شناسهٔ خبر: 36647787 - سرویس اقتصادی
نسخه قابل چاپ منبع: آریا | لینک خبر

تکلیف مجلس به دولت برای ایجاد سامانه صدور سفته الکترونیکی

صاحب‌خبر -
خبرگزاری آریا - با تصویب نمایندگان مجلس دولت مکلف است ظرف مدت 3سال زیرساخت¬ های لازم برای صدور و گردش سفته الکترونیک را ایجاد کند.
به گزارش خبرگزاری آریا، نمایندگان در نشست علنی امروز (سه شنبه، 5آذرماه) مجلس در جریان بررسی لایحه تجارت کتاب دوم، ماده (444) این لایحه را با 136رای موافق، 3رای مخالف و 8رای ممتنع از مجموع204نماینده حاضر در جلسه به تصویب رساندند.
در ماده (444) لایحه تجارت آمده است؛ سند سفته باید متضمن موارد زیر باشد:
1- قید کلمه «سفته» بر روی آن.
2- تعهد بی قید و شرط به پرداخت مبلغی معین
3- نام شخصی که مبلغ باید در وجه و یا به حواله‌کرد او پرداخت شود (دارنده سفته)
4- تاریخ صدور، به روز و ماه و سال
5- محل صدور
6- سررسید پرداخت
7- محل پرداخت
8- امضاء صادرکننده (متعهد)
همچنین نمایندگان با ماده (445) این لایحه، با 130رای موافق، 3رای مخالف و 8رای ممتنع از مجموع 204نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.
براساس ماده (445) این لایحه؛ چنانچه به‌موجب قرارداد میان بانک و صادرکننده، وجه سفته از محل حساب متعلق به صادرکننده قابل پرداخت باشد بانک به عنوان محل پرداخت قابل تعیین است. در این صورت باید نشانی شعبه بانک و شماره حساب در سفته قید شود.
براساس این گزارش نمایندگان ماده (446) لایحه تجارت را با 129رای موافق، 2رای مخالف و 5رای ممتنع از مجموع 205نماینده حاضر در جلسه تصویب کردند.
در این ماده آمده است: سررسید سفته فقط می‌تواند به تاریخ معین به (روز، ماه و سال) یا عندالمطالبه باشد.
همچنین نمایندگان با ماده (447) لایحه مذکور، با 134رأی موافق، 2رأی مخالف و 6رأی ممتنع از مجموع 199نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.
براساس ماده (447) لایحه تجارت؛ در صورتی که سفته مطابق ماده (444) این قانون تنظیم نشده باشد، مشمول مقررات راجع به سفته نیست مگر در موارد زیر:
1- عدم تعیین سر رسید سفته که در این صورت سفته عندالمطالبه تلقی می‌شود.
2- عدم تعیین مکان پرداخت وجه سفته که در این صورت محل صدور سفته محل پرداخت و اقامتگاه صادرکننده تلقی می‌شود.
3- عدم تعیین محل صدور سفته که در این صورت محل مذکور در مقابل نام متعهد (صادرکننده)، محل صدور سند به‌حساب می‌آید.
براساس این گزارش نمایندگان ماده (448) لایحه تجارت را با 127رأی موافق، 2رأی مخالف و 10رأی ممتنع از مجموع 197نماینده حاضر در جلسه به تصویب رساندند.
در ماده (448) لایحه تجارت آمده است: سفته ممکن است به حساب شخص ثالث صادر شود. چنانچه سفته‌ دارای امضاء صادرکننده، ولی فاقد برخی از موارد مذکور در ماده (444) این قانون باشد و سپس به ‌وسیله متصرف بعدی سفته تکمیل شود، اعتبار سفته را دارد. با وجود این، چنانچه سفته به‌نحوی غیر از توافق پیشین طرفین تکمیل شود، عدم رعایت چنین توافقی علیه دارنده سند مسموع نیست، مگر اینکه شخص أخیر سفته را با سوءنیت تحصیل نموده و یا در تحصیل آن تقصیر سنگینی مرتکب شده باشد.
همچنین نمایندگان با ماده (449) این لایحه، با 119رأی موافق، 2رأی مخالف و 5رأی ممتنع از مجموع 195نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.
در این ماده آمده است؛ دولت مکلف است ظرف مدت سه سال پس از لازم الاجراء شدن این قانون زیرساختهای لازم برای صدور و گردش سفته الکترونیک را ایجاد نماید، به نحوی که امکان هویت‌سنجی و احراز اصالت هویت صادرکننده سفته، ظهرنویسان، ضامنان آنان و دریافت‌کننده وجه سفته فراهم باشد و از صدور، ظهرنویسی و ضمانت سفته به وسیله اشخاص ممنوع المعامله ممانعت به عمل آید. سفته الکترونیک در حکم سند لازم الاجراء است. پس از اجرائی شدن سامانه مذکور صدور، ظهرنویسی یا ضمانت سفته خارج از سامانه الکترونیک موضوع این ماده مشمول مقررات راجع به سفته نخواهد بود.
براساس این گزارش نمایندگان ماده (450) لایحه مذکور را با 113رای موافق، 16رای مخالف و 10رای ممتنع از مجموع 192نماینده حاضر در جلسه تصویب کردند.
براساس ماده (450) این لایحه؛ در موارد سکوت این فصل، احکام این قانون راجع به برات تا حدی که با ماهیت سفته در تعارض نباشد، اجرا می شود.
-->

نظر شما