سالار ایرانزاد *چنین به نظر می‌رسد که مخالفان عضویت ایران در این سازمان بر اساس حس بدبینی نسبت به بنیانگذاران آن نظر می‌دهند و با آن مقابله می‌کنند بدون اینکه به خوبی بدانند این سازمان چه می‌خواهد و چه می‌گوید. هدف این سازمان تعیین استاندارد‌ها و ترویج اجرای موثر اقدامات قانونی، نظارتی و عملیاتی برای مبارزه با پولشویی و مقابله با تامین مالی تروریسم و سایر تهدیدات مربوط به یکپارچگی سیستم بین‌المللی است.

به بیان ساده سازمان بین‌دولتی FATF در کلیت و کلان موضوع از اعضای خود دو چیز می‌خواهد: اول- اطمینان از اینکه در کشور عضو قوانین و مقررات لازم و کافی برای مبارزه با پولشویی وجود دارد. دوم- اطمینان از اینکه کشور عضو به‌طور مستقیم و غیرمستقیم به تروریسم کمک مالی نمی‌کند. حال اگر فرض کنیم تمام انتظارات این سازمان همین دو مورد است یا حول این دو خواسته دور می‌زند، این سوال مطرح می‌شود که ما با کدام‌یک از این دو خواست مشکل داریم و مخالفیم و چرا؟ ما که معتقدیم در جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گونه پولشویی صورت نمی‌پذیرد پس ما از چه باید بترسیم؟ به فرض اینکه در حال حاضر در ایران قوانین و مقررات سفت و سختی برای مبارزه با پولشویی وجود ندارد، حال اگر یک سازمان از ما بخواهد برای عضویت در آن باید قوانین سفت و سخت وضع کنیم به‌طوری که از انجام فعل حرام پولشویی در کشور جلوگیری شود، این بد است؟ این مصداق بارز همان است که گفته می‌شود «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد».

اگر مخالفان پیوستن به این سازمان نگران این هستند که کشور‌های غربی، که دل خوشی از ایران ندارند به جزئیات جریان مالی کشور پی خواهند برد، اشتباه می‌کنند زیرا FATF فقط با سیاست‌ها و قوانین و مقررات کشور‌های عضو کار دارد و بس و در تراکنش‌های مالی کشور‌های عضو ورود نمی‌کند. همچنین اگر مخالفان پیوستن به FATF تصور می‌کنند عضویت در این سازمان لازمه‌اش این است که با افراد تحریم‌شده از جمله بعضی دولتمردان ایران قطع رابطه کنند، باز هم اشتباه می‌کنند زیرا این موضوع مربوط به دولت آمریکاست و آمریکا این افراد را تحریم کرده و اعضای سازمان از ارتباط با آنها منع نشده‌اند.

در مورد عدم تامین مالی تروریسم نیز مخالفان عضویت در گروه تامین اقدام مالی کمک به حزب‌الله لبنان را بهانه کرده و چوب لای چرخ دولت می‌گذارند در صورتی که احتمالا خودشان هم می‌دانند که منظور از گروه‌های تروریستی چهار گروه داعش، القاعده، طالبان و النصره هستند و دولت آمریکا حزب‌الله لبنان را جزو گروه‌های تروریستی قلمداد کرده است که در FATF نافذ و معتبر نیست. در این مورد هم ما همواره گفته‌ایم ایران خود قربانی تروریسم بوده و مبارزه با آنها در دستور کار کشور ماست. پس در این مورد هم جای نگرانی وجود ندارد.

این سازمان که در سال ۱۹۸۹ توسط کشورهای گروه ۷ به ‌وجود آمد و الان کشور‌های زیادی که حساب‌شان پاک است عضو آن هستند، هیچ کشوری را مجبور به عضویت نمی‌کنند اما اگر کشور مطرحی مثل ایران که درگیر مسائل مربوط به برجام با اروپایی‌هاست، اگر نخواهد عضو شود در لیست سیاه این سازمان قرار می‌گیرد، همان‌طور که ایران هم‌اکنون در لیست سیاه این سازمان قرار دارد. و این برچسب به فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذاران بالقوه بین‌المللی هشدار می‌دهد از نزدیک شدن و هر گونه مراوده مالی با ایران خودداری کنند. از سوی دیگر در شرایط کنونی که کشور تحت ناجوانمردانه‌ترین تحریم‌ها قرار داشته و به شدت نیاز به مشارکت پولی و مالی و به تبع آن ایجاد اشتغال داشته و از هر فرصت اقتصادی و سرمایه‌گذاری خارجی باید استقبال کند، افراد یا گروهی (شاید هم دلسوز!) آب به آسیاب بدخواهان و بدبینان نظام جمهوری اسلامی ایران ریخته و به آنها بهانه داده تا فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذارانی که مایل به مشارکت و فعالیت در ایران هستند را رم داده و اقتصاد کشور را هر چه بیشتر در انزوا قرار دهند. این همان چیزی است که از قدیم گفته‌اند دوستی خاله خرسه. مگر اینکه خدای نخواسته ریگی در کفش داشته باشند، به‌خصوص در مورد خواسته اول FATF!