خبرگزاری تسنیم - یاسر یگانه

نخستین روز آذر 1398 است و نزدیک به ساعت 21، میدان فاطمی ترافیک سنگینی دارد. اتومبیل‌های بسیاری می‌خواهند وارد خیابان شهید گمنام شوند تا خودشان را به تالار وزارت کشور برسانند. تا دقایقی دیگر کنسرت «حالا که می‌روی» به خوانندگی محمد معتمدی در این تالار آغاز می‌شود.

نسبت به روزهای پایانیِ آبان، کمی از شدت سرما کاسته شده است، اما هنوز هم سرهای بسیاری در گریبان است و دست‌های بسیاری پنهان.
صفِ ورودِ تماشاگران طولانی شده است و کسی هم داخل نمی‌رود. ماجرا را که جویا می‌شویم، متوجه اشکال در سیستمِ تایید بلیت‌ها(چکینگ) می‌شویم. سیستم‌های سایت بلیت‌فروشی قطع شده و مردم هم منتظرند. در نهایت ماموران تالار وزارت کشور، به صورت دستی بلیت‌ها را تایید می‌کنند و از ازدحام صف کاسته می‌شود.

تقریبا همه وارد سالن می‌شوند و همه چیز آماده‌ی شروع برنامه است. این دومین سانس این کنسرت است. سانس نخست ساعت 18 برگزار شده است.

گروه وارد صحنه می‌شود. نوازندگان سازهای زهی، نوازنده درامز، نوازندگان گیتار و گیتار باس و در نهایت هم رهبر ارکستر محمدرضا عقیلی و نوازنده پیانو رضا تاجبخش به همراه محمد معتمدی به صحنه می‌آیند.

معتمدی در همان ابتدا صحبت‌هایی با تماشاگران داشت.

معتمدی: «خوشحالیم که پس از یک سال توانستیم اجرای زنده آلبوم «حالا که می‌روی» را به صحنه بیاوریم. این نخستین اجرای این آلبوم است. من با اتومبیلی به محل برگزاری کنسرت آمده‌ام که هنوز بنزین هزار تومانی در باکش هست. به احتمال زیاد شما با بنزین 3 هزار تومانی آمده‌اید.»

در این کنسرت تمام قطعه‌های آلبوم «حالا که می‌روی» اجرا شد که آهنگساز تمام این قطعه‌ها فرید سعادتمند است و شعر این قطعه‌ها را محمدمهدی سیار سروده است. در عین حال چند قطعه‌ی دیگر هم در این کنسرت اجرا شد.

حالا که می‌روی

نخستین قطعه‌ای که در این کنسرت اجرا شد، «حالا که می‌روی» بود.

از همان ابتدا نکته‌ای مهم جلب نظر می‌کرد؛ آنچه ارکستر اجرا می‌کرد بیش از هر چیزی به موسیقی ترکی استانبولی نزدیک بود. در همین قطعه‌ی «حالا که می‌روی» آهنگساز از مقام‌های کردیِ ترکیه استفاده کرده بود و انتهای جمله‌ها را به «مینور» ختم می‌کرد.

پناه آخر

باز هم هارمونیِ ارکستر به موسیقی ترکی استانبولی نزدیک است و از مقام‌های کردی ترکیه بهره گرفته شده است. به‌ جز موتیف‌های آخر جمله‌ها که به مینور ختم می‌شد، تقریبا تمام آنچه از ارکستر می‌شنویم ترکی استانبولی است.

دل‌های فروشی

این قطعه والسی سه ضربی است. گام این قطعه در مینور تنظیم شده که نزدیک به موسیقی شرقی است و تلاش کرده به فضای موسیقی فانتزی نزدیک شود.

باور نمی‌کنی

از همان ابتدا مقام‌های موسیقی کردی ترکیه و البته ترکی استانبولی شنیده می‌شود. بیش از هر چیز مُد فریژین شنیده می‌شود. این مُد از درجه سوم ماژور شروع می‌شود. در بخش‌های آوازی مُد فریژین با فضاهایی در «شور» ترکیب شده است اما موسیقی سازی هنوز کاملا ترکی استانبولی است.

