گلمحمدی درحالی به پرسپولیس برگشته که ۷ سال پیش به عنوان یک سرمربی جوان و جویاینام نشستن روی نیمکت سرخها را تجربه کرد؛ تجربهای که اگرچه شیرین نبود و پایان خوشی نداشت، اما برای مربی جویای نامی که آن زمان فقط۴۰ سال سن داشت، قطعا تجربهای گرانبها بود.
اخبار ورزشی-حالا یحیی با آن تجربه ارزشمند و ۷ سال تجربه حضور در تیمهایی مثل نفت، ذوبآهن، تراکتور و شهرخودرو به پرسپولیس برگشته تا این بار نامش را به عنوان یک مربی موفق در تاریخ این باشگاه ماندگار کند. گلمحمدی در اولین دوره حضور خود در پرسپولیس ۲۲بار روی نیمکت نشست که حاصل آن ۱۰ پیروزی، ۱۰ تساوی و ۲ شکست بود؛ آماری نهچندان خوب که درنهایت منجر به استعفایش در دومین روز از اردیبهشت ماه سال ۹۲ شد. البته در آن سال گلمحمدی در لیگ دوازدهم تیم ناآماده و بیانگیزه مانوئل ژوزه را تحویل گرفت، اما حالا او به پرسپولیسی آمده که ۳ فصل متوالی قهرمان لیگ شده و با قهرمانی در نیمفصل رقابتهای فصل جاری همچنان یکی از مدعیان اصلی کسب عنوان قهرمانی به حساب میآید.
با این حال این بار هم مثل اولین تجربه یحیی کار آسانی نخواهد داشت، چراکه نکته جالب درباره نیمکت پرسپولیس این است که بجز علی پروین، هیچ مربی دیگری در بازگشت به نیمکت این تیم موفق به کسب جام قهرمانی نشده است. پروین از بهمن۶۰ تا دی ماه ۶۶ هدایت قرمزها را برعهده داشت و توانست ۷ جام به دست بیاورد. او ۶ ماه جای خود را به مسعود معینی داد و سپس دوباره به پرسپولیس بازگشت. او در این بازگشت توانست ۵ قهرمانی دیگر هم ثبت کند و حتی در بازگشت سوم نیز قهرمان شد. اما پروین در چهارمین تجربه مربیگری در پرسپولیس نتایج ضعیفی را ثبت کرد و در سال ۸۴ برای همیشه از روی نیمکت این تیم کنار رفت. بجز علی پروین و یحیی گلمحمدی ، ۳ مربی دیگر هم بیش از یک بار، سرمربی پرسپولیس شدند؛ علی دایی، حمید درخشان و مصطفی دنیزلی. نقطه اشتراک هر ۳ مربی، ناکامی در تجربه دوم است. درخشان که در تجربه دوم خیلی زود اخراج شد و جای خود را به بگوویچ داد و در مرتبه سوم نیز، برانکو جایش را گرفت. دایی که در تجربه نخست ۲ جام حذفی به دست آورده بود، در بازگشت به پرسپولیس از قهرمانی لیگ به شکلی عجیب بازماند و تا امروز به این تیم برنگشته است. دنیزلی هم که در لیگ ششم سرخها را به مقام سومی لیگ و فینال جام حذفی رسانده بود، در لیگ یازدهم نتایج خوبی با این تیم به دست نیاورد. اما یحیی گلمحمدی قصد دارد تا این طلسم را بشکند و در دومین تجربه خود، عملکرد خوبی را ثبت کند. او سال ۹۲ امیدوار بود با قهرمانی در جام حذفی، جایگاهش را تثبیت کند، اما این اتفاق رخ نداد و حالا به دنبال انتقام آن تورنمنت است. تیم گلمحمدی همچنین در لیگ نیز از شرایط خوبی برخوردار است و آنها فرصت کسب چهارمین قهرمانی متوالی را نیز دارند. مسلما یحیی گلمحمدی دیگر مربی جوانی نیست و در سالهای اخیر به خصوص در پدیده سابق و شهر خودروی فعلی ثابت کرد که یکی از مربیان خوش فکر و کاربلد فوتبال ایران است. شاید حضور موفق در پرسپولیس باعث شود تا یحیی به آرزوهای بزرگتر مثل رسیدن به نیمکت تیم ملی هم برسد.
نظر شما