناسنامه نمی‌دادند. برای مثال دختر من شناسنامه ندارد اتفاقاً دوست داشتم چنین فیلی را بسازم ولی فکر کردم قصه دخترم را می‌نویسم و ننوشتم.

نوید محمودی درباره بدبختی‌های افغانستانی‌ها گفت: برای مهاجرت چیزی غیر از این نمی‌شود تصویر کرد. در همین فیلم من عمویی دارم که ایشان بعد از ۲۴ سال زندگی در ایران چون شناسنامه نداشت تصمیم گرفت از ایران به افغانستان برود. ایشان در ایران خانه و ماشین داشت ولی به نام خودش نبود همه چیز را به نصف قیمت فروخت ولی او هم به همین روش غیرقانونی رفت.

علی شادمان بازیگر این فیلم بیان کرد: من به مدت ده روز هفت ساعت ریز به ریز دیالوگ‌ها را تمرین کردم ضمن اینکه کارگردان ما هم افغانستانی بود.

نوید محمودی اظهار کرد: با لهجه صحبت کردن بسیار سخت است اما این بچه‌ها، به معنی واقعی لهجه را درست می‌گویند. ما اگر می‌پذیریم که یک بازگیر ایرانی جای افغانستانی صحبت کند یعنی این چالش را پذیرفتیم ضمن اینکه آنها این کار را بی نظیر انجام دادند. البته ما خودمان هم می‌ترسیم لهجه‌ها را تأیید کنیم چون فکر می‌کنیم مدت زیادی در ایران بودیم و لهجه یادمان رفته به همین دلیل یک معلم دیگر آوردیم.

وی در بخش دیگر از صحبت‌هایش بیان کرد: همین که ما اینجا نشستیم و حرف می‌زنیم یعنی ایران بد نیست.

طرحی برای ساخت سریال درباره مدافعان حرم افغانستانی دارم

نوید محمودی درباره اینکه چرا درباره مدافعان حرم افغانستانی فیلمی نمی‌سازد مطرح کرد: اتفاقاً من طرحی به نام «ناگفته ها» برای تلویزیون نوشته بودم. مهاجران افغان در ایران به دلیل چهار دهه حضور در ایران جزو ایران هستند آنها نسلی جدیدی هستند که در ایران پرورش پیدا کردند نباید به افغان‌ها به چشم کارگر بینیم بلکه آنها تأثیرگذار هم هستند. همانطور که گفتم دخترم شناسنامه ندارد، او نه سال دارد ولی نمی‌توانم کاری کنم تا شناسنامه داشته باشد با این وجود ما آنقدر در هم تنیده شده‌ایم که وقتی هواپیمایی ایرانی سقوط می‌کند در آن چند افغانستانی هم فوت می‌کنند بنابراین باید واقعیت‌ها را دید.

وی درباره نشان دادن قوم‌ها در این فیلم عنوان کرد: یک مسأله در افغانستان است که باعث می‌شود این کشور هیچوقت درست نشود و آن انگشت گذاشتن روی قومیت‌هاست.

محمودی درباره سهم مشارکت فارابی بیان کرد: ۲۷ درصد از سرمایه‌گذاری فیلم را به عهده فارابی بوده است.

وی در پایان گفت: سینمای ایران با لطف با ما همراه بوده است امیدوارم برای بچه‌های فیلم ما همان اتفاقی بیفتد که بعد از حضور در فیلم ما برای ساعد سهیلی رخ داد.

نظر شما