مهمانان ویژه

همایون اسعدیان، مینا وحید، المیرا دهقانی، نیما کرمی، شراره رُخام، شهروز حبیبی و چنگیز حبیبیان مهمانان ویژه‌ی این کنسرت بودند.
چنگیز حبیبیان خواننده موسیقی ایرانی و آذری است. وقتی محمد معتمدی، می‌خواست حبیبیان را به تماشاگران معرفی کند، به زبان ترکی از او تشکر کرد.

نفرین

این قطعه را محمد معتمدی بازخوانی کرده و نخستین بار آرتوش این قطعه را خوانده است.

کجایی

برای اجرای این قطعه، بهزاد رواقی به عنوان تکنواز سه‌تار به ارکستر اضافه شد. سه‌تار در این قطعه نقشی شبیه به الکتروباقلاما در موسیقی ترکیه داشت و باز هم آنچه از ارکستر شنیده میشد به شدت تحت تاثیر موسیقی ترکی استانبولی بود.

آفرینش

در تنظیم این قطعه هم تاثیرات موسیقی ترکی استانبولی به وضوح شنیده می‌شد. بی‌شک باید گفت که ملودی‌ها و تنظیم‌های بیشتر قطعه‌ها به شدت نزدیک به موسیقی ترکی استانبولی است. حتی در جاهایی تحریرها و تکنیک‌های محمد معتمدی هم به تکنیک‌های موسیقی ترکی نزدیک می‌شد.

حالا که می‌روی را به مشهد می‌بریم

محمد معتمدی: در پروژه‌های پیشین هم تلاش می‌کردم تا شاید بتوانم برای مردم مشهد هم کنسرتی برگزار کنم اما نشد. من و تمام اعضای این گروه معتقدیم که اگر موسیقی معیارهای لازم را داشته باشد، می‌تواند در شهر مقدس مشهد هم اجرا شود. ما تلاش داریم تا «حالا که می‌روی» را در مشهد هم به صحنه ببریم.

کیکی برای کودکان کار

در بخشی از این کنسرت کیکی نمادین به روی صحنه آورده شد و محمد معتمدی اعلام کرد که این کیک را به یکی از انجمن‌های خیریه کودکان کار تقدیم می‌کنیم.

غم پنهان و شب که نسیم می‌وزد

آهنگساز «شب که نسیم می‌وزد» محمد معتمدی است. او درباره این قطعه گفت: نغمه‌هایی در دستگاه «راست پنجگاه» به ذهنم رسید که با نواهایی از ساز پیانو همراه بود. در ابتدا نام این قطعه را اِمریکن راست‌پنجگاه گذاشتم.

هارمونی این قطعه در گام ماژور بود و خواننده هم در طول قطعه گذری به «همایون» داشت و دوباره به «راست پنجگاه» بازگشت.

آرام من

شعر و آهنگ این قطعه از مسعود کرامتی بود. تغییر آهنگساز در قطعه‌ها موجبِ تغییر فضا شد و دیگر خبری از فضاهای موسیقی استانبولی نیست.

پاییز

شعر و آهنگ این قطعه هم از مسعود کرامتی بود. موسیقی در گام مینور نوشته شده و بیشترین نزدیکی را به موسیقی ایرانی دارد. در اینگونه فضاها خوانندگانی مانند عارف، ستار و محمد اصفهانی قطعه‌های بسیاری دارند.

سوگند

این قطعه تیتراژ فیلم سینمایی «سیانور» هم بوده است. شعر این قطعه را تورج نگهبان سروده و آهنگسازش بابک افشار است.

کویر

شاعر و آهنگساز این قطعه محمد معتمدی است.

ای ایران و اشک‌های معتمدی

بخش پایانی این کنسرت اجرای قطعه‌ی «ای ایران» بود. نوازندگان ارکستر نُت‌های این قطعه را نداشتند اما با اصرار محمد معتمدی بالاخره این قطعه را نواختند. با اینکه اجرای این قطعه از نظر فنی ایرادهای بسیاری داشت، اما احساس محمد معتمدی در خواندن این قطعه جالب بود. معتمدی در طول خواندن «ای ایران» اشک می‌ریخت.

انتهای پیام